17 සකුරා මල් පිපෙන රටින් සපුරාගෙන සියලු පතුම්......

ජපානයේ පිපි චෙරි මල් සුවඳක් මගෙ හදවතට දැනේ .....

Tokyo at night

ඊට මාස තුනකට පස්සෙ මම ජපානෙට ගියා. මගෙ ජීවිතේ හැම දෙයක්ම උනේ මේ ගමනෙන් පස්සෙ තමයි. සමලිංගික ලෝකයෙ පෙර පාසලේ  හිටපු මම එහි විශ්වවිද්‍යාලය   දක්ව ගියෙ ජපන් ගියාට පස්සෙ. සමලිංගික ලෝකයෙ තියෙන අරුම පුදුම දේවල් හැම දෙයක්ම දැනගත්තෙ මේ ගමනින් පස්සෙ. ලන්කාවෙ හිටපු කාලෙ කාටත් හොරෙන් සෙක්ස් කලත් එහෙම චාන්ස් එකක් ගන්න මොනතරම් පෙරුම් පුරනවද. නමුත් දියුනු රටවල් වල මේව ඉතාම සුලු දේවල්. මම ජපානෙදි වෙච්ච දේවල් හැම දෙයක්ම මෙතන ඉඳල ලියන්නම්කො.

මට ජපන් යන්න තිබුනෙ ජූනි වලදි. ජනවාරි කැම්පස් පටන් ගන්න නිසා මාස 6ක කඩිනම් ජපන් පාඨමාලාවක් කරන්න ඕනි. මම ලංකාවෙන් යනකොට ජේ වී පී කලබල තිබුන. එහ් හන්ද ගමේ ඉඳන් කොලඹ  එක එක වැඩ වලට යන්න හරියට කරදර උනා.හිටපු ගමන් ඇඳිරි නීතිය දානව. බස් වල යනකොට හිටපු ගමන් මිනිස්සු බස්සවල පෙලපාලි වලට බලෙන් අරන් යනව. හමුදාවෙන් නිතරම අපි වගෙ තරුන අයව සැක කරනව. හරිම කරදර කාලයක්. මට ඒ වෙනකොටත් ලංකාව එපා වෙල තිබුනෙ.  ජීවිතේ බේරගෙන ලංකාවෙන් කවද පැනගන්නද කියල තමයි හිත හිතා හිටියෙ. අනෙක ගෙදරිනුත් දැන් හරිම කරදරේ ඉක්මනට මැරි කරන්න කියල. එයාල පුවත්පත්වලට වලට දැන්වීම් දානව, මගුල් කපුවන්ට පනිවිඩ යවනව.. එක එක වැඩ. මම මගෙ ලිංගිකත්වය හන්ගගන්න ඕනි හන්ද ඒ යෝජනා වලට අකමැති උනේ නැහැ. ඒ වුනත් හිතේනම් කිසිම සතුටක් තිබුනෙ නැහැ. නොබැඳ ඉන්නකොට යාලුවො වුනත් මාව සැක කරන්න ඉඩ තියෙනව. අයිය එක්ක මගෙ තියෙන යාලුකම හැමදෙනාම දන්නව. ඒ නිසා අයියයි මමයි ගැන සැක හිතන්නත් පුලුවන්. ඒ නිසා මම හැමෝටම කොලේ වහල මනාලියො බලන්නත් ගියා. එක අතකින් විවාහ උනාට පස්සෙ මගෙ මේ දේවල් නතරවෙයි කියලත් මගෙ හිතේ තිබුන. කොහොම වුනත් මාර රැග් එකක් කාල බැංකොක් හරහා ජපානෙට ආව. නරීතා ගුවන් තොටුපොලට  බැස්සහම මට හිතුනෙ මේකෙ ඉන්න හැමෝම අයියල මල්ලිල කියල. 

They look like brothers

ජපන්නු ඔක්කොම එක වගෙයි. නෙදර්ලන්තෙ එවුන් වගේ නෙවේ ජපන්නු හරිම පිරිසිදුයි, ලස්සනට ඇඳුම් ඇඳල. නමුත්  ඕලන්දෙ එවුන් කිසිම පිලිවෙලක් නැතිව තමයි ඇඳුම් අඳින්නෙ. ගුවන් තොටුපොලත් හරිම පිරිසිදුයි ලොකුයි. නරීතා වල ඉන්දල මාව එක්ක යන්න ප්‍රොෆෙසර් ජපන් කොල්ලො දෙන්නෙක් එවල තිබුන. ගුවන් තොටුපලේ ඉන්දල තෝකියෝ වලට අධිවේගී මාර්ගයක  පැයක් විතර ගියා.තෝකියෝ වලට ආවහම මට මගෙ ඇස් අදහාගන්නවත් බැහැ. මේ තරම් මේ රට දියුනු වුනේ කොහොමද කියල. මම නෙදර්ලන්තෙ ඉන්නකොට, පැරිස්, ලන්ඩන්, බර්ලින් , බ්‍රසෙල්ස් හෙම ෆීල්ඩ් ට්‍රිප් ගියා. මම ඒ කාලෙ හිතුවෙ ඒව විසාල නගර  කියල. නමුත් තෝකියෝ  ආවහම ලන්ඩන් පැරිස් නිකන් පුන්චි ටවුන් කියල හිතුන. තෝකියෝ කියන්නෙ පුදුම විසාල සිටි එකක්. අහස උසට ගොඩනැගිලි හන්ද අහසක් දකින්නත් නැහැ වගේ, හරිම කලබලකාරී නගරයක්. මම ජපන් ආවට පස්සෙත් ඕන තරම් වෙනත් රටවල් වලට  ගිහින් තියෙනව. නමුත් තෝකියෝ වගේ මෙගා සිටි එකක් කොහේවත් නැහැ. ප්‍රවාහන පද්ධතිය  පුදුමත් හිතෙනව. තෝකියෝ නගරයෙ  විතරක් ජනගහනය ලංකවෙ මුලු ජනගහනයට  වඩා වැඩි. තෝකියෝ  සිටි එක ඇතුලෙ පොලොව යට පුද්ගලික උමන් දුම්රිය  මාර්ග 40ක් විතර තියනෙව. තෝකියෝ  සිටි එක ඇතුලෙ දුම්රියක් නොයන තැනක් කොහේවත් නැහැ. ඒවට දුම් රිය කියල මම කිව්වත් ඒ හැම එකක්ම විදුලි දුම් රියවල්. වෙනත් සිටි වලට යන්න ෂින්කන්සෙන් කියල බුලට් ට්‍රේන්ස් වගයක් තියෙනව. ඒව ඇතුල ගුවන් යානයකට  වඩා ලස්සනයි. මේක නම් පුදුම රටක්. 

Sakura in Japan

ඉතින් ඒ කොල්ලො දෙන්න මාව යුනිවර්සිටි එකට එක්ක ගිහින් ඉන්ටර්නැෂනල් හවුස් එකේ නිල ඉල්ලුම්පත්‍ර පුරවන්න  උදවු කල. උන්ට මෙලෝ ඉන්ගිරිසියක් බැහැ. ඉන්ග්‍රීසි  කතා කරනව කියල වචන ටිකක් විතරක් කියනව.මට මෙලෝ බෝලයක් තේරෙන්නෙ නැහැ. ඉන්පස්සෙ උන් දෙන්න මාව මගෙ රූම් එකට දාල අවශ්‍ය දේවල් ගන්න මාව සාප්පු සංකීර්නයකට එක්ක ගියා.සාප්පු වල තියෙන කිසිම දෙයක් ඉන්ග්‍රීසි වලින් ලියල නැහැ. බඩු ගන්නෙ අඳයෙක් වගේ. සාප්පු සවාරිය ඉවරවෙලා මාව නැවත රූම් එකට දාල උන් යන්න ගියා. ගමන් මහන්සිය හන්ද එදා දවසම මම රූම් එකට වෙලා හිටිය. කොහේවත් ගියෙ නැහැ. 

ඉතින් මගෙ පලවෙනි මාස දෙක ගෙවිල ගියෙ පුදුම පාලුවෙන්. කතාකරන්න කිසිම කෙනෙක් නැහැ. ජපන්නු හරිම හොඳ ආචරශීලී ජාතියක්. නමුත් කිසිම කෙනෙකුට ඉංග්‍රීසි වචනයක්වත් බැහැ. මගෙ ප්‍රොෆෙසර්ට යන්තම් කඩ්ඩෙන් කොටාගන්න පුලුවන්. ඒ වුනත් මම දැනට ඉන්නෙ කඩිනම් ජපන්  භාෂා  පාඨමාලාවෙ  හන්ද ප්‍රොෆ් ව හම්බවෙන්නෙ කලාතුරකින්. කොහොම වුනත් මාස තුනක් විතර පහුවෙනකොට යන්තම් ටික ටික ජපන් කතාකරන්න පුලුවන් වුනා. මේ අතරෙදි, ලංකාවෙ අය කීප දෙනෙකුත් සෙට් වුනා. මට අයිය මතක් වෙනකොට ඉන්නම බැහැ. අය්යගෙ මූන බලල එන්න ලංකාවට යන්නමයි හිතෙන්නෙ. 

ඒත් ඉතින් එහෙම යන්න ලඟක නෙවෙයිනෙ.අවුරුදු 30 විතර පැනපු  ජපන් පිරිමි දැක්කහම මට ඉවසගෙන ඉන්න බැහැ. පුදුම ලස්සනක් උන්ට තියෙන්නෙ. ලා කහපාට කකුල් දකිනකොට කොහොමටවත් ඉන්න බැහැ.  හැබැයි කැම්පස් එකේ ඉන්න ජපන් කොල්ලො ගැනනම් මට මොනවත් හිතෙන්නෙ නැහැ. ටිකක් වයසක ජපන්නු දකිනකොට මට නියමෙට නගිනව. අය්යෝ මුන්ව ඔක්කොම පේලියට තියල හැම එකාගෙම උරන්න තියෙනවනම්....ඒ වුනත් ජපන් බැරිව මුන් එක්ක කතා කරගන්න බැහැනෙ. ස්ටේසන් එකට ගියහම, ජනාකීර්ණ පාරවල වල  ඇවිදගෙන යනකොට, සාප්පු සංකීර්ණ  වල ඉන්නකොට මම මුන්ගෙ දිහාවමයි බලාගෙන ඉන්නෙ. මම උන්ගෙ කලිසම් දිහාව බලාගෙන ඉන්නෙ අරව කොච්චර ලස්සන ඇද්ද කිය කියා හිත හිතා. මටනම් දැන් ඉවසීම හොඳටම ඇතිවෙලා. මොනව කරල හරි ජපනෙක් අල්ලගන්න ඕනි.

Near Ueno station, Tokyo

 දැනට මම ඉන්නෙ පිටරට අය එක්ක විටරයි. භාෂා පාඨමාලාව ඉවර වුනහම තමයි ජපන් අය එක්ක ඉන්දුනීසියන්, මැලේසියන්  බංගලාදේශ් , වියෙට්නාම් වගෙ රටවල් වල අය. උනුත් ලස්සන පොඩි කොල්ලො. ඒ වුනාට උන් ගැන මට සෙක්ස් හැඟීම් එන්නෙ නැහැ. ලංන්කාවෙ අය ගැනත් කිසිම කාමුක හැඟීමක්  එන්නෙ නැහැ. අනෙක උන් මගෙ ගැන දැනගත්තොත් ලංකාවට ගිහින් ඉවරයි. ඔහොම තව මාස දෙකක් විතර ගියා. දැන් මගෙ පස්වෙනි මාසෙ. තව මාසයකින් ජපන් භාෂා පාඨමාලාව   ඉවරයි. ඔය අතරෙ දවසක් මම තෝකියෝ වල උඑනො කියන දුම් රියපොලේ  රස්තියාදු වෙවී හිටිය. ඒ කාලෙ ඉරාන් කාරයො  දහස් ගානක් ජපානෙ හිටිය. වැඩිහරියක් වීස නැතිව ඉන්න අය. වීස තියෙන  අයත් කම්කරු රක්ෂා කරන අය. වැඩි දෙනෙක් රක්ෂා නැති අය හන්ද ස්ටේසන් වල රස්තියාදු වෙවී ඉන්න අය. උන් නීති විරෝධී  වැඩ කරනව කියල හැම තැනම ආරංචි ගිහින් තිබුන. මම ආපහු මගෙ රූම් එකට යන්න කෝච්චියෙන්  එනකොට මගෙ ලඟින්ම ඉරාන් එකෙක් හිටිය. මාර හැන්ඩ්සම් පොරක්. ඉටි රූපයක් වගේ. ටිකක් දුර ගියහම ඌ මට ජපන් වලින් කතා කලා........

ඉරාන්  කාරයටයි මටයි දෙන්නටම තවම හොඳට ජපන් බැහැ. ඒ නිසා අපි කැඩිච්ච ඉන්ග්‍රීසි වලිනුයි කැඩිච්ච ජැපනීස් වලිනුයි තමයි කතා කරගත්තෙ. මට මුගෙ ලස්සන ඇඟට පිස්සු හැදිල තමයි හිටියෙ. මාර ලස්සනයි. සුදුපාට අතේ ලස්සනට කලුපාට මවිල් පිරිල. හරිම කාමුක පෙනුමක් තියෙන්නෙ. මගෙ රූම් එක තියෙන්නෙ උඑනෝ ස්ටේසන් එකේ ඉඳල කෝච්චියෙන් විනාඩි 45ක් විතර දුරින්. ඉතින් මගෙ බහින තැන කිට්ටුවෙන්න කිට්ටුව මම ඉරාන් කාරයගෙන් ඇහෙව්ව මගෙ රූම් එකට යමුද කියල. ඉරාන් කාරය මොනවත් නොකිය කල්පනා කර කර හිටිය. මට තේරුන එච්චර අකමැත්තක් නැහැ වගේ කියල. ඒ නිසා මම කීප වතාවක් කියනකොට ඌ කිව්ව මල්ලියෙකුත් ඌ එක්ක යනව කියල. පස්සෙ ඕන එකක් වෙන්න කියල මම කිව්ව කමක් නැහැ දෙන්නම එන්න කියල. පස්සෙ අපි තුන් දෙනාම මගෙ රූම් එකට ගියා. රෑට කෑම මම හැදුව. කෑම කෑවට පස්සෙ උන් දෙන්නම වොෂ් එකක් දාගත්ත.

Japanese bullet train

 බාත් රූම් එකෙන් එලියට ආවෙ උඩ ඇඳුමක් නැතුව.  මගෙ අම්මෝ පපුව බලන්න ලස්සනඉ. මාර සෙක්සි. මට දැන්නම් ඉන්නම බැහැ. මම ප්ලෑන් කලේ උගෙ මල්ලි වෙන එකාට නිදාගන්න  බිම හරිගස්සල දීල මූත් එක්ක එක ඇඳේ නිදාගන්න. කොහොම වුනත් ඒ පොර වැඩේට කැමති උනේ නැහැ. උන් දෙන්නම බිමින් නිදාගන්නම් කීව. මම කිව්ව නැහැ අපි දෙන්න ඇඳේ නිදා ගම්මු කියල. පස්සෙ ඌ කිව්ව මුස්ලිම් අය එකට නිදාගන්නෙ නැහැ කියල. උන් දෙන්න පර්සියන් භාෂාවෙන් මොනවද කතාකලා. මම හිතන්නෙ මම ගේ කියල උන්ට තේරුනා. හැබැයි ඉරාන් කාරය ටිකක් කැමෙත්තක් තිබුනු බව මට තේරුන. නමුත් අනිත් පොර හිටපු හන්ද ඔක්කොම අප්සෙට් උනා. කොහොම හරි උගෙ එක සක් කරන්න අවස්තාවක් ගන්න බැරි උනා. මට මාර අප්සෙට්. මේ වගෙ චාන්ස් එකක් ඉතින් කවද ආයෙ එයිද.

inside bullet train

 අපරාදෙ අනික් භූතය කඩා වැටුනෙ. උන් දෙන්න උදේ යනකොට මට උන්ගෙ ලිපිනය  දීල ගියා. මම ඒ ලිපිනයට ලිපියක් දැම්ම. නමුත් සතියකින් ලිපිනය වැරදි කියල හැරෙන තැපෑලෙන් ආපහු ආව.. අපරාදෙ ජපානෙදි මගෙ පලමු ට්‍රයි එකම අප්සෙට් උනේ. තව දවසක් මම රෑ 10ට විතර ට්‍රේන් එකේ යනකොට මගෙ සීට් එකේ හිටපු ජපන මගෙත් එක්ක කතාකලා. මට දැන් ටිකක් ජපන් පුලුවන්. ඒ ජපන බීල හිටියෙ. ඌ කතාකරනගමන් මගෙ අතින් අල්ලගත්ත. ඉන්පස්සෙ මගෙන් ඇහව්ව අද ගෙදර යන්නම ඕනිද කියල. මම මොනවත් කිව්වෙ නැහැ. පස්සෙ ජපනම කිව්ව අද හරියන්නෙ නැහැ. වෙන දවසක හමුවෙමු කියල මට උගෙ බිස්නස් කාර්ඩ් එක දුන්න. මම ඊට පස්සෙ දවසෙම ජපනට කෝල් කලා. ජපනට මම කිව්ව ඊයෙ ට්‍රේන් එකේදි හම්බවුන ශ්‍රීලංකන් කියල. ඉතින් ජපනට දැන් සිහිය හොදයිනෙ. ඌ ඇහැව්ව මොකක්ද වුවමනාව කියල. මම කිව්ව නිකමට කතාකලේ කියල. ඉතින් ජපන කිව්ව හරිම අවිවේකයි පස්සෙ කතාකරන්න කියල. ඉන්පස්සෙ මම කවදාවත්ම කතා කලේ නැහැ. මම හිතන්නෙ ඒ ජපන කොල්ලන්ට ආස කෙනෙක්. මේ දිනවල මම ජපන්නු ගැන හරි හැටි දැනගෙන නොහිටියට පස්සෙ පස්සෙ තමයි හොඳ හොඳ දේවල් දැනගත්තෙ. මම ඒ කාලෙ හිතුවෙ නැහැ ජපානෙ සමලිංගික සේවනයට කැමති අය ඉන්නව කියල. අර ජපනගෙ පෙනුම එතරම් ප්‍රියමනාප නැති උනත් ඌ එදා මාව කොහේට හරි අරන් ගියානම් මම අනිවාර්යෙන්ම උගෙ එක උරනව. මොකද ඒ දවස්වල මම හිටියෙ කවුරු හරි ජපනෙකුගෙ එකක් උරන්න බලාගෙන. නමුත් පහුකාලෙක තමයි මම දැන්ගත්තෙ ජපානෙ නියම තත්වය. පහු කාලෙක මගෙ උත්සාහයන් සම්පූර්නයෙන්ම සාර්ථක උනා. ඉන්පස්සෙ මම තෝර බේරල පිරිමි එක්ක එකතු වෙන්න ගත්ත. මම ඒ විස්තර ඔක්කොම පස්සෙ ලියන්නම්. ඒ ජපන මගහැරුන එක ගැන මම කීයටවත් අද දුක් වෙන්නෙ නැහැ. නමුත් අර ඉරාන් කාරය මගහැරුන එක ගැන අදටත් දුකයි. ඌ මාර ලස්සන එකෙක්. තෝකියෝ වල ජනගහනය මුලු ලංකාවෙම ජනගහනට වඩා ගොඩක් වැඩියි. ඒ හන්ද ටෝකියෝ වල විතරක් ලක්ෂ දහයකට වඩා සමලිංගික සේවනයෙ යෙදෙන අය ඉන්නව. ඒ අයගෙන් වැඩි දෙනෙක් විවාහ වෙලා ලමයි ඉන්න අය. ටෝකියෝ වල සමලිංගික අයට වෙන්වුන සවුන(sauna) 15ත් 20ත් අතර ගනනක් තියෙනව. ඒ වගෙම මම දන්න තරමින් සමලින්ගික අයට මුනගැහිල ෆන් ගන්න පුලුවන් සිනමා ශාලා හයක් තියෙනව. ඒව ඇතුලෙ එලිපිටම ලින්ගික ක්‍රියාකාරකම් වෙනව. මම මේ හැම දෙයක්ම පස්සෙ එකින් එක ලියන්නම්. 

මාස හයේ ජපන් පාඨමාලාව  ඉවර උනාට පස්සෙ මාව MSc ප්‍රෝග්‍රෑම් එකට දැම්ම. මේ වෙනකොට එදිනෙදා ජීවිතයට අවශ්‍ය වෙන ජපන් භාෂාව මට පුලුවන්. ඒ හන්ද ජපන්නු එක්ක කිසියම් මට්ටමකට අදහස් හුවමාරු කරගන්න පුලුවන් තත්වෙක හිටිය.විද්‍යාපති පාඨමාලාව  හදාරන ඔක්කොටම  එක කාමරයක් ලැබ් එක ඇතුලෙ තියෙනව. හැමෝටම වෙන වෙනම මේසයක් තියෙනව. ඕනිම කෙනෙකුට පැය විසිහතරෙම ඒ කාමරේට ඇතුල් වෙන්න පුලුවන්. . මට වඩා අවුරුදු 6ක් විතර බාල ජපන් ශිෂ්‍යයෙක්  මගෙ උපදේශක හැටියට දාල තිබුන. ඒ ජපන තමයි මගෙ හැම දෙයක් ගැනම හොයල බලන්නෙ. හරිම හොඳ එකෙක්. ඌ මාව හැමටැනම උගෙ කාර් එකෙන් අරන් යනව. මට හෝම්සික් නැටිවෙන විදිහට හැම දෙයක්ම හොයල බලනව. කොහොම උනත් විදේශ ශිෂ්‍යයො  ජපන් ශිෂ්‍යයො  එක්ක එතරම් සමීප ඇසුරක් නැහැ. විදේශ ශිෂ්‍යයින්ට  වැඩිපුර යාලුවෙන්නෙ විදේශ ශිෂ්‍යයො  එක්කමයි. ඒ නිසා මමත් විදේශ ශිෂ්‍යයින් ටිකක් එක්ක යාලුවුනා. මගෙ හොඳම යාලුවො හැටියට බංග්ලාදේශ එකෙකුයි, වියෙට්නාම් එකෙකුයි, කොරියන් එකෙකුයි , බුරුමරටේ ( දැන් නම මියන්මාර්) එකෙකුයි තමයි හිටියෙ. ඉතින් අපි හතර දෙනා තමයි හැමතැනම එකටම ගියෙ. ඇපි තුන්දෙනාම එකම වයසෙ. නමුත් අපෙ MSc පාඨමාලා  වෙනස්. ඉගෙනීමේ කටයුතු කරගෙන ගියත් මට නිතරම අයියවයි ගුනේවයි මතක් වෙනව. පයියක් උරන්නෙ නැතිව මම පිස්සෙක් වගේ. ඒ මදිවට මැදිවයසෙ ජපන්නු දැකල මම ඉන්නෙ පිස්සුවෙන් වගේ. උන් මාර ලස්සනයි. හමේ පාට හරිම ලස්සනයි. අපි ලංකාවෙදි දකින්නෙ මහ හපුටු ජපන්නු. නමුත් ජපානෙ ඉන්න ජපන්නු මාර ලස්සනයි. එලිය බැස්ස වෙලාවෙ ඉඳල මම ඉන්නෙ කෙලින් කරගෙන. කවද හරි ජපනෙක් එක්ක සෙක්ස් කරන්න ජපනෙකුගෙ එකක් උරන්න මට ලැබේවා කියල මම නිතරම දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලුව. ලන්දේසි කාරයින්ගෙ වගේ නෙවෙයි ජපනුන්ගෙ ඇඳුම් හරි ලස්සනයි. උන්ගෙ කලිසම ගානට තියෙන හන්ද කූට්ටම ලඟ හරි ගති. මට පැනල බදාගෙන කූට්ටම ලඟ  ඉඹින්න හිතෙනව. 

Red light street in Tokyo Kabukicho

දවසක් අපි හතරදෙනා  කතාවුනා ස්ට්‍රිප් ෂෝ එකක් බලන්න යන්න. මට නම් ඕව පුරුදු නැති හන්ද ටිකක් බය හිතුන. ලන්කාවෙදි අපි ඕව අහලවත් තිබුනෙ නැහැ. කොහොම උනත් අපි හතරදෙනා  සින්ජුකු වල කබුකිචෝ කියන හරියට ගියා. කබුකුචෝ කියන හරිය විශාල තට්ටු ගොඩනැගිලි වලින් පිරිල. ඒ හැමතැනම තියෙන්නෙ සෙක්ස් ෆොටෝස්. තෝකියෝ වල සෙක්ස් ව්‍යාපාර වලින්  හොඳම හරියක් තමයි මේක. පාරවල්  දිගේ  පින්තූර  එක්ක ඇතුලෙ වෙන දේවල් දාල තියෙනව. පාර දිගට තැරැව්  කාරයො(බ්‍රෝකර්ස්) දාල තියෙන්නෙ. උන් අපිට කියනව මේව තියෙනව, අරව තියෙනව ඇතුලට යන්න කියල. අන්තිමට අපි යෙන් 3000  දීල එක තැනකට ඇතුලු වුනා. ඒක ඇතුලෙ කරුවලම කරුවලයි. හැබැයි රතුපාට නිල්පාට ෆ්ලෑශ් ලයිට්ස් දාල තියෙන්නෙ. ලයිට් කැරකැවෙනව. ඇස් නිලන්කාර වෙලා යනව.ඒක තරමක හෝල් එකක්. මැද ස්ටේජ් එකක් තියෙනව.වටේට පුටු තියල තියෙනව. ඒ වුනාට ගොඩක් අය බිත්තිය දිගේ හිටගෙන ඉන්නව. අපිත් ගිහින් එක ලඟ පුටු හතරක වාඩිවුන. ස්ටේජ් එකට වරින් වර එක එක වර්ගයෙ ගෑනු එනව. මුලින්ම ඇඳුම් ඇඳගෙන නටනව. 

ඉන්පස්සෙ එකින් එකින් ලිහල නටනව. අන්තිමට අන්ඩර්වෙයාර් එක ගලවල ඇඟිල්ලෙ දාල කරකවල මිනිස්සු ඉන්න දිහාවට විසිකරනව. ජපන්නු ඒ අන්ඩර්වෙයාර් එක අහුලගන්න පුටු පෙරලගෙන පොරකනව .ඉන්පස්සෙ ඒ ගෑනු ස්ටේජ් එකේ වාඩිවල හුත්ත ඇඟිලි වලින් අල්ලල ඒකෙ කට පලල් කරල හැමෝටම පෙන්නනව. ඉන්පස්සෙ හුත්තට එක එක දේවල් කරනව. ස්ටේජ්  එකත් කැරකැවෙනව. ඉන්පස්සෙ උන් හුත්ත ඇතුලට එක එක ජාතියෙ ටෝයිස් ඔබනව. එහෙම ටිකක් වෙලා ඉඳල ස්ටේජ් එකේ අයිනට වෙන්න ඉඳගන්නව. හුත්ත පලල් කරල මිනිස්සුන්ට පෙන්නුවහම ජපන්නු එක එකා ගිහින් හිලට ඇඟිලි දානව. සමහර ජපන්නු ඇඟිලි ගහන ගමන් හුත්ත ඉඹිනව. සමහරු හුත්ත ලඟටම මුහුන තියල කා ලව්ව හරි ෆොටෝස් ගස්සව ගන්නව. අපිටත් කිව්ව ඇවිල්ල ඇඟිලි ගහන්න කියල. මටනම් හිරිකිතයි, අප්පිරියයි මමනම් කීයටවත් ගියෙ නැහැ. නමුත් වියෙට්නාම් එකයි, බංග්ලාදේශ් එකයි නම් කීප දෙනෙකුගෙම ඇතුලට ඇඟිලි දැම්ම. 

තුන් දෙනෙක් විතර ස්ටේජ් එකේ විවිධ රංගන කලාට  පස්සෙ ජපන්  වලින් නිවේදනය  කලා කලින් නටපු කෙල්ලො දැන් ස්ටේජ් එකට එනව හුකන්න කැමති අය ඉන්නවනම් ස්ටේජ් එකට එන්න කියල. ඒ කෙල්ලො ස්ටේජ් එකට ආවහම ජපන්නු පොරකාල ස්ටේජ් එකට නගිනව. ඉන්පස්සෙ ඒ කෙල්ල ජපනගෙ එක ටිකක් වෙලා උරල පයියට කොන්ඩම් එකක් දානව. ඉන්පස්සෙ ජපන නියමෙට කෙල්ලට හුකනව. ස්ටේජ් එක කරකැවෙන හන්ද හැමෝටම බලාගන්න පුලුවන්. මමනම් කෙල්ලොන්ගෙ ඒව දිහ නිකමටවත් බලන්නෙ නැහැ. මම බලන්නෙ ජපනුන්ගෙ පයියවල් දිහා. මාර ලස්සන පයියවල්. රෝස පාටයි. මම හිතෙන් දුක්වෙනව අනේ මට ඒව උරන්න තියෙනවනම් කියල. ජපන්නු හරිම පිරිසිදුයි, ලස්සනයි, කඩවසම්.  හැමෝම ටයි කෝට්ස් ඇඳල තමයි ඉන්නෙ. බලන්න ලස්සනයි. ඒ ජපන්නු උන්ගෙ ඒව අතගන්න කැමති අය ඉන්නවනම් එන්න කිව්වනම් මම තමයි මුලින්ම ස්ටේජ් එකට දුවන්නෙ. අනේ කවද ජපනෙකුගෙ එකක් උරන්න හම්බවෙයිද...එතෙනට එන ජපන්නු ඔක්කොම ස්ට්‍රේට් එවුන්. උන් ඉතින් හුත්තවල් වලට පිස්සු හැදිච්චි එවුන්. මම දැක්ක සමහර ජපන්නු ෆින්ගර් කලාට පස්සෙ උන්ගෙ ඇඟිලි කටේ දාල උරනව. සමහරු සුවඳ බලනව. ‍යෙන් 3000 දීල ඇතුල් වුනහම ඕන තරම් කාලයක් ඉන්න පුලුවන්. අපි වරුවක් විතර එතන හිටිය. මම රූම් එකට ආවට පස්සෙ ජපනුන්ගෙ රෝස පාට පයියවල් මතක් කර කර අතේ ගැහැව්ව. ඊට පස්සෙ මම කීප වතාවක්ම මේ වගේ තැන් වලට ගියා. මම යන්නෙ කෙල්ලො දිහා බල්ලන්න නෙවෙයි.මම යන්නෙ ජපනුන්ගෙ පයියවල් බලල ඇවිත් අතේ ගහන්න. මට තවමත් ජපානෙ ගේ සීන්ස්  වලට එන්ටර් වෙන්න බැරි උනා.පලවෙනි ජපන අල්ල ගන්න මම නොයෙක් දේවල් කලා. හුඟක් දේවල් ට්‍රයි කලා.