19. මාතලීට පෙම් කලෙමි.

නිලවාහනේ රියදුරාගේ රියදුරු කූට්ටම වනය මැදදී කටට ගත්තෙමි ...

ඇත්තටම මට හිතාගන්න බැහැ මම කොහොමද මගෙ ජීවිතේ වැදගත්ම සිද්දියක් ලියන්න අමතක උනේ කියල. මම මගෙ ස්ටෝරි එක වෙනත් වෙබ් අඩවියක සින්ග්ලිශ් වලින් පල කරල තිබුනෙ. මෙ වෙබ් අඩවියට ලියන්න ගන්නකොට අලුතෙන් ලියන්න කාලය මෙන්ම ශ්‍රමය වැය කරන්න වෙන හන්ද මම කලින් වෙබ් අඩවියෙ ඒවම මේකට කොපි කරගෙන යමිනුයි ඉන්නෙ. ඒ හන්ද කොහෙදි හරි මම මේ කියන්න යන කතා දෙක මග හැරිල ගියා. ජපානෙ දේවල් ලියන්න හදිස්සි උන හන්ද අමතක උනා වෙන්නත් පුලුවන්. ඒ වුනත් ලංකාවෙදි මගෙ හුඟක් උත්සාහයන් අසාර්තක ඒව. එහෙම තියෙද්දිත් මෙවැනි සාර්තක උන උත්සාහයක ප්‍රතිපල  ලියන්න අමතක උනෙ ඇයි කියන එකනම් හිතාගන්නවත්  බැහැ. කිසියම් හේතුවකින් කිසියම් දුෂ්‍යමාන  බලවේගයක් විසින් මාව වැලැක්කුවද දන්නෙ නැහැ. මම පුලුවන් තරම් උත්සාහ කලේ මගෙ කතාව කාල වකවානු නිවරදි පිලිවෙලට අරන් යන්න. නමුත් මේ දෙය සිදුවීම හන්ද මගෙ හිතට තරමක් රිදුන. ඔයාලගෙ වින්දනයට කිසියම් හෝ හානියක් උනානම් මට සමාවෙන්න. ඇසැබි හමුවීම් ( http://asabihaamu.blogspot.com.au/2014/05/45.html)  ලියන මගේ මිත්‍රය රියදුරන් ගැන එයාගෙ තිබුන උනන්දුව හා ආකර්ශනය ගැන ලියපු කතාව කියවනකොට තමයි මට මතක් උනේ මගෙ කතාවෙ කොටසක් අඩුයි කියන එක. ඔයාලට මතක ඇතිනෙ මම පත්වීම අරගෙන ගියෙ ලුනුගලට කියල. ලුනුගල ඉන්න කාලෙදි මම නිල වාහනේ රියදුරෙක් හිටිය. ඒ මිනිහ අවුරුදු 50ක විතර මිනිහෙක්. ගමත් ලුනුගල පැත්තෙමයි. මේ මිනිහ ටිකක් අහංකාර මිනිහෙක්. මම තරුන නිලධාරි කෙනෙක් හන්ද මිනිහ මාව එතරම් ගනන් ගන්නෙ නැහැ වගේ කියල මට හිතුන. මිනිහ ඉතින් රියදුරෙක් හැටියට අවුරුදු 30ක් විතර එක එක නිලධාරි එක්ක වැඩ කරල හොඳට පදම් උන කෙනෙක්නෙ.  මාව වැඩිය ගනන් ගන්නෙ නැති එකට තවත් හේතුවක් තිබුන. ඒ තමයි ඒ මිනිහගෙ ගමේම කෙනෙක් මගෙ බැචෙක් උන එක. ඌටත් මගෙත් එක්කම පත්වීම ලැබුනත් පත්වීම ලැබුනෙ පොලොන්නරුවට. මගෙ බැචා අඩුයි කියන සම්මතේ කුලේක එකෙක්. නමුත් ඩ්‍රයිවරයවත් උගෙ හත් මුතු පරම්පරාවක එකෙක්වත් ඉගෙන ගෙන නැති උනාට ඉහලයි කියන ( උන් හිතාගෙන ඉන්න ) කුලේක එකෙක්. ඒ හන්ද මගෙ බැචාලට ගමේ තියෙන්නෙ අඩු තක්ශේරුවක්. නමුත් මගෙ බැචාගෙ ගෙදර මම ජීප් එකෙන් නිතරම යනව. එහෙන් කනව බොනව. නමුත් ඩ්‍රයිවරය කවදාවත් වතුර එකක්වත් බොන්නෙ නැහැ. මම එන තුරුම ජීප් එක ඇතුලට වෙලා ඉන්නව. බචාගෙ මල්ලිත් පස්සෙ කාලෙක මෙඩිකල් ෆැකල්ටි එකට ගිහින් දැන් ඉහල පෙලේ ශල්‍යවෛද්‍ය කෙනෙක්. ඉතින් මම ඒ ගෙදරින් කන බොන එක ගැන ඩ්‍රයිවරට හිතට හරි නැහැ. සමහර වෙලාවට මට කියනව 'සර් ඕකුන්  අපේ ගෙවල් වලට ආවෙ ගියෙ පස්ස දොරෙන් විතරයි" කියල. මේ හේතුව හන්ද මට මේ ඩ්‍රයිවරය ගැන ගොඩක් කලකිරිල හිටියෙ. මොනවත් නැතිඋනාට මහන්තත්වෙනම් අඩුවක් නැහැ.

මාසෙකට සැරයක් විතර මම ඌව පලාතෙ ප්‍රධාන කාර්යාලයට රාජකාරී වැඩට යනව. බන්ඩාරවෙල හිටියෙ මට සීනියර් බැච් එකේ එකෙක්. නමුත් මගෙ යාලුවෙක්. උගෙ ජීප් එකේ ඩ්‍රයිවරය තරුන එකෙක්. තරුන කිව්වට මට වඩා අවුරුදු 10ක් විතර වැඩිමහල්. මට ඒ කාලෙ අවුරුදු 25යි. ඌ දැකපු දවසෙ ඉඳලම මට හරිම ආසාවක් දැනුන. මාර ලස්සනයි. උසයි සුදුයි. උසට සරිලන ඇඟපත.  අය්යගෙ පෙනුමට ගොඩක් සමානයි. උගෙ ගම නුවර ගඩලාදෙනිය කිට්ටුව. මුලින්ම දක්ක දවසෙ මම හිතුවෙ ඔෆිස් එකේ ලිපිකරුවෙක් හරි තාක්ෂන ශිල්පියෙක් හරි කියල. මට හිතුන මගෙ යාලුව මාර වාසනවන්තයි  මේ වගෙ ඩ්‍රයිවර් කෙනෙක් ලබන්න කියල. මගෙ එකා නම් මහ මූසල පෙනුමක් තියෙන එකෙක්. මම ඉතින් සමහර වෙලාවට යාලුවගෙ නිලනිවාසෙත් නතර වෙනව. මොකද මට අර ඩ්‍රයිවර්ව දැකගන්න ආස හන්ද. අනෙක තරුන ඩ්‍රයිවර් කෙනෙක් නිසාම වෙන්න ඇති හරිම යටහත් පහත් වගේම කියන ඕනිම දෙයක් කරනව. අපි නිලනිවාසෙ ඉන්නකොට ගොඩක් ඩ්‍රයිවර්ල ඉන්නෙම නිල නිවාසෙම කාමරේක. එහෙම ඉන්නෙ ඈත පලාත්ව්ලඉන් ඇවිත් වැඩකරන ඩ්‍රයිවර්ල. මගෙ ඩ්‍රයිවර් ගමේම කෙනෙක් හන්ද ගෙදර ඉඳන් වැඩට ආව.  ඊට අමතරව ෆීල්ඩ් එකේ ඉන්න කම්කරුවෙකුත් ඉන්නව කෑම හෙම උයන්න. ඒ දෙන්න ඉන්නෙ එකම කාමරේ.

ඔහොම ඉන්න අතරෙ රට පුරාම ජේ වී පී කලබල ආව. අපිට වාහන බේරගන්න හරිම අමාරු උනා. ජේ වී පී අය කොයි වෙලාවෙ වාහනේ උස්සගෙන යයිද දන්නෙ නැහැ. අනෙක පොලීසිය හරි හමුදාව හරි ඉල්ලුවොත් අනිවාර්යෙනම් වාහෙනේ දෙන්න ඕනි. මගෙ වාහනෙත් කීප වතාවක්ම පොලිසියෙන් අරගෙන ගියා. ඩ්‍රයිවර් කියන විදිහටනම් ගොඩක් කරල තියෙන්නෙ ජීප් එකෙන් මලමිනී ඇදපු එක. මලමිනී ජීප් එකට දාන්නෙ බිමට කිසි දෙයක් නැතිව ලේ පෙරි පෙරීලු. මේ අතරෙ අපේ නිලධාරි සංගමෙන් වර්ජනයක් සංවිධානය කරල තිබුන. කැමැත්තෙන් හෝ අකමැත්තෙන් මටත් වර්ජනයට සහභාගි වෙන්න සිදු උනා. ඒ හන්ද දවසෙ වැඩ ඉවර කරල ජීප් එක නිල නිවාසෙ නවත්වල මම ඊලන්ග දවසෙ ගමේ යන්න හිතාගෙන හිටියෙ.

ෆීල්ඩ් ගිහින් එනකොට රෑවුනා. මම ඩ්‍රයිවර්ට කිව්ව ලොග් පොත පුරවල මගෙ මේසෙ උඩින් තියල ගෙදර යන්න කියල. මිනිහ කිව්ව සර් මට දැන් ගෙඩර යන්න බස් එකක් නැහැ ඒ හන්ද ජීප් එකෙන් ගෙදර ගිහින් හෙට උදේ ජීප් එක මෙතනට ගෙනත් දානම් කියල. මට ඊලඟ දවසෙ ගමේ යන්නත් ඕනි ඒ වගේම රටේ තත්වය අනුව රෑට වාහනේ යවන්නත් බැහැ. ඒ හන්ද මම කිව්ව ජීප් එක යන්න දෙන්න බැහැ. යන්න බස් එක නැත්නම් ක්වාටර්ස් වල නතර වෙලා හෙට උදේට ගෙදර යන්න කියල. මිනිහ ඒ ගැන මගෙත් එක්ක වාද කලා. මම කිව්ව තමුසෙ ක්වාටර්ස් වල ඉන්නත් එපා. පුලුවන් විදිහකට ගෙදර යනව. ජීප් එක හොලවන්නවත් එපා. යතුර මේසෙ උඩ තියල යන තැනක යනව කියල. මිනිහ " හොඳයි මහත්තයො අපි බලාගම්මුකො" කියල  යන්න ගියා. ඉන්පස්සෙ මිනිහ හොඳටම බීල මට කුනුහරපෙන් බැන බැන පාර දිගේ යන්න ගියා.

මේ දිනවල රටේ තත්වය ඉතාම අවදානම් සහ ඩ්‍රයිවරය ගමේ එකා හන්ද මම ටිකක් බය උනා. රාජකාරි මට්ටමෙන් මට ලොකු දේවල් කරන්න පුලුවන්. නමුත් අරාජික වෙලා තියෙන රාජ්‍යයක් ඇතුලෙ වුන දේවල් 87-89 කාලෙ ලංකාවෙ හිටපු අය දන්නවනෙ. ජේ වී පී එකවත් හමුදාව හෝ පොලිසියවත් වගකීම් භාර නොගන්න මිනීමැරුනුත් කල දුටු කල වල ඉහගන්න අපේ සමාජෙ ඒ කාලෙ තිබුනනෙ. ඒ හන්ද ගමේ යන්න කලින් මම පොලීසියට ගිහින් ඩ්‍රයිවර් තර්ජනය කලා කියල පැමිනිල්ලක් දාල ගියා. පොලීසියෙන් ඒ මිනිහට යමක් කලත් නොකලත් මට ප්‍රස්නයක් නැහැ. නැවත වැඩට ආවට පස්සෙ කරන්නෙ මොනවද කියල මම තීරන කරගෙනයි ගෙදර ගියෙ. මම ගෙදර ගිහින් අපේ ඩිරෙක්ටර්ට ඔක්කොම විස්තර කියල දිග  ලියුමක් යැව්ව. මම කියල යැව්ව ඒ ඩ්‍රයිවර්ව මගෙ ජීප් එකෙන් අයින් නොකලොත් මගෙ ආරක්ෂාව ගැන හිතල මම වැඩට යන්නෙ නැහැ කියල.

ඩිරෙක්ටර් මට ගෙදරට ලියුමක් එවල තිබුන. ආපහු ආවහම එයාව කෙලින්ම මුනගැහෙන්න කියල. වර්ජනය ඉවරවුනාට පස්සෙ ඊලඟ සතියෙ මම ගෙදර ඉඳන් ඇවිත් කෙලින්ම ගියෙ ඩිර්ක්ටර්ගෙ ඔෆිස් එකට. ඩිරෙක්ටර් මගෙත් එක්ක කතා කරල මගෙ ජීප් එකට අර මගෙ යාලුවගෙ ඩ්‍රයිවර් දාල මගෙ ඩ්‍රයිවර්ට විනය පරීක්ෂනයක් තියන තුරු පොරොත්තු සේවා රියදුරෙක් හැටියට දැම්ම. රියදුරෙක් පොරොත්තු සේවයට දානව කියන්නෙ ඒ පුද්ගලයගෙ මාසික අදායම භාගයටත් වඩා අඩුවෙනව කියන එක. මොකද අතිකාල දීමනා බටා වගෙ දේවල් නැතිවෙලා යනව. කොහොම උනත් ඒ ඩ්‍රයිවර් මගෙ ලඟට ඇවිත් මගෙන් සමාව ගත්ත. කලින් මාසෙ අතිකාල දීමනා හා බටා අනුමත කරල දෙන්න කියල ආයාචනා කලා. මම ඉතින් මිනිහගෙ ලමයි ගැන හිතල ඒව ඉක්මනට අනුමත කරල දුන්න.

මට දැන් හරිම සතුටුයි අර ඩ්‍රයිවර් මගෙ ජීප් එකට දාපු එක ගැන. මම දැන් බලාගෙන ඉන්නෙ අලුත් ඩ්‍රයිවර් හෙට ඉන්දල මගෙ ජීප් එකට එනතුරු. ඊලඟ දවසෙ අලුත් ඩ්‍රයිවර් වැඩට ආව. මට උගෙ මූන දැක්කහම සතුට කියල නිම කරන්න බැහැ. කලින් ඩ්‍රයිවර්ට විරුද්ධව කටයුතු කරපු හන්ද වෙනා ඇති මිනිහ මගෙ ලඟින් යන්නෙත් බයෙන් වගේ. කතාකරන්නෙත් බයෙන් වගේ. කොහොම උනත් මම මිනිහ්ට හොඳින් සලකන්න ගත්ත. මගේ යටතෙ ඉන්න සේවකයෙක් හන්ද මගෙ හිතේ තියෙන ආශාවන් පිටට යන්න නොදී මම බොහොම අමාඅරුවෙන් හිතේ තදකරගෙන හිටිය.  ඒ උනත් වැඩට යනකොට මිනිහ ලඟම සීට් එකේ වාඩිවෙලා යනකොට මගෙ හිත මට වාවගන්න බැහැ. ඒ උනත් මගෙ ආත්ම ගෞරවය රැකගන්නත් ඕනිනෙ. කොහොම උනත් මම මේ මිනිහට විශේෂ ඇල්මක් දක්වනව කියල පෙන්නුව. නමුත් තම්න්ගෙ බොස්ගෙ  හිතේ තමන්  ගැන කාමුක හැඟීමක් තියෙනව කියල ඩ්‍රයිවර් හීනෙකින්වත් හිතන්න නැතිව ඇති. සාමාන්‍යයෙන් අපි ෆීල්ඩ් හියහම කඩවලින් ලන්ච් එක හෙම ගන්නකොට ඩ්‍රයිවර් කඩේ ඇතුලට එන්නෙ නැහැ. වෙන කොහෙන් හරි මොනව හරි  කනව. නමුත් මම මුල ඉඳලම ලන්ච් එකට යනකොට මිනිහටත් එන්න කිව. මිනිහ ලඟ වාඩිවෙලා කෑම කන්න මට ලොකු ආසාවක් සතුටක් තිබුන. මුලදි අකමැති උනත් මගෙ බලකිරීමට මිනිහ එක මේසෙට වාඩිඋනා.

ඒ වගේම එයත් එක්ක කෑම කනකොට මම නිතරම ඕඩර් කරන්නෙ විශේෂ කෑම. ඒවට ගෙවන්නෙත් මම. මම සිගරැට් බොන්නෙ නැති උනත් කෑමෙන් පස්සෙ මම මිනිහට සිගරැට් එකකුත් අරන් දෙනව. මගෙ විශේෂ සැලකිලි වල යටි අදහස මිනිහට තේරුම් ගන්න බැරිඋනත් හිත හොඳ මහත්තයෙක් කියල හිතාගන්න ඇති. එයාගෙ උස මහත එක්ක බලනකොට මම මහත්තයෙක් නෙවෙයි පුන්චි කොලු පැටියෙක් වගේ. මිනිහ බැඳල පොඩි ලමයි දෙන්නෙකුත් ඉන්නව. ඉතින් ගමේ යන දවසට ලමයින්ට දෙන්න කියම මම චොකලෙට් හෙමත් අරන් දෙනව. ලමයින්ගෙ ඉස්කෝල වල මොනව හරි දෙයක් තිබුනොත් වියදමට කියල මම සල්ලිත් දෙනව. මේ හැමදෙයම කලත් මගෙ හිතේ තියෙන ආසාව එලියට දාන්නනම් බයයි. මිනිහ අකමැති උනොත් මගෙ ආත්මයම ඉවරයි. මගෙ විශේෂ සැලකිලි ගැන අනෙක් ඩ්‍රයිවර්ලට මිනිහ කියල තිබුනෙ නැහැ. සමහර විට එහෙම උනොත් වෙන ඩ්‍රයිවර්ල මගෙ යටතෙ වැඩ කරන්න ඕනි කියල ඩිරෙක්ටර්ට කියයි කියල හිතේ බයක් තියෙන්නත් ඇති. මොකද මගෙ ලඟට ආවට පස්සෙ මිනිහගෙ ආදායමත් ගොඩක් වැඩිඋනා. මිනිහ එක්ක ලඟිනම ඉන්න තියෙන උවමනාව හන්දම කොහේ හරි ගියොත් මම උවමනාවෙන්ම රෑ වෙනක්ම් ඉනදල මිනිහට ලොකු අතිකාල දීමනාවක් ලබාදෙනව. මේ විදිහට මාස තුනක් විතර ගත උනා. මගෙ හිතේ තියෙන අදහස ඉටුකරගන්නෙ කොහොමද කියල මම හැම අතේම හිතනව. රෑ මම මගෙ කාමරේ නිදාගෙන ඉන්නකොට එයා කම්කරුවත් එක්ක අනෙක් කාමරේ නිදාගෙන ඉන්න හැටි මම මතක් කරනව. රෑට ලුනුගල හරිම සීතලයි. එයාව මගෙ කාමරේට ගෙන්වගෙන එයාගෙ උනුසුමට තුරුවෙලා නිදාගන්න මම හැමදාම ප්‍රාර්තනය කලා.  එයාගෙ සුන්දර ඇඟපත මතක් කරල හැමදාම නිදාගන්නෙ අතේ පාරක් ගහල.

දැන්නම් මට ඉවසගෙන හිටිය හොඳටම ඇති. මට මෙයාව කොහොම හරි මගෙ කාමරේට ගන්න ඕනි. දවසක් මම ටිකක් ඈත පැත්තක ෆීල්ඩ් ගියා. ඒ පැත්තෙ තියෙනව පොඩි දොල පාරක්. ඉතින් මම ඒ පැත්තට ගියොත් හවස ඒ දොල පාරෙන් නාගෙන තමයි එන්නෙ. ඉතිං මට හිතුන එදත් නාගෙන එන්න ඕනි කියල. ඒ හන්ද මම උදේ ගියෙ ටවල් එකකුත් අරගෙන. මම හිතා මතාම රෑ වෙන්න ඇරිය මගෙ හිතෙ අද තිබුනෙ ලොකු ප්ලෑන් එකක්. හැමදාමත් හිතෙන් දුක් විඳින්න බැරි හින්ද මම  මේ තීරනයට ආව. රෑ ආපහු එන අතරෙ මම කිව්ව මට දොලෙන් නාගන්න ඕනි කියල. අපි එතනකොට එනකොට එතන සෙනග හිටියෙත් නැහැ. ඉතින් මම දොලට බැහැල නාන අතරෙ ඩ්‍රයිවර් ඉවුරෙ හිටිය. මම කිව්ව ඔයත් ඇවිත් නාගන්න කියල. මිනිහ කිව්ව ඇඳුම් ගෙනාවෙ නැහැනෙ සර් කියල. මම කිව්ව මොන ඇඳුම්ද මනුස්සයො යට ඇඳුම ඇඳගෙන නාගන්නව කියල. පස්සෙ මිනිහ යට ඇඳුම පිටින් දොලට බැස්ස. ඒ තමයි මම දැකපු සුන්දරම දර්ශනය. දේව රූපයක් වගේ සුදුපාටට ඩ්‍රයිවර් අඩ නිරුවතින් ඉන්නකොට මට ඉවසගෙන ඉන්නම බැහැ. හඳ එලියට කිරිගරුඬ රූපයක් වගේ එයාගෙ සිරුර දිලිසෙනව. අඩ අඳුරෙම මට ජොකාට තද වෙලා තියෙන එයාගෙ පොට්ටනිය හොඳට පේනව. මම නානව වගේ හිටියට බලාගෙන ඉන්නෙ ඒ දිහාව. එදා ගුනේ නානකොට එයාගෙ පොට්ටනිය දැකපු වෙලාවෙ ආපු හැඟීම තමයි අදත් ආවෙ. මම නාල ඉවරවෙලා ගොඩට ඇවිත් ඇඟ පිහදාගත්ත. ඊට පස්සෙ ඩ්‍රයිවර් නාගෙන ගොඩට ආවට පස්සෙ මිනිහට ඇඟ පිහදාගන්න විදිහක් නැහැ. මම දෙවතාවක් හිතුවෙ නැහැ. මගෙ ටවල් එක එයාට දීල පිහදාගන්න කිව්ව.
මිනිහට මේ වෙන දේවල් හිතාගන්නවත් බැහැ. මිනිහ කීයටවත් මගෙ තුවාය පාවිච්චි කරන්න කැමති උනේ නැහැ. මට උවමනාව තිබුනෙ මගෙ ටවල් එකේන් මිනිහගෙ ඇඟ පිහදම්මගත්තට පස්සෙ එයාගෙ සුවඳ තැවරුනු ටවල් එක මගෙ මූනට තියාගෙන ඉන්න. ඒ හන්ද මම බොරු තරහක් අරගෙන " පිස්සු නැතිව ඇඟ පිහදාගන්නව මිනිහො. මේ හීතලේ වතුර පිටින් ගියොත් තමුසෙට නියුමෝනියාව  හැදෙයි . අනෙක තමුසෙ මගෙ ටවල් එකෙන් පිහදැම්ම කියල තමුසෙගෙ ඇඟ මගෙ ටවල් එකේ ඇලෙන්නෙ නැහැ" කියල. මගෙ පෙරැත්ත කිරීම හන්ද මිනිහ ටවල් එක පාවිච්චි කලා. මිනිහ ඇඟ පිහදාගත්තට පස්සෙ මම ටවල් එක අරගෙන මගෙ මූන පිහදාගත්ත. මට ඕනි උනේ මිනිහගෙ සුවඳ ආග්‍රහනය කරන්න. මම ටවල් එක මූනටම තද කරගෙනම හිටිය. මිනිහට හිතාගන්නවත් බැහැ. ඒ දිහාව බලාගෙන ඉන්න බැරිව මිනිහ බිම බලාගෙන හොර ගල් ඇල්ලුව.
මොනව වෙන්න යනවද කියල මිනිහට හිතාගන්න බැහැ. ඉන්පස්සෙ අපි ආපහු එන්න ආව. ඒ එනගමන් මග කඩේකින් උනු උනුවෙ කෝපි දෙකකුත් බීලයි ආවෙ.  අපි එන පාර තියෙන්නෙ කන්දක් වටේ. දැන් හොඳටම කලුවරයි. ඉතින් කන්ද වටේ පාරෙන් එන්නෙ නැතිව මැදින් ආවොත් කෙටි පාරක් තියෙනව. නමුත් ඒ බොරලු පාර එන්නෙ ලොකු කැලයක් මැදින්. රෑවෙනකොට කවුරුවත් ඒ පාරෙ යන්නෙ නැහැ. මම කිව්ව ඉක්මනට යන්න පුලුවන් හන්ද ඒ පාරෙන් යමු කියල. ඉතින් දැන් අපි ඒ පාරෙන් එනව. තිත්ත කලුවරයි. දෙපැත්තෙ ගස් පාරට නැවිල ජීප් එකේ වහලෙත් වදිනව. ඒ වදින සද්දෙ නිහැඩියාව බිඳල එක්තරා භයංකර හඬක් මතු කරනව. නමුත් මම ඒකට බය උනේ නැහැ. මම මුල ඉඳලම මේ තත්වය දැනගෙන හිටියෙ. ඒ වුනත් මම ඩ්‍රයිවර්ට කිව්ව ආවට මොකද මටනම් බයක් දැනෙනව. ජේ වී පී කාරයොත් ඉඳීද දන්නෙ නැහැ කියල.  ටික දුරක් එනකොට මොකෙක් හරි පොඩි සතෙක් කැලේ ඇතුලට දිව්ව. මම බොරුවට බය උනා වගේ ඩ්‍රයිවර්ගෙ අතේ එල්ලුනා. මම ඒ දෙය කොයි වෙලාවෙ හරි කරන්නමයි හිතාගෙන හිටියෙ. ඩ්‍රයිවර් කිව්ව සර් බයවෙන්න එපා. ජේ වී පී කාරයන්ට බය වුනත් මම ඉන්නකම් යක්කුන්ට බය වෙන්න එපා කියල. නමුත් මම මගෙ අත ඩ්‍රයිවර්ගෙ අතින් අහකට ගත්තෙ නැහැ. මම ඒ විදිහටම තියාගෙන හිටිය. මට දන් හරිම සතුටක් දැනෙනව. ඩ්‍රයිවර්ගෙ අතේ මවිල් වල පහස මගෙ අතට දැනෙනකොට මට කෙලින් වෙලා ආව.

මම ඒ විදිහටම  අත තියාගෙන ටික දුරක් ගිහින් ඩ්‍රයිවර්ගෙ උකුල උඩින් අත තිබ්බ. ඩ්‍රයිවර් හිතන්න ඇති මම බය හන්ද එහෙම කරනව කියල. ඒ හන්ද කිසිම දෙයක් කීවෙ නැහැ. ඉන්පස්සෙ මම හෙමිහිට මගෙ අත ඩ්‍රයිවර්ගෙ පොට්ටනිය කිට්ටුවට ලන්කලා.  එහෙම කරල පොට්ටනිය උඩින් අත තිබ්බ. මිනිහ " අනේ සර්..." කියනකොටම මම මගෙ අනෙක් අතින් මිනිහගෙ කට වැහැව්ව. මිනිහට තේරෙන්න ඇති  මාස හතරක් විතර තිස්සෙ මම විශේෂ සැලකිලි දැක්කුවෙ  මොකටද කියල. ඒ උනත් දැන් මිනිහට කර කියාගන්න දෙයක් නැහැ. මිනිහ මගෙ උගුලට අහුවෙලා ඉවරයි. රස්සාව බේරගෙන ඉන්නත් ඕනිනෙ.  එහෙම පොට්ටනිය උඩ අත තියාගෙන ඉන්නකොට මිනිහට කෙලින්වෙන්න ගත්ත. ජොකා ඇඳගෙන නාපු හන්ද ඉන්නෙත් ජොක්ලස්නෙ. මම හෙමිහිට මිනිහගෙ කලිසමෙ බොත්තම් පැන්නුව. ඒ කාලෙ කලිසම් වල තිබුනෙ බොත්තම්. බොත්තම් පන්නල මම අරක එලියට ගත්ත. මම හිතපු තරම ලොකු එකක් නොවුනත් හොඳට හයියට කෙලින් වුන. ගුනේගෙ එක ගොඩක් විශාල එකක් හන්ද වෙන්න ඇති මට වෙන ඒව දැන් පොඩියට පේන්නෙ. ඩ්‍රයිවර්ට වෙන්නෙ මොනවද කියල හිතාගන්න බැහැ. හැලහොල්මනක් නැතිව ඩ්‍රයිව් කරනව. මම කිව්ව පොඩ්ඩක් නවත්වන්න කියල. මිනිහ ජීප් එක  නැවැත්තුවට පස්සෙ මම නැවිල පයිය කට ගත්ත. පස්සෙ දවසක මිනිහ  කිව්ව එයාගෙ එක කවදාවත් වයිෆ් කටට අරන් නැහැ කියල. මම කටට ගන්නකොට මිනිහ ගැස්සුන ගැස්සිල්ලට මටත් තේරුනා කවදාවත් කෙනෙක් ඒක කටට අරන් නැහැ කියල. මම හරිම ආසාවෙන් උරන්න ගත්ත. එක පාරටම මිනිහ ගැස්සිලා ගිහින් සුක්කානම උඩට කඩාගෙන වැටුන. එතකොටම මගෙ කටට උනු උනුවෙ කැරි ලෝඩ් එකක් විදිනව මට දනුන. මම ආසාවෙන් කට තද කරගෙන අන්තිම බින්දුවත් එනකම් කටේ තියාගෙන හිටිය. මට හරිම පියකරු රසක් දනුන.  මේ දේ උනාට පස්සෙ නම් මගෙ හිතට ලැජ්ජාවක් වගේ දැනුන. කීකරු සේවකයෙක් වෙලා හිටපු ඩ්‍රයිවර් මොනව හිතුවද දන්නෙ නැහැ. මීට පස්සෙ මගෙ මහත්තය කමත් නැතිවෙයිද දන්නෙ නැහැ. දැන් ඉතින් මොනව කරන්නද. හිතට වහල් නොවී හිටියනම් හරි. ඒ උනත් ඒක උරනකොට මට තිබුන සතුට කියල නිම කරන්න බැහැ. කැරි ටිකත් හරිම රසයි. උනු උනුවෙ ලුනු රහට උගුරෙන් පහලට යනකොට මට අමුර්තය වගේ දැනුන.

ඉන්පස්සෙ අපි ආපහු එනකම්ම වචනයක්වත් කතා කලේ නැහැ. ඩ්‍රයිවර්ගෙ හිතේ මොන මොන දේවල් ඇතිඋනාද දන්නෙ නැහැ. එට පස්සෙ දවසෙත් ඩ්‍රයිවර් මට කෙලින්ම මුහුන දුන්නෙ නැහැ. පස්සෙ ඊලඟ දවසෙ මම වැඩට යනකොට මම කිව්ව ඊය උන දෙය ගැන අමතක කරන්න. ඕනිම උදව්වක් මගෙන් ඉල්ලන්න මම කරල දෙන්නම් කියල. ගෙදර මුදල් ප්‍රස්න තියෙනවනම් ඕනිම වෙලාවක් කියන්න කියල මම කිව්ව. කොහොම උනත් ඩ්‍රයිවර් කවදාවත් මාව බ්ලැක්මේල් කරන්න උත්සාහ කලේ නැහැ. අනෙක් ඩ්‍රයිවර්ල හරි ලිපිකරුවො කම්කරුවො ඉස්සරහදි උනත් යටහත් පහත් සේවකයෙක් හැටියට හිටිය මිසක් කවදාවත් මාව පාලනය කරන තත්වෙට පත් උනේ නැහැ.

මගෙ ලඟ ඉන්න කම්කරුව හුඟ කාලෙකින් ගමේ ගියෙ නැහැ. ඉතින් මම කිව්ව ඕනිනම් නිවාඩු දාල ගමේ යන්න කියල. මම එහෙම කලේ ඩ්‍රයිවර් එක්ක තනි වෙන්න ඕනි  හන්ද. මම මිනිහට සතියක් නිවාඩු යන්න කිව්වත් හිස් නිවාඩු  ඉල්ලුම්පත්තරයකට තමයි අත්සන් ගත්තෙ. ඔෆිස් එකට ඉල්ලුම්පත්තරේ අනුමත කරල යනකොට දවස් දෙකක් විතරක් දාල යැව්ව.   ජේ වී පී කාලෙ හැමදෙයක්ම අවුල් වෙලයි තිබුනෙ. මම බලෙන්ම නිවාඩු යන්න දුන්න බව ඩ්‍රයිවර්ට කිව්වෙ නැහැ. මම ඩ්‍රයිවර්ට කිව්ව අරය නිවාඩු යන්න ඕනි කියනව ඒ හන්ද මේ සතියෙ ගමේ යන්නෙ නැතිව ක්වාටර්ස් වල ඉන්න පුලුවන්ද කියල. මිනිහ මගෙ යටි හිතෙ තියෙන්නෙ මොනවද කියල හොඳින් තේරුම් අරගත්ත හන්ද දෙගිඩියාවෙන් උනත් හා කිව්ව. ඉතින් සිකුරාද කම්කරුව ගමේ ගියා. එදා රෑට ඉව්වෙ ඩ්‍රයිවර්. එක පාරටම කරන එක හරි නැති හන්ද මම උදව්වට ගියෙ නැහැ. අපි එදා කෑවෙ එකට මේසෙට වාඩි වෙලා. වෙනද මම විතරයි මේසෙට වාඩිවෙලා කන්නෙ. ඩ්‍රයිවරුයි කම්කරුවයි කුස්සියෙ ඉඳම්ම කනව. රෑට කාල ඉවරවුනාට පස්සෙ මම ඩ්‍රයිවර්ට කිව්ව රෑට මගෙ ඇඳේ නිදාගම්මු කියල. දැන් ඉතින් මිනිහ උගුලෙ වැටිල ඉවරයි. ඒ හන්ද විරුද්ද වෙන්න ක්‍රමයක් නැහැ. මම කියන දෙයකට එකඟ වෙනවට හැර විකල්පයක් මිනිහට තිබුනෙ නැහැ. එදා රෑ මම ඇතිවෙනකම් පයිය ඉරුව. රෑ මිනිහට බඩු ගියාට පස්සෙ අපි තුරුලු වෙලා නිදාගත්ත. ඉන්පස්සෙ මම උදේ ආයෙත් උරලා බඩු ටික බිව්ව. අපි ඒ සතියෙ හිටිය නෝනයි මහත්තයි වගේ. ඒ සතියෙ හැම දවසකම මම එයාගෙ පයිය උරල බඩු ටික බිව්ව. ඉන්පස්සෙ මම නෙදර්ලන්තෙට යනතුරුම පුලුවන් හැම වෙලාවකම සෙට් උනා. මම නෙදර්ලන්තෙ ඉන්න කාලෙ එයා කියල එව්ල තිබුන අරාබියෙ ඩ්‍රයිවර් වැඩකට යන්න ඕනි කියල. එයාගෙ අරාබි යන හැම වැඩකටම මම සල්ලි වියදම් කලා. අරාබියට ගියාට පස්සෙ එයාට මාව සම්බන්ද කරගන්න බැරි උනා. ඉන්පස්සෙ මට ජපානෙට යන්න උන හන්ද කොහොමටවත් සම්බන්ද වෙන්න බැරි උනා. ඉන්පස්සෙ මට කිසිම ආරන්චියක් එයා ගැන දැනගන්න බැරි උනා. මගෙ වයිෆ්ට සැක හිතෙන හන්ද මම එයා ගැන හොයන්න උත්සාහ කලෙත් නැහැ.

සමහර විට එයා ගැන කියන්න අමතක උනේ එයා ගැන මතකය මගෙන් ඈත් වෙලා තියෙන හන්ද වෙන්නත් ඇති.

මගෙ පරන ඩ්‍රයිවර්  ඉන්න කාලෙ දවසක් මම ගමේ ගියා. ඒ සිංහල අවුරුදු කාලය. අවුරුදු කාලෙ හන්ද ගුනේව ගෙදරට ගෙන්ව ගන්න ක්‍රමයකුත් නැහැ. කොහොම උනත් නිවාඩු ඉවරවෙලා ලුනුගල යන දවසට ඉස්සෙල්ල දවසෙ මට ගුනේව මුන ගැහුන. මම ගුනේට කිව්ව අපේ ගෙදර ගිහින් හෙට මගෙත් එක්ක ලුනුගල යමු කියල. ඒ කාලෙ මට මෝටර් බයිසිකලයක් තිබුන. ඒ බයිසිකලෙන් තමයි මම ලුනුගල යන්න හිතාගෙන හිටියෙ. බයිසිකල් පුරුදු වෙන්නත් ගුනේගෙ ආශාව තිබුන හන්ද ගුනෙ මගෙත් එක්ක ලුනුගල යන්න කැමති උනා. ඉතින් එදා රෑ පුරුදු විදිහටම මම ගුනේගෙ එක උරල බඩු ටික බිව්ව. ඊලඟ දවසෙ උදෙන්ම අපි ලුනුගල යන්න පිටත් උනා. අපි මගදි දවල්ට කෑවත් ගුනේට නම් අඩියක් ගහන්නෙ නැතිව ඉන්න එක හරි පාඩුවක් බව මට තේරුන්න. නමුත් මගදි පිස්සුවක්  නටල බයිසිකලෙන් පල්ලට වැටෙයි කියන බයට මම බොන්න අරන් දුන්නෙ නැහැ. ක්වාටර්ස් වලට ගිහින් ටිකක් වෙලා ඉඳල අපි මහන්සිය යන්නත් එක්ක ඇඳට වැටුන. මම ඇඳ උඩදි ගුනේගෙ පපුව අත ගගා හිටිය. තවම වොශ් එකක් දැම්මෙ නැති හන්ද පයිය උරන්නනම් ටිකක් කැත වගේ තිබුන. ඒ උනත් පපුවෙ මවිල් අතගගා ඉන්නකොට මට මාව පාලනය කරගන්න බැරි උනා.. අනෙක කවදාවත් දවල් වෙලාවක ගුනේත් එක්ක සෙක්ස් කරලත් නැහැ. පලමු වතාවට අපි දෙන්න තනි උනේ අද. ඒ හන්ද කටට ගන්න ඔන්න මෙන්න කියනකොට මගෙ යාලුවෙක් කඩා වැටුන. මගෙ බයිසිකලේ එලියෙ තිබුන හන්ද කතා කරල යන්න හිතුන කිව්ව. මගෙත් මෝඩකම. මට තිබුනෙ ගුනෙත් එක්ක ඇඳට යන්න කලින් සයිකලේ ගේ ඇතුලට දාන්න. ඒ හන්ද උරන එක කරන්න බැරි උනා. ඉන්පස්සෙ හවස අපි ටවුන් එකට ගියා බාගයක් ගන්න. අවුරුදු කාලෙ පහුවුන හන්ද හන්ද බාගයක් ගන්න තැනක් තිබුනෙම නැහැ. ලුනුගල ශීතලනිසා ගුනේට බාගයක් නැතිව ඉන්නම අමාරුයි වගේ. ඒත් ඉතින් මොනව කරන්නද. පස්සෙ අපි රෑට කාල නිදාගන්න ගියා. මටනම් පුරුදු හන්ද සීතල උනත් වොශ් එකක් දාගත්ත. නමුත් ගුනේ සීතලයි කියල වොශ් එකක් දැම්මෙ නැහැ. මට ඒකට ටිකක් අප්සෙට්. මොකද පිරිසිදු නැහැ කියල මට දැනුනොත් උරනකොට නියම සතුට දැනෙන්නෙ නැහැ. ඒ උනත් ගුනේට නාගන්න කියල බල කරන්නත් බැහැ. කොහොම හරි රෑ ඇඳට ගියාට පස්සෙ මම ගුනේගෙ පපුවෙ මවිල  අතගග ඉඳල පයිය අල්ලන්න හැදුව. ගුනේ කිව්ව  " අනේ මහත්තයො මට නිදාගන්න දෙන්නෙ නැද්ද කියල."  උරන්න තියා ගුනේගෙ එක හරියකට අතගාන්නවත් ලැබුනෙ නැහැ. ගුනේට බාගයක් බොන්න නැති වෙච්ච එකයි කලින් දවසෙ මම ගුනේගෙ පයිය උරල බඩු ටික යවපු එකයි දෙකම හන්ද ගුනේට ලිංගික හැඟීම එදා තියෙන්න නැතිව ඇති. කොහොම උනත් එදා රෑ මොනවත්ම උනේ නැහැ. ඊලඟ දවසෙ ගුනේ බස් එකෙන් ආපහු ගියා. මගෙ උත්සාහයන් සාර්තක උන දේවල් වලට වඩා අසාර්තක උන දේවල් මගෙ හිතේ පැලපදියම් වෙලා තියෙනව. ඒ හන්ද එදා ලුනුගලදි ගුනේගෙ එක උරන්න බැරි උන එක ගැන අදටත් හිතේ පොඩි දුකක් තියෙනව. හරියට මට හිතෙන්නෙ එදා උරන්න නොලැබුන එක මගෙ ජීවිතේ සතුට ලබාගන්න කවදාවත් බැරි උනා වගේ.