Monday, 28 July 2014

44. අලුත් රටක අලුත් නගරයක නුහුරු නුපුරුදු පිරිමින් සමග ....




මම මගෙ ඕස්ට්‍රේලියා ජීවිතේ ගැන  මෙතන ඉඳල ලියන්නම්. ඒව කියවනකොටනම් ඔයාලට හිතෙයි මේක මනුෂ්‍යයෙක්ද  එහෙම නැත්නම් තිරිසනෙක්ද කියල. ඔවු මම තිරිසන් වෙච්ච මනුස්‍යයෙක්. මට බනින්න එපා. මේක මගෙ ජීවිතේ. මට ගැලවීමක් නැහැ. ගැලවෙන්න උතසාහ කරන්නෙත් නැහැ. ජීවිතේ ඔය විදිහටම ගෙවිල යයි. මම ෆැමිලි එකේ හැම යුතුකමක්ම නොපිරිහෙලා ඉටු කරනව. නොකරන එකම යුතුකම වයිෆ් එක්ක සෙක්ස් නොකරන එක. මට එයා ගැන හරි දුකයි. ඒ උනත් කරන්න කැමති නැති දේවල් මම කොහොමද කරන්නෙ.



මම ඕස්ට්‍රේලියාවට  සංක්‍රමනය  කරන්න තීරනය කලේ කැමැත්තකින් නෙවෙයි. දරුවො දෙන්නගෙ ඉංග්‍රීසි අධ්‍යාපනය  ගැන හිතලයි මම මේ තීරනෙට ආවෙ. නමුත් සුන්දර ජපානය දාල එන්න මගෙ කොහෙත්ම කැමැත්තක් තිබුනෙ නැහැ. විශේෂයෙන්ම ජපන් පිරිමි දාල එන්න මට කොහොමටවත් බැහැ. මම ජපන් පිරිමින්ට පිස්සු වැහිල හිටියෙ. උන් පුදුම ලස්සනයි. පිරිසිදුයි. ඕස්ට්‍රේලියා ,ඇමෙරිකා සහ යුරෝපයෙ  මිනිස්සු වගෙ නෙවෙයි හරිම පිලිවෙලට ලස්සනට අඳිනව. අපි ලංකාවෙදි දකින්නෙ වෙනස්ම ජපන්නු. ලංකාවට හෙම එන ජපන්නු මහ හඩු එවුන්. ඒ හන්ද අපි වැරදි වැටහීමක් තියාගන්නව ජපානෙ පිරිමි හැන්ඩ්සම් නැහැ කියල. ජපානෙ ඉන්නවනම් ඒක සම්පූර්නයෙන්ම වෙනස් වෙනව. ජපන් පිරිමි හරිම ලස්සනයි එ වගෙම හරිම සෙක්සි. උන්ගෙ ඇඟේ පාට හරිම ලස්සනයි. ඒ වගෙම උන්ගෙ යටිපතුල් හරිම ශුන්දර දසුනක්. මම හරිම ආසයි උන්ගෙ යටිපතුල් කටේ දාල උරන්න..ඒ වගේම යටිපතුල් බදාගෙන ඉඹින්න මම හරි ආසයි. නමුත් ඔසී එවුන්ගෙත්, යුරෝපියන් එවුන්ගෙත් යටිපතුල් දැක්කහමත් කැතයි. නමුත් සමහරු ඉන්නව ජපනුන්ගෙ වගේ ලස්සන යටිපතුල් තියෙන අය. මට ග්‍රීස්ම සෘතුවටනම්  පිස්සු හැදෙනව. ජපන්නු ග්‍රීස්ම සෘතුවට  ඉන්නෙ කොට කලිසම් ඇඳල. ඒ හන්ද උන්ගෙ සුදුම සුදු පාට කකුල් දැක්කහම මට ඇස් වහගෙන ඉන්නම බැහැ. හැමෝගෙම නැති උනත් සුදු පාට කකුල් වල ලස්සනට කලුපාටට දිලිසෙන මවිල් තියෙන ජපන්නු ග්‍රීස්ම සෘතුවට හරියට දකිනව. මම ඒ කාලෙට බීච් එකට හරි පාර්ක්ස් වලට හරි ෆැමිලි එක එක්ක යන්නෙ ජපනුන්ගෙ කකුල් බලන්න ආස හන්ද. ලමයි හෙම සෙල්ලම් කරද්දි මම හොරෙන් ජපනුන්ගෙ කකුල් දිහාව බලාගෙන ඉන්නව. ඒක හරිම විනොදජනක වැඩක්. ලමයින්ගෙ ෆොටෝ ගන්නකොට මම ජපනුන්ගෙ කකුල් වලට තමයි ෆෝකස් කරන්නෙ. ඒ වගේම ගෙදර ආවහම ලස්සන කකුල් මතක් කරල අතේ ගහනව. සමහර වෙලාවට මම ලමයින්ගෙ ෆොටො ගන්න විදිහට ජපනුන්ගෙ කකුල් වල ෆොටෝ ගන්නව. නමුත් මගෙ මේ හැම දෙයක්ම අවසන් වන දිනයත් එලබුනා. අපි ජපානය අත් හැරල සිඩ්නි වලට ආව. නමුත් මම සිඩ්නි වලට එන්න කලින්ම ගේ සවුන තියෙන තැන් සර්ච් කලා. නමුත් සිඩ්නි ගැන මගෙ ලොකු වැටහීමක් නැති නිසා මේ ස්ථාන දුර තියෙන ඒවද ලඟ තියෙන ඒවද කියල තේරුමක් තිබුනෙ නැහැ.

තෝකියෝ සවුන වල ඇඳන්
කොහොම වුනත් අන්තිමට මම ඕස්ට්‍රේලියාවට  ආව. පලවෙනි මාසය තුලදි ගෙවල් හොයන්නයි, ශිපින්ග් ක්ලියරන්ස් කරන්නයි තව තව වැඩයි නිසා පිරිමි  හොයන ඒව හිත ඇතුලට ආවෙ නැහැ. නමුත් මාසයක් විතර ගියාට පසුව එතරම් වැඩක් තිබුනෙ නැහැ. ඊලඟ ඉලක්කය තිබුනෙ ජොබ් එකක් හොයාගන්න එක. ජොබ්ස් කීපයකට සම්මුඛ පරීක්ෂන ගියා. ඒ යන්න උනේ සිටි එකට. ඉතින් ඉන්ටර්වීවු යන්න කලින් සවුන තියෙන තැන් සර්ච් කලා. ඔක්ස්ෆර්ඩ්  ස්ට්‍රීට් එකේ දෙකකුයි, සසෙක්ස් ස්ට්‍රීට් එකේ එකකුයි, ANZAC Parade  එකේ එකකුයි මට හොයාගන්න පුලුවන් උනා. මගෙ ඉන්ටර්වීවු ගිය තැන් වලට කිට්ට්ටුවම තියෙන්නෙ ඔක්ස්ෆර්ඩ් ස්ට්‍රීට් එකේ සවුන. ඉතින් මම ඔක්ස්ෆර්ඩ් ස්ට්‍රීට් එකේ සවුන එකට ගියා. ජපානෙ සවුන වලට කිට්ටුවෙන්වත් තියන්න බැරි සවුන තමයි සිඩ්නි වල තියෙන්නෙ. තෝකියෝ වල සවුන වල තට්ටු 7ක් හෝ 10ක් තියෙනව. හරිම ලස්සන ගොඩනැගිල්ලක ඒ වගේම හරිම පිරිසිදුයි. ඇඳන් වලට සුදු රෙදි දාල තියෙන්නෙ. ඒව පැයෙන් පැයට විතර අස් කරල අලුත් සුදු රෙදි දානව. නමුත් ඔක්ස්ෆර්ඩ් ස්ට්‍රීට් එකේ සවුන එක පරන තට්ටු  තුනේ ගොඩනැගිල්ලක තියෙන්නෙ. ඇතුලත් එහෙම ලස්සන නැහැ. තෝකියෝ වල වගේ නවීන  සහ උසස් තාක්ශනය  පාවිච්චි කරලත් නැහැ. ඇඳන් වලට දාල තියෙන්නෙ ලෙදර් වලින් කවර් කරපු   මෙට්ට වගයක්. සුදු රෙදි වත් කොට්ටවත් නැහැ. මට මුලදි නම් එපාම උනා. සෞඛ්‍යය ගැන බයකුත් ආව. නමුත් කාලයක් යනකොට මම ඒ දේවල් වලට පුරුදු උනා. සිඩ්නි වල සවුන වල හැම තැනම කොන්ඩම්  දාපු පෙට්ටි හයි කරල තියෙනව. ඒව ඕන තරම් නොමිලෙ ගන්න පුලුවන්. නමුත් තෝකියෝ වල නොමිලෙ දෙන්නෙ කොන්ඩම් දෙකක් විතරයි. ඊට වඩා ඕනි නම් හැම තට්ටුවකම හයි කරල තියෙන මැශින්  වලින් සල්ලි ගෙවල ගන්න ඕනි. ජෙල් තමන් ගෙදරින් අරන් යන්න ඕනි. නමුත් සිඩ්නිවල ජෙල් පුරවපු ටැන්කි  හයි කරල තියෙනව. ඒ ටැන්කි වලට ටැප් එකක් හයි කරල තියෙන්නෙ. ජෙල් වලින් නාන්න උනත් පුලුවන්. තෝකියෝ වල බාත් ටවල් එකට අමතරව ෆේස් ටවල් එකකුත්, පිජාම එකකුත් දෙනව. නමුත් සිඩ්නි වල දෙන්නෙ බාත් ටවල්ස් විතරයි. අනෙක තෝකියෝ වල ටවල් හෙම හරිම පිරිසිදු මැදපු ඒව. සිඩ්නි වල ටවල් හරිම අපිරිසිදුයි. උන් කරන්නෙ කෙනෙක් පාවිච්චි කරපු  ටවල් හෝදන්නෙම නැතිව මැෂින් වලින් වේලනව විතරයි.  ඒ වගේ වෙනස්කම් තමයි නගර දෙකේ තියෙන්නෙ..
සිඩ්නි සවුන වල ඇඳන්
මීට අමතරව තියෙන ලොකුම වෙනස තම්යයි එතනට එන මිනිස්සු. තෝකියෝ වලට එන 98% ක්ම ජපන්නු. ඒ වගේම උන් හරිම ලස්සනයි. ඇඟවල් ශේප් එකට තියෙනව. නමුත් සිඩ්නි වලට ලෝකෙ හැම රටේම අය එනව. ඒ නිසා ලස්සන එවුන් තෝරල බේරල තමයි හොයා ගන්න වෙන්නෙ. ජපන්නු නම් කවුරුත් ලස්සනයි. නමුත් සිඩ්නි වල සමහර එවුන් මස් පරුවත. අලි බඩවල් එක්ක යෝදයො වගේ මිනිස්සු එනව. මම පුද්ගලිකව ගොඩක් මහත අයට ආස නැහැ. නමුත් ඕස්ට්‍රෙලියාවෙ වැඩි දෙනෙක් ගොඩක් මහතයි උසයි. අනෙක උන්ගෙ හම සුදු උනාට හම සුමුදු නැහැ. හරියට කොරල හැදිල වගෙයි. නමුත් ජපනුන්ගෙ ස්කින් එක හරිම ලස්සනයි. එක පැල්ලමක් වත් පේන්න නැහැ.

මම මුලින්ම සවුන එකට ගිය දවසෙ සිස්ටම් එක අල්ලගන්න ටිකක් අමාරු උනා. මොකද තෝකියෝ වලට වඩා පොඩ්ඩක් වෙනස්. ඒ හන්ද පැය බාගයක් විතර තට්ටුවෙන් තට්ටුවට ගිහින්, කාමරෙන් කාමරෙට ගිහින් වෙන්නෙ මොනවද කියල අධ්‍යනයක යෙදුන.. පලවෙනි දවසෙ උන දේවල් හරියටම මතක නැතත් සුද්දො තුන්දෙනෙක් එක්ක එන්ජෝයි වුන බවනම් මතකයි. නමුත් මහතට මහත එ සුද්දො තුන්දෙනාටම මගෙ ආසාවක් තිබුනෙ නැහැ. නමුත් උන් මටනම් හොඳ සැප දුන්න. ඉන්පස්සෙ කීප වතාවකම ඔක්ස්ෆර්ඩ් ස්ට්‍රීට් එකේ සවුන එකට ගියා. ඒ හැම වතාවෙම තුන් හතර දෙන සෙට් උනා. නමුත් ඒ හැම දෙනාම යුරෝපයෙ වෙන වෙන රටවලින් ඇවිත් ඕස්ට්‍රේලියාවෙ  පදින්චි වෙලා ඉන්න අය. ප්‍රංශ ,ජර්මන්, ඉතාලි  ඇතුලු යුරෝපයෙ රටවලිනුත්, ග්‍රීසිය, නැගෙනහිර යුරෝපය   , ස්කැන්ඩිනේවියානු සහ රුසියන් රටවලින් ආපු අය තමයි වැඩිපුර ඉන්නෙ. තුර්කිය, ඉරාකය, ලෙබනනය, ඉරානය  ඇතුලු මැද පෙරදිග රට වලිනුත්  ගොඩක් ඉන්නව. ඒ වගේම ස්පාඥ භාෂාව කතා කරන දකුනු ඇමෙරිකානු රටවල( මෙක්සිකෝ , පෙරූ, ආර්ජෙන්ටිනා, චිලී, බොලිවියා වගේ) රට වලිනුත් බ්‍රසීලයෙනුත් අය හිටිය. නමුත් ඉන්දියාව , ලංකාව, පකිස්තානය වගේ රටවලින් ආපු අය සවුන එකේදි වැඩිපුර මුනගෙහුනෙ නැහැ.  ඒ උනත් චීනය තායිලන්තය පිලිපීනය වගේ ආසියාවෙ හැම රටකම එවුන් මෙතනට එනව. ලංකාවෙ ඉංදියාව වගේ රටවල අය  සවුන එකේ නොහිටියත් සිඩ්නි වල පමනක් ලාංකිකයන් 40000ක්, ඉන්දියානුවො 80000ක් විතර ඉන්නව. 
මුලදි මට සුද්දන්ගෙන් කිසිම සතුටක් ලැබුනෙ නැහැ. හෙන බඩ ගෙඩි තියෙන පොල් ගස් වගේ උස සුද්දොන්ට මගෙ කිසිම ආසාවක් තිබුනෙ නැහැ. අනෙක උන් සුදු උනාට හම රැලි ගැහිල ඇඟ පුරාම කලු පාට තිත් තිත් වගේ තියෙනකොට මට කැතයි. අනෙක සමහරුනගෙ හම ගැලවිල ගිහින් තම්බපු ඉස්සො වගේ. කිසිම ලිංගික ආකර්ෂනයක් ඇති වෙන්නෙ නැහැ. සමහරුන්ගෙ බඩවල් එල්ලිලා වැටිල අරකත් වැහෙන්න ලන් වෙලා. තන් දෙක එල්ල වැටෙනව. මට උන් දැක්කහමත් එපා වෙනව. මට ජපන්නු මතක් උනා. උන් මොනතරම් හැඩද. පෘෂ්ඨිමත් ඇඟපත, ලස්සන පාට, පිරිසිදු හම. මෙල්ලකරගන්න පුලුවන් මට්ටමේ ඇඟපත. ඒ හැම දෙයක්ම සුද්දන්ට වඩා හොඳයි. 

මේ අතරෙ තමයි මට සසෙක්ස් ස්ට්‍රීට් එකේ අංක 357 කියන තැන සවුන එක හම්බවුනේ. මේක ඔක්ස්ෆර්ඩ් ස්ට්‍රීට් එකෙ එකට වඩා තරමක් හොඳයි. නමුත් තෝකියෝ  වල ඒවට නම් කිට්ටුවෙන්නත් බැහැ. ඔක්ස්ෆර්ඩ් ස්ට්‍රීට් එකට වඩා මෙතන සෙනගත් වැඩි. ඒ වගේම විවිද වර්ගයෙ පිරිමි එනව. 357 ට යන්න පටන් ගත්තට පස්සෙ තමයි මට ලස්සන සුද්දො මුනගැහෙන්න පටන් ගත්තෙ. ටික කලක් යනකොට මට ජපනුන්ටත් වඩා සුද්දන්ට ආස වෙන්න පටන් ගත්ත. මට හිතෙනව ගැහැනු ලුක් එක තියෙන ජපනුන්ට වඩා මැස්කියුලින් සුද්දො හොඳයි කියල. ඒ වගේම එක එක රටවලින් ආපු සුද්දො නිසා උන්ගෙ එකිනෙකාට වෙනස් ගති ලස්සන තියෙනව. 357 දි මාසයක්  ඇතුලත  මම සුද්දො 20කට වැඩි ගනනක් එක්ක සෙක්ස්  කලා. කීපදෙනෙක්ම මට ඇරිය. ඒව පුන්චි පහේ පයියවල් නෙවෙයි. සමහර ඒව හිතාගන්නත් බැරි තරම් ලොකු ඒව. නමුත් ජපානෙ ඉන්න කාලෙ ජපන්නු සිය ගනනක් මට ඇරල තියෙන හන්ද දැන්නම් ඕන ලොකු එකකින් ඇරියත් මට එතරම් වෙනසක් දැනෙන්නෙ නැහැ. කොච්චර දිග මහත එකක් උනත් මුලින් බස්සවන්න අමාරු උනාට බැස්සුවට පස්සෙ කොච්චර ගැහැව්වත් රිදීමක් අපහසුතාවයක් දැනෙන්නෙ නැහැ. ඒ  වෙනුවට ගහන්න ගහන්න සැප තමා ලැබෙන්නෙ. හැබැයි ඉතින් ලෝකෙ කොහෙ ගියත් සමලිංගික වැඩිපුර දෙනෙක් ගහන්න කැමති අය නෙවෙයි ගස්සවගන්න කැමති අය. ඒ  කියන්නෙ ටොප් අයට වඩා බොටම්  අය වැඩි. අවුරුදු 20-30 අතර ටොප් අය ගොඩක් හිටියත් 40 පැන්නට පස්සෙ හැමකෙනෙක්ම වගේ බොටම් අය වෙනව. ඒ හන්ද 357දි මටත් ඇරවගන්නවට වඩා අරින්න තමයි උනේ. තඩි බඩවල් තියෙන  යෝදයො වගේ සුද්දන්ට අරින එකක්ත් ලෙහෙසි නැහැ. කලගෙඩි වගේ විසාල තට්ටම තියෙන හන්ද හිල ඇතුලට දාගන්න හරි අමාරුයි. අනෙක උන්ගෙ බඩ උඩ මම නැග්ගහම කිඹුලෙකුගෙ ඇඟ උඩ කටුස්සෙක් ඉන්නව වගේ. ගලිවරුයි ලිලිපුට්ටොයි වගේ. ඒ නිසා මම අරිනකොට ටිකක් අසාමාන්‍ය පෙනුමක් තමයි තියෙන්නෙ. නමුත් පොඩි ඇඟක් තියෙන අපි වගේ සින්හල හරි ඉන්දියන් හරි අයට සුද්දො අරිනකොට අමුතු ලස්සනක් තියෙනව. ඒ හන්ද වටේට බලාගෙන ඉන්න අයත් අපිට අරිනකොට හරියට සතුටු වෙනව.  

ඉතින් සිඩ්නි වලදි උන දේවල් පස්සෙ ලියන්නම්කො

No comments:

Post a Comment