2019/01/22
මම අයිශාවට අදරේ කරන්න පටන් ගත්තෙ 1992දි. ඒ කියන්නෙ දැන්ට අවුරුදු 27 කට කලින්. අදටත් ඒ ආදරේ ඒ විදිහටම තියෙනව. අයිය හැරුනහම මගෙ මුලු හදවතින්ම මම ආදරේ කලෙත් කරන්නෙත් අයිශාවට විතරයි. ක්ලාර්ක්ටත් මම පන වගේම ආදරෙයි. නමුත් ඒ ආදරේ අයියට අයිශාවට තියෙන ආදරේට වඩා වෙනස්. මම මුලු හදවතින්ම ආදරේ කලත් අයියවත් අයිශාවවත් මට ආදරය පෙන්නුවෙ නැහැ. ඒ අයගෙ තියෙන්නෙ ප්රමානය ඉක්මවා ගිය මිත්රකමක් විතරයි. නමුත් ක්ලාර්ක් කියන්නෙ එයාගෙ පනටත් වඩා මට ආදරේ කරන කෙනෙක්. කොටින්ම කියනවනම් එයාගෙ ජීවිතේ කියන්නෙ මම. මගෙන් තොර ලෝකයක් එයාට නැහැ. මම ආදරේ කරන්නෙ එයාගෙ ආදරේට වෙන්න ඇති. මම 1998 දවසක අයිශාවට ආදරෙයි කියපු දවසෙ එයාට කේන්ති ගියා. ඉන්පස්සෙ අපි අතරෙ කතාබහක් හෝ හමුවීමක් තිබුනෙ නැහැ. මම එක දිනක්වත් එයාව අමතක කලේ නැතිවුනත් 2004 වෙනතුරුම එයාට කෝල් එකක්වත් දුන්නෙ නැහැ. නමුත් මම ජපානෙන් ඕස්ට්රේලියාවට එන දවසට කලින් දවසෙ දෛවයේ සරදමකින් එයා මාව හොයාගෙන අපේ ගෙදරට ආව. ඉන්පස්සෙ අපේ මිතුදම නැවත ආරම්භ වුනා. ඉන්පස්සෙ තමයි මම ක්රමක්රමයෙන් එයාට මගෙ ආදරේ ප්රකාශ කරන්න ගත්තෙ. මම ලියන හැම මේල් එකකම මම එයාට ලිව්වෙ මගෙ පනටත් වඩා මම අයිශාවට ආදරේ කරන බව. මේ විදිහට මම දිගටම මගෙ ආදරේ ගැන ලිව්වත් එයානම් කිසිම දවසක මට ආදරේ කියල ලියල නැහැ. නමුත් මට ආදරේ ගැන ලියන්න එපා කියල කිව්වෙත් නැහැ. නමුත් එයා සමලිංගික හෝ ද්වීලිංගික කෙනෙක් නෙවෙයි කියලනම් එයා කිව්ව. එහෙම කිව්ව කියල මම මගෙ ආදරේ ගැන එයාට ලිවීම නැවැත්තුවෙ නැහැ. අන්තිමට මට එයාව බලන්න කොහොම හරි නැවත ජපානෙට යන්න ඕනිවුනා. නමුත් ලමයි ඉන්න විවාහකයෙක් හැටියට තනියෙන් පිටරට යාමක් ගැන හිතන්න අමාරු වැඩක්. ඒ කොහොම වෙතත් මම 2018 එයාව බලන්න යන්න තීරනය කලා. මම ඒ බව එයාට කියල ඇරිය. යන්න තීරනය කලාට පස්සෙ මම එයාට ලියල ඇරිය මට එයාගෙ ඔලුවෙ ඉඳල යටිපතුල් වෙනකම් කිස් කරන්න ඕනි. ඒක තමයි මගෙ ජීවිතේ ලොකුම බලාපොරොත්තුව කියල. එයානම් කියල එවල තිබුන මුනුගැහෙන එකනම් සතුටුයි නමුත් කිස් කරන එකනම් ටිකක් අමාරු වැඩක් කියල. ඒත් මම නොනවත්වාම මගෙ ආදරයත් එයාව බදාගෙන කිස් කරන්න තියෙන ආශාවත් ගැන ලියල ඇරිය. මම අන්තිමට ලියපු මේල් එක තමයි පහලින් තියෙන්නෙ. ඒක තියෙන්නෙ ජපන් භාශාවෙන්. ඒ අනුව 2018 ජූලි මාසෙ මම එයාව හොයාගෙන ජපානෙට ගියා.
私は土曜日(7月7日)にシドニを出発しますからこれは最後のメ
ජපන් විස්තරේ කොහෙන් පටන් අරන් කොහොම කියන්නද කියල හිතාගන්න බැහැ. මම එහෙට ගියෙ ඉරිද. එහෙට යනකොට ඉරිද උදේ 12:15යි. ඒ කියන්නෙ සෙනසුරාද මධ්යම රාත්රිය ගෙවුන විතරයි. මම නවතින තැනට ඇතුල් වෙන්න පුලුවන් හවස තුනෙන් පස්සෙ. ඒ හන්ද මම උදේ වෙනකම් එයාපෝර්ට් එකේම හිටිය. මම මගෙ බෑග් දෙක මම නවතින තැනට ඩෙලිවරි කරන්න භාර දීල උදෙන්න්ම සවුන එකට ගියා. සෙනසුරාද දවසක් හන්ද සවුන එකේ පුදුම සෙනගක්. කලින් දවසෙ ඇවිත් රෑ නිදාගත්ත අය සෑහෙන්න හිටිය. ගොඩක් අය ගොරව ගොරව නිදි. සමහරු නිදාගෙන හිටියෙ නැහැ. උන් අනෙක් අයගෙ ඇඟවල් උඩින් පැන පැන හොඳ අය තෝරනව. හොඳ කෙනෙක් හොයාගත්තහම ලඟින් නිදාගෙන පොල්ල උරන්න ගන්නව. ගොඩක් තැන්වල උරන අයයි පුකේ අරින අයයි හිටිය. මමත් ඉතින් නාගෙන උඩට ගිහින් ලස්සන එකෙක් හොයන්න බැලුව. නමුත් ඉන්න හැමෝම 25-35 අතර අය. මම උන්ට එතරම් ආස නැහැ. මම කැමති පෙනුම තියෙන මම කැමති වයසෙ අය එකෙක්වත් හිටියෙ නැහැ. නමුත් මම කීප දෙනෙක් ලඟින්ම නිදාගෙන බදාගෙන ඉඳල අරව අතගගා හිටිය. සමහරුනම් තද නින්දෙ හන්ද පොල්ල අතගෑවට නැග්ගෙ නැහැ. සමහරුන්ගෙනම් නැග්ග. ඒ වුනත් ඒ අය ගැන ආශාවක් ආවෙ නැහැ. අනෙක ආස අය නොවන හන්ද මම උන්ව බදාගෙන ලඟින් නිදාගෙන හිටියත් මට නගින්නෙ නැහැ. මම හවස හතර වෙනකම් හිටියත් වැඩක් උනේ නැහැ. කීප දෙනෙකුගෙම අතගෑව. පොඩියට බදාගෙන කිස් කලා. නමුත් මම ආස යන නොවන හන්ද ලොකු දෙයකට සෙට් වුන්වි නැහැ. අන්තිමට හවස තුනට විතර මම තරමක තරුන එකෙකුට ගල් කපල බඩු යැව්ව. ඉන්පස්සෙ නවතින තැනට ආව. මම ගියෙ උඑනො වල 24 කයිකන් කියන සවුන එකට. ඒකාලෙ වගේම එතනට එන්නෙ ගොඩක් තරුන අය. අවුරුදු 18-19 අයත් ගොඩක් හිටිය. මම හිතාගත්ත එතනට ආයෙත් යන්නෙ නැහැ කියල. සිඩ්නි වල වගේ නෙවෙයි ජපානෙ සවුන වල පුදුම සෙනගක් ඉන්නෙ. සවුන එක ඇතුලෙ හැමතැනම උරන ඒවයි අරින ඒවයි . මම කොච්චර පිරිමි එක්ක හිටියත් මම කෙනෙකුගෙ එකක් උරන්න ගන්න හොඳට හිතල බලල. එතරම ලස්සන එකෙක් නෙවෙයිනම් මම උරන්න ගන්නෙ නැහැ. නමුත් මෙතනට එන එවුන් ඩ්රග් අරගෙනද මන්ද ඕනිම එකෙකුගෙ එකක් උරනව. නිදාගෙන ඉන්න එවුන් ලඟට ගිහින් කිසිම දෙයක් නොබල කටට අරන් උරනව. අනෙක මම උරන්නෙ නාල පිරිසිදු වෙලා ඉන්න අයගෙ විතරයි. එදා හවස් වෙන තුරුම කවුරුවත් මගෙ එකනම් ඉරුවෙ නැහැ. මම අර තරුන ජපනට ගල් කපල බඩු යැව්වට පස්සෙ යන්න ගියා. ඒ තරුන ජපන්නු ලස්සන නැති වුනාට උන්ගෙ කකුල් හරිම සුමුදුයි මට සිලුටුයි. ඒ හන්ද ගල්කැපිල්ලට හොඳට ගැලපෙනව.අනෙක සුද්දන්ගෙ වගේ පත ඇඟවල් නෙවෙයිනෙ. ඒ වුනාට ඇරවගන්නනවනම් හොඳ සුද්දො. මොකද ජපන්නු උසමහත අය නෙවෙයිනෙ. ඇරවගන්නවනම් ඉතින් හොඳ උස මහත සුද්දො තමයි හොඳ. සුද්දොන්ගෙ තඩි ඇඟවල් හන්ද ගල් කපන එක ලෙහෙසි නැහැ. අනෙක ගතියකුත් නැහැ.
ඊලඟ දවසෙ කලේ මොනවද කියල මතකයක් නැහැ. ඒ වුනත් හවස ඕස්ට්රේලියාවෙ ඉන්න සින්හල පවුලක් ජපන් බලන්න ආව. හවස ඉඳල රෑ 12 වෙනකම් එයාලත් එක්ක හිටිය. අයිසාව මුනගැහෙන්නෙ තිබුනෙ බදාදට. ඒවුනත් සඳුද හවස අයිසාව මැසේජ් එකක් එව්ව බදාද එන්න වෙන්නෙ නැහැ. ඒ හන්ද අඟහරුවාද හවස තුනට තකෙදනොබබා කියන ස්ටේෂන් එකේදි හමුවෙමු කියල. නමුත් මම එදාම හවස හයට මම කලින් වැඩ කරපු ඔෆිස් එකේ කට්ටිය එක්ක ඩිනර් එකකට යන්න පොරොන්දුවෙලා හිටියෙ. ඒක කොහෙත්ම කැන්සල් කරන්න බැහැ. අනෙක තකෙදනොබබා ඉඳල මම වැඩ කරපු තැන්ට යන්න පැයක් යනව. ඒ කියන්නෙ හවස තුනට අයිශාව මුන්ගැහුනත් ඉන්න ලැබෙන්නෙ පැය දෙකක් විතරයි. අයිශාව දාල මොන හිතකින් යන්නද. ඒ වුනත් නොකරත් බැහැ. අනෙක විනාඩියකට හරි අයිශාව දකින එක තමයි මගෙ ලොකුම ආශාව. ඒ හන්ද තුනේ ඉඳල පහ වෙනකම් අයිශාව එක්ක ඉඳල ඩිනර් එකට යන්න තීරනය කලා. හවස තුනට හරියටම අයිසාව ආව. අයිශාව දැක්කහම මට පුදුමාකාර සතුටක් ලැබුන. අපි කෝපි ශොප් එකකට ගිහින් පැය දෙකම කතා කර කර හිටිය. අයිශාව වෙනස් වෙලා නැහැ. ඒ වුනත් කවදාවත් අයිශාවගෙ නියම පෙනුම පොටෝ වලට එන්නෙ නැහැ. කොහොම පොටෝ ගත්තත් ඌ පොටෝ වලට කැතයි. අනෙක මම උගෙ මූන දිහාවයි අත පය දිහාවයි බලාගෙන හිටිය මිසක් පොටෝ ගන්න සිහියක් ආවෙ නැහැ. ඒ වුනත් පොටෝ දෙකක් ගත්ත. මම උගෙන් ඇහැව්ව මගෙ කාමරේට එන්නෙ කවදද කියල. ඌ කිව්වවැඩ හන්ද එන්න වෙන්නෙ නැහැ කියල. මම බල කරලම කිව්ව කොහොම හරි එන්න කියල. ඌ එක එක දේවල් කියල එන්න වෙන්නෙ නැහැ කිව්ව. ඒ හන්ද මමත් හිතෙන් අත් හැරගත්ත. කොහොම උනත් බදාද හවස ඌ කිව්ව බ්රහස්පතින්ද කාමරේට එන්නම් කියල. මම ආශාවෙන් බලාගෙන හිටිය. කියපු විදිහට ඌ බ්රහස්පතින්ද කාමරේට ආව. එතන ඉඳන් කියපු කරපු දේවල් ගන මගෙ කිසිම මතකයක් නැහැ. මොකද ඒ මුලු කාලයම මම හිටියෙ හොඳ සිහියෙන් නෙවෙයි. මට මොනව උනාද කියල මමම දන්නෙ නැහැ. මම හිටියෙ මේ ලෝකෙ නෙවෙයි. අපි ටිකක් වෙලා කතා කර කර හිටියට පස්සෙ මම ඌව බදාගත්ත. ඌ ඒකට ලෙහෙසියෙන් ඉඩ දුන්නෙ නැහැ. නමුත් මම තදින්ම බදාගෙන මූන පපුවට තියල තද කරගෙන හිටිය. ඌ මගෙන් මිදෙන්නෙ හැදුව මතකයි. නමුත් මගෙන් ගැලවීමක් නැති හන්ද ඌ නිසොල්මන් වුනා. ඉන්පස්සෙ මම පල්ලෙහාට ඉඹගෙන ආව. ඌ එවෙලෙත් හැදුවෙ මගෙන් මිදෙන්න. නමුත් මම පල්ලෙහාට ඇවිත් කලිසමට උඩින් පොල්ල උඩ මූන තියාගෙන තද කරගෙන හිටිය. ඉන්පස්සෙ මම හෙමිහිට ශිෆ්ට් එක බුරුල් කලා. ඌ කැමති උනේම නැහැ. නමුත් මමත් අත හැරියෙ නැහැ. ජොකාට උඩින් පොල්ල ඉඹ ඉඹ හිටිය. නමුත් මූට තවම නැගල නැහැ. පස්සෙ මම පොල්ල එලියට ගත්ත ඒක එවෙලෙත් නැගල තිබුනෙ නැහැ. පස්සෙ මම බලෙන්ම කටට ගත්ත. ඌ ඒකට කොහෙත්ම කැමති වුනේ නැහැ. මට දැන් සිහියක් ඇත්තෙම නැහැ. ආශාව වැඩි කමට මම හිටියෙ අවසිහියෙන්. ටිකක් වෙලා උරන කොට ඌට ටික ටික නැග්ග. නමුත් මම හිටියෙ අවසිහියෙන් නිසා ඒකෙ සයිස් එක ගැණ මතකයක් නැහැ. නමුත් සුද්දන්ගෙ වගේ ලොකු එකක්නම් නොවන බව මතකයි. නමුත් පොඩි එකකුත් නෙවෙයි. ලෙල්ල ගැහිල තිබුන බව මතකයි. මම දැන් හොඳට උරනව. ඌට කර කියාගන්න දෙයක් නැහැ. අන්තිමට මට ඉඩ දීල නොසොල්මනේ හිටිය. මට උගෙ තන් දෙක යටිපතුල් හෙම උරන්න ලොකුවට උවමනාව තිබුන. නමුත් පොල්ල කටින් එලියට ගත්තොත් මූ නැගිටල යයි කියන බයට යටිපතුල් කටට ගන්න බැරි වුනා. ඒ හන්ද මම දිගටම උරාගෙන උරාගෙන ගියා. අන්තිමට ඌට මගෙ කට ඇතුලෙම බඩු ගියා. අයියගෙයි ගුනේගෙයි ඒව බිව්වට පස්සෙ කෙනෙකුගෙ ඒව බිව්වෙ පලමු වතාවට. සුද්දන්ගෙ ඒව මම කවදාවත් බීල නැහැ. කට ඇතුලෙ බඩු ගියහම කටේ තියාගෙන ඉඳල සින්ක් එකට දානව. නමුත් අයිසාවගෙ ඒව බිඳුවක්වත් පිටට යන්න නොදී ඔක්කොම ගිල්ල. මට මුලු ලෝකෙම දිනුව කියන හැඟීම ආව. නමුත් ඒක හරියකට හීනයක් වගෙයි. මම සතුට වැඩි කමට හිටියෙ අවසිහියෙන්. ඒ හන්ද හීනයක් දැක්ක වගේ තමයි දැනෙන්නෙ. මොකවත් මතක නැහැ. ඌනම් පොඩ්ඩක්වත් කැමති වුනේ නැහැ. උගෙ කකුල් උරන්න මට ලොකු ආශාවක් තිබුන. නමුත් ඒක කරගන්න බැරි වුනා. බඩු ගියාට පස්සෙ මම තව ටිකක් වෙලා ලෙව කකා හිටිය. අවුරුදු 26ක් තිස්සෙ තිබුන මගෙ හීනෙ ඉටුවුනා. ඒ වුනත් ඒකත් එක හීනයක්ම පමනයි. මට තවමත් හිතාගන්න බැහැ මොනවද උනේ කියල. ඉන්පස්සෙ මම ආයෙත් සෙට් වෙන්න ගොඩක් ට්රයි කලා. නමුත් ඌට වැඩ වැඩි කියල ආවෙ නැහැ. නමුත් එක දවසක් ඌ ආව . ඒ ආවෙ උගෙ පුතත් එක්ක. ඌ මාව උගෙ අම්මලගෙ ගෙදරට එක්කරගෙන ගියා. අම්මලගෙ ගෙදර තියෙන්නෙ තෝකියෝ වල ඉඳල කිමී 150ක් විතර දුර. එදා දවසම මම හිටියෙ උගෙත් එක්ක උගෙ මහගෙදර. නමුත් පුතා හිටපු හන්ද මට අතින් අල්ලන්නවත් චාන්ස් එකක් ආවෙ නැහැ. එදා වුන දෙය හන්ද මම හිතුව ඌ මට මූන දීල කතාකරන එකක් නැහැ කියල. නමුත් ඌ ඒ බවක් පෙන්නුවෙ නැහැ. සාමාන්ය විදිහට කතා කලා. මට උගෙ පොල්ලෙ හැටිවත් මතක නැහැ. බඩු ටිකනම් ලුනු රහට තිබුන, අයියාගෙයි ගුනේගෙයි වගේ අර තිත්තම තිත්ත බින්දුව කටට ආවෙ නැහැ. මට තිත්ත රහක් දැනුනෙ නැහැ. ආයෙත් මගෙ ජීවිතේට අයිසාවගෙ එක උරන්න නම් ලැබෙන එකක නැහැ. නැවත වතාවක් තනියම ජපානෙට යන්නනම් ලැබෙන එකක් නැහැ. ලබන අවුරුද්දෙ මුලු පවුලම ජපානෙට යන්න හිතාගෙන ඉන්නව. ඒ ගියහම ඉතින් ඌව තනි කරගන්න ලැබෙන්නෙ නැහැනෙ.
අර සවුන එකට එන්නෙ තරුන එවුන් විතරක් හන්ද මම ඊලඟ දවසෙ ගියෙ අසකුසා කියන තන තියෙන 24 කයිකන් එකට. ඒ කාලෙත් මට මතකයි අසකුසා එකට එන්නෙ මට වඩා වයසක අයයි මගෙ වයසෙ අයයි කියල. ඉතින් මම අසකුසා වලට ගියා. ඒක දැන් ගොඩක් වෙනස් කරල. ඒකෙ තුන්වෙනි සහ පස්වෙනි තට්ටුවලට යන්නෙ ගැහැනු ඇඳුම් අඳින අය ( ක්රොස් ඩ්රෙසර්ස් ). ඒ අයට අනෙක් තට්ටුවල යන්න තහනම්. ගැහැණු ඇඳුම් අඳින අය මට පේන්න බැහැ. දැක්කහමත් අප්පිරියයි. උන්ට අනෙක් තට්ටුවලට එන්න තහනම් කරල තියෙනව දැකල මට හරිම සතුටුයි. ඒ හන්ද 2 , 4 ශ 6 වෙනි තට්ටුවල ඉන්නෙ මම ආස කරන අය. ගොඩකම් වයසක අයයි තරුන අයයි හෙමත් ඉන්නව. මම ඒ දෙගොල්ල ගැන ඉන්ටරෙස්ට් නැහැ. මම ඒක ඇතුලෙ පැය 12ක් හිටිය. නමුත් මම ආස කරන කෙනෙක් හිටියෙ නැහැ. හත් දෙනෙක් හෝ අට දෙනෙක් එක්ක බදාගෙන ඉඹ ඉඹ හිටිය. දෙන්නට දෙන්න අත ගා ගත්ත. උන් මගෙවත් මම උන්ගෙවත් ඉරුවෙ නැහැ. මොකද ඒ එකෙකුටවත් මම ආස කරන ඇඟපත හෝ මුහුන තිබුනෙ නැහැ. බදාගෙන කිස් කලා විතරයි. උන් බඩු යැව්වෙත් නැහැ මම බඩු යැවෙත් නැහැ. හැබයි ඒ සවුන දෙකේම නිතරම 300ක් විතර ඉන්නව. සිඩ්නි වල නිතරම ඉන්නෙ 50ට අඩු ගානක්. මුලින් මම ගිය සවුන එකේ සෙනසුරාද රෑ 400කටත් වඩා නිදාගෙන හිටිය. සිඩ්නි වලට වඩා ජපානෙ ඒව පිරිසිදුයි සනීපයි. ජපන් වල නිදාගන්නෙ බිම දාපු ඉතාම සනීප මෙට්ට වල. මෙට්ට බිමදාල ඒවට හෝදපු මැදපු සුදු බෙඩ් සීට් දාල තියෙන්නෙ. සිඩ්නි වල තියෙන්නෙ ඇඳන් වුනාට ඒවට බෙඩ් සීට් නැහැ. තියෙන්නෙ ලෙදර් මෙට්ට විතරයි. ජපන් මෙට්ට හරි සනීපයි සිඩ්නි වල ඒව කාර්සීට් වගේ තදයි. ඒ හත් අට දෙනා එක්ක හිටියට පස්සෙ මට හිතුන කාට හරි ගලක් කපල ආපහු යන්න ඕනි කියල. ගලක් කපන්න හිතුනත් කාටවත් කියල ඇරවගන්න නම් හිතුනෙ නැහැ. සුද්දො අරිනකොට තියෙන සැප ජපනුඟෙන් ලැබෙන එකක් නැහැ කියල මට හිතුන. නමුත් ඉස්සර ජපානෙ ඉන්න කාලෙ ජපන්නෙ තුන් හාරසීයක් මට ඇරල තියෙනව. ඒකාල සුද්දො ලව්ව ඇරවගෙන තිබුනෙ නැති හන්ද ජපන්නුගෙන් ලැබෙන සැපට වසී වෙලා හිටිය. සිඩ්නි වල නොමිලෙ කොන්ඩම් සහ ජෙලි ලැබෙනව. නමුත් ජපානෙ ඒව නොලැබෙන හන්ද ජපන්නු අරින්නෙ අමුවෙන්මයි. උන් නිදාගෙන ඉන්න අය ලඟට ගිහින් අමුවෙන්ම ඇරල ඒ ගමන්ම වෙන එවුන්ටත් අරිනව. ඒක තරමක් භයානකයි. ඒ හන්ද මම ඇරවගත්තෙ නැහැ. අනෙක මම හෙව්වෙ අයිසාවගෙ මූනට කිට්ටු මූනක් තියෙන අය. මම යන්න ඔන්න මෙන්න කියල තියෙද්දි මම දැක්ක එක ජපනෙක් මෙට්ටයක් උඩ නිදාගෙන ඉන්නව. උගෙ මූන නොපෙනුනත් තට්ටමයි කකුල් දෙකයි හෙන ලස්සනයි. ලයිට් එලියට සුදුම සුදු තට්ටමයි කලව දෙකයි දිලිසෙනව. පස්සෙ මම උගෙ ලඟින් නිදාගෙන ඌව බදාගත්ත. ඌ සද්ද නැතිව ඉන්න හන්ද මම උගෙ බෙල්ලෙ ඉඳල තට්ටම හරහා කකුල් දෙකට වෙනකම් ඉඹගෙන ගිහින් යටිපතුලුත් ඉම්බ. උගෙ පෙනුම ටිකක් අයිසාවට සමානයි. යටි පතුලෙ ඉඳල දනහිස ලඟට වෙනකම් ගෙඩක් වෙලා ඉම්බ. ඌ හිටියෙ බඩ යටට වෙන්න නිදාගෙන. වෙන ජපන්නු එක්ක සෙට් වෙනකොට අයිසාව එක්ක සෙක්ස් කරපු වෙලාවෙ වගේ මට අවසිහියක් තිබුනෙ නැහ. ඒ හන්ද කරපු දේවල් හොඳට මතකයි. මම උගෙ කකුල් තට්ටම් හෙම ඉඹල බඩ යටින් අත දාල පොල්ල ඇල්ලුව. ඒක හෙනට නැගල තිබුන. ඒ වගෙම මහතයි. දිගනම් එච්චර නැහැ. නමුත් ගොඩක් මහතයි. පස්සෙ මම ඌව අනෙක් පැත්තට හරවල අරගෙන පොල්ල අතගාල කටට ගත්ත. ඉන්පස්සෙ මම ගොඩක් වෙලා පොල්ල ඉරුව. පස්සෙ ඌ ගොඩක් වෙලා මගෙ කටේ ගැහැව්ව. එක එක අතට තියල ඌ මගේ කටේ ගැහැව්ව. ඌ නවත්වනකොට මම උරනව. ඒ විදිහට පැයක් විතර අපි හිටිය. දෙන්නම හොඳට තොල් දම දමා කිස් කලා. ගොඩක් වෙලා කටේ ගැහැව්වත් ඌට බඩු ගියෙ නැහැ. පස්සෙඌ මගෙ මූන ඉස්සරහ හිටගෙන මගෙ මූන උඩට එල්ල කරල අතේ ගැහැව්ව., මගෙන් ඇහැව්ව කට ඇතුලෙ බඩු යවන්නද කියල. මම හා කිව්ව. පස්සෙ ඌ හයියෙන් අතේ ගහන්න ගහ්ත. ඌට බඩු යන්න ඔන්න මෙන්න කියල තියෙද්දි මගෙ කට ඇතුලට ඔබල කටේ ගහනකොට ඌට මගෙ කටේ බඩු ගියා. මම පොල්ල එලියට ගන්න නොදී අන්තිම බින්දුව යනතුරුම කටේ තියාගෙන හිටිය. ඔක්කොම බඩු ටික ගියාට පස්සෙ මම කැරි ටික කටේම තියාගෙන තොප්පිය හොඳට ලෙව කකා හිටිය. ඉන්පස්සෙ කැරි ටික සින්ක් එකට දැම්ම. හෙන කැරි තලියක් කට ඇතුලෙ තිබුන. ගිලින්න බය හන්ද ආශාව තිබුනත් ගිල්ලෙ නැහැ.
මම 1991 දවසක් ලංකාවට එනකොට ප්ලේන් එකේදි ජපනෙක් මුනගැහුන. ඒ ජපන ගැන මම විස්තර ලියන්න යන්නෙ නැහැ. ඒ ගැන කියවන්න ඕනිනම් මගෙ බ්ලොග් එකේ " එදා රෑ ගුවන් තොටුපොලේදී හිත් යාවුනේ සිහිනෙන් වගේ..." කියන බ්ලොග් එක කියවන්න. මම ඕස්ට්රේලියාවට ආවට පස්සෙ ඒ ජපන එක්ක එතරම් ගනු දෙනු තිබුනෙ නැහැ. නමුත් දෙවතාවක් කෝල් කරල තියෙනව, දෙවෙනි වතාවෙ කෝල් කරපු වෙලාවෙ ඌ කිව්ව ඌ දකුනු ඇමෙරිකාවෙ කොලොම්බියා හරි බොලිවියා රටවල් දෙකෙන් එකක ඌට වඩා අවුරුදු 15 වයසක ගෑනියක් කසාද බැන්ද කියල. එතකොට ඌට 65ක් විතර ඇති. ඒ කියන්නෙ ගෑනි 80ක් විතර.ඉන්පස්සෙ ඌ ගැන විස්තරයක් නැහැ. මම ජපන් යන්න දවස් කීපයකට කලින් ඌට කෝල් කලා නමුත් පෝන් එක වැඩ කලේ නැහැ. ඌට තෝකියෝ වල තට්ටු දෙකේ ලොකු ගෙයක් තිබුන. මම ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් ගේ බැලුව. ඉන්ටර්නෙට් එකේ හැටියට ගේ කිසිම නඩත්තුවක් නැතිව පාලු ගතියක් තිබුන. ඌට දැන් 70ක් විතර හන්ද මම හිතුව අසනීපෙන් ගෙටම වෙලා ඉන්නව අති කියල. තෝකියෝ ගියාට පස්සෙ මම ඌව බලන්න උගෙ ගෙදරට ගියා. දැන් ඒ පැත්ත ගොඩක් වෙනස් වෙලා හන්ද මට ගේ හොයාගන්න ගොඩක් මහන්සි වෙන්න වුනා. ගිහින් බලනකොට ඉන්ටර්නෙට් එකේ තිබුන ගේ එතන නැහැ. ඒ වෙනුවට විශාල මාලිගාවක් වගේ ගෙයක් හදල. හතර වටේම CCTV කැමරා හයි කරල. මම බෙල් ගැහැව්ව. ගෙදර කවුරුවත් හිටියෙ නැහැ. පස්සෙ මම හැරිල ගියා. ඉස්සර මම ඉඳල හිටල තෝකියෝ වල තැනක යෙන් 500කට ෆිල්ම් බලන්න පුලුවන් තැනක් තියෙනව. ඒක ට කවුරුවත් ෆිල්ම් බලන්න යන්නෙ නැහැ. ඒකට යන්නෙ ගේ අය. ඒක ඇතුලෙ උරන කිස් කරන ඒව තියෙනව. නිතරම සෙනග. ඒකට ගියහම කවුරු හරි ලව්ව උරවගන්න පුලුවන්. කාගෙ හරි එකක් උරන්න ඕනිනම් උරන්න පුලුවන්. එතනම තව ගේ අය යන ෆිල්ම් හෝල් එකක් තියෙනව. ඒක 1500යි. පහසුකම් හොඳයි. නමුත් 500 තැන ලාභ හන්ද ගොඩක් අය එතනට යනව. නමුත් මම එතනට යනකොට දන් ඒ 500 තැන වහල. ඒ හන්ද 1500 තැන්ට ගියා. අර තැන වහල හන්ද 1500 තැන දැන් 500 කරල. ඒ හන්ද ඉස්සට අතනට ගිය හැමෝම දැන් මෙතනට එනව. ඒ හන්ද හෝල් එක ඇතුලෙ ඇඟිල්ල ගහන්නවත් තැනක් නැහැ. ඒක ඇතුලෙ 500ක් විතර හිරවෙලා. ඉඳගෙන ඉන්න අයත් හිටගෙන ඉන්න අයත් එක එකාගෙ ඒව උරනව. කිස් කරනව. එක යුද්දයයි. හිටගෙන ඉන්න අයගෙ ඒව සමහරු බිම දනගහගෙන උරනව. පැය දෙකෙන් දෙකට ඇතුලෙ ලයිට් දානව. එවෙලෙ කට්ටිය එලියට එනව. ඒ වෙලාවෙ ඔෆිස් එකෙන් ඇවිත් ඔක්කොම සුද්ද කරනව. ටිසූ හැමතැනම. කොන්ඩම් කඳු පිටින්. විනාඩි දයකින් ඒව සුද්ද කරල ආයෙත් ලයිට් ඕෆ් කරනව. ඒ ලයිට් දාල තියෙන වෙලාවෙදි තම තමන් කැමති මුහුනුවරවල් තියෙන අයව නෝට් කරගෙන කලුවර උනහම ලඟට ගිහින් සෙට් වෙනව. ලයිට් දාපු හැමවතාවෙම මම ලස්ස්න එකෙක් හොයාගන්න බැලුව. නමුත් මම කැමති එවුන් හිටියෙම නැහැ. එතනට එන ගොඩක් අය ඕනිම එකෙකුගෙ එක උරනව. හොඳ හොඳ අය හොය හොයා ඉන්නෙ නැහැ. නමුත් මට එහෙම බැහැ. එතන එක කොල්ලෙක් හිටිය. ඌ හැමෝටම කිය කියා යනව අදනම් ඇතිවෙන්න කැරි බිව්ව. අම්මෝ හරිම රසයි කියල. මමත් දැක්ක ඌ තුන් හතර දෙනෙකුගෙම ඒව උරනව. එලියෙ ඉන්නකොට වෙන මිනිහෙක් උගෙන් ඇහැව්ව දුම් බීම නැවැත්තුවද කියල. ඌ කිව්ව දුම් බීම නැවැත්තුව. ඒ වුනත් අරක්කු බොන එකයි පොලු උරන එකයි නම් කවදාවත් නවත්වන්න බැහැ කියල. මට වෙලා තියෙන්නෙත් ඒකම තමයි. ඕනි දෙයක් නවත්වන්න පුලුවන්. නමුත් පිරිමි එක්ක සෙට් වෙන එකනම් කවදාවත් නවත්වන්න බැහැ. මම ආස කරන කිසිම කෙනෙක් හිටියෙ නැහැ. අන්තිමට යන්න කිට්ට්ව වෙන ජපනෙකුට මගෙ එක උරන්න දුන්න. ඌ මගෙ ඉස්සර දනගහගෙන මගෙ එක ඉරුව. අන්තිමට මම උගෙ උගුරටම බඩු ටික විද්ද. ඌ ඔක්කොම ටික ගිල්ල. ඊට පස්සෙ දවසෙත් මම එතනට ගියා. පැය පහක් විතර හිටිය වැඩක් උනේ නැහැ. තරම ලස්සන ජපනෙක් එක්ක පැයක් විතර බදාගෙන කිස් කර කර පොලු අතගගා හිටිය. තව කීප දෙනෙක් මගෙ එක අල්ල අල්ල හිටිය. ඊට වැඩි දෙයක් උනේ නැහැ. අර ලංකාවට ගියපු ජපන අච්චර ලොකු ගෙයක් හැදුවෙ කොහොමද කියල මට දැනගන්න ලොකු උවමනාවක් තිබුන. ඒ හන්ද මම ආයෙත් එහෙ ගියා. එවෙලෙනම් තරුන ජපනෙක් ගෙදර හිටිය. මම අර ජපන ගැන ඇහැව්වහම ඌ කිව්ව ඒ මගෙ බාප්ප. අවුරුදු තුනකට කලින් එයා මැරුන කියල. මම මේ ජපනව ඌට අවුරුදු 15දි විතර දැකල තියෙනව.
ඊට වැඩිය දේවල් ජපානෙදි උනේ නැහැ. මම අඟහරුවාද ජපානෙන් ආව. දාල එන්නනම් පුදුම දුකක් දැනුන. විශේශයෙන් අයිශාව දාල එන්න දුක හිතුන.
ඉන්න අතරෙ හැමදාම හස්බන්ඩ්ට කතා කලා. එයාට මාව බලන්න නැතිව පිස්සු හැදිල. මගෙ වස්තුව ඔයා අයිති මට විතරයි. ජපානෙදි නරක දේවල්නම් කරන්න එපා. ඒ දුකට මාව මැරිල යයි කියල කියනව. මට හස්බන්ඩ් ගැන හරි දුකයි. ඒත් මොනව කරන්නද. මම එයාට ගොඩක් තෑගි ගත්ත. ආයෙ ඉති කවද ජපානෙ යන්න වෙයිද දන්නෙ නැහැ. ඒ හන්ද එයාට ද්රොහී කමක් වෙන එකක් නැහැ. පවුලෙ හතර දෙනාම එක්ක ජපානෙ ගිහින් ඕව කරන්න බැහැනෙ. මම ජපානෙ හිටපු කාලෙ වෙන කවදාකටවහ් වඩා හස්බන්ඩ්ගෙ අගේ තේරුනා. වෙන කවරදාටවත් වඩා එයාට ආදරේ හිතුන. වෙන කවදාකටවත් වඩා එයා වටින බව තේරුනා. එයාගෙන් ලැබෙන ආදරේ වෙනත් කිසිම පිරිමියෙකුගෙන් හෝ ගැහැනියෙකුගෙන් ලැබෙන්නෙ නැති බවත් තේරුනා. ජපානෙදි තවත් විශේෂ දෙයක් උනා. ස්ටේශන් එකකදි මුනගැහුන පිලිපීන ගැහැනියෙකුගෙන් බේරෙන්නම බැරිවුනා. ඒ ගෑනිට ඕනි වුනේ කොහොම හරි මගෙත් එක්ක සෙක්ස් කරන්න.ගෑනි ගොඩක් ලස්සනයි. ඒ වුනත් මම කීයටවත් ගෑනියෙක් එක්කනම් ඇඳට යන්නෙ නැහැ. ඒ ගෑනි මට කිව්ව හෝටලේකට යමු එයා හැම දෙයම ගෙවන්නම් කියල. මම පස්සෙ දවසක බලමු කියල මාරු වුනා.
මම ඡපන් යනකොට අයිෂාවට රැපියල් 50000ක විතර තෑගි අරන් ගියා. මගෙ උපන් දිනේ තිබුනෙ මම ඡපානෙ ඉඳල ආවට පස්සෙ මාසෙ. අයිෂාව මට ඉතාම වටිනා පර්ස් එකක් DHL හරහා එවල තිබුන.
මම ඡපන් යනකොට අයිෂාවට රැපියල් 50000ක විතර තෑගි අරන් ගියා. මගෙ උපන් දිනේ තිබුනෙ මම ඡපානෙ ඉඳල ආවට පස්සෙ මාසෙ. අයිෂාව මට ඉතාම වටිනා පර්ස් එකක් DHL හරහා එවල තිබුන.