7. මතක පොතෙන්

7. මතක පොතෙන් 

අපේ ගෙවල් ලඟ හිටිය අක්කල දෙන්නෙක්. ඒ දෙන්න අපේ ගෙදරත් එක්ක ගොඩක් හිතවත්. නමුත් දෙන්නම හිටියෙ කොල්ලෙක් හොයාගන්න බැරිව බොහොම හිතේ අමාරුවෙන්. කැත නැති උනාට දෙන්නම ලස්සනත් නැහැ. නමුත් දෙන්නම මට ආදරෙයි. ඒ දෙන්නත් ගොඩක් වෙලාවට අයියගෙ බස් එකේ යන හන්ද අයිය ගැන දන්නව. ආදරේ ඉතින් හන්ගගෙන ඉන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවෙයිනෙ. ඒ හන්ද මමත් කා එක්ක කතා කලත් කියවන්නෙ අයිය ගැන. මට ඒ ගැන වරදක් ඒ කාලෙ හිතුනෙ නැතත් හැමතිස්සෙම අයිය ගැන කතා කරන එක ගැන ඒ කාලෙ එයාලට කුතුහලයක් වෙන්න ඇති. ඒ අක්කලගෙ නෑදෑ වෙන නංගි කෙනෙක් කාලයක් කොලඹ ඉස්කෝලෙක ගිහින් ආපහු ගමට ඇවිත් ටවුන් එකේ ඉස්කෝලෙකට යන්න ගත්ත. ඒ කෙල්ල ටිකක් ලස්සනයි. ඒහන්ද හැමෝම ඒ කෙල්ල දිහාව බලනව.  ටිතින් අයියටත් ඒ කෙල්ල ගැන හිත ගිහින්. ඒ කෙල්ල බස් එකට නගින්නෙත් අපේ ගෙවල් ලඟින්. දවසක් අයිය බස් එකේ නිතර යන කෙනෙකුට කියල ඒ කෙල්ලගෙන් අයියට කැමතිද කියල අහන්න කියල. ඒ කෙල්ල අයියට වඩා අවුරුදු 18ක් විතර බාලයි. ඒ හන්ද අර මිනිහ හිතල නැහ අහන්නෙ ඒ කෙල්ල ගැන කියල. ඒ යකා හිතල තියෙන්නෙ අර කෙල්ලො දෙන්නගෙන් කෙනෙක් කියල. මොකද කවුරු උනත් අයියගෙ වයසට අර ඉස්කෝලෙ යන කෙල්ල ගැලපෙනව කියල හිතන්නෙ නැහැ. අයියගෙ දුවෙක් වගෙයි. ඒ හන්ද ඒ මිනිහ අක්කල දෙන්නගෙන් ලොකු එක්කෙනාගෙන් අහල.  මගෙ අම්මෝ අයිය වගේ ලස්සන කොල්ලෙක් ඇහැව්වොත් කවුද අකමැති වෙන්නෙ. මේ කෙල්ල උඩින්ම කැමතියි. දවසක් ඒ කෙල්ල මගෙන් අයිය ගැන ඇහැව්ව. මට කිව්ව අයිය එයාගෙන් යාලුවෙන්න ඇහව්ව කියල. මට පුදුමාකර විදිහෙ දුකක් ආව. මගේ අයියව වෙන කිසිම කෙනෙකුට අයිති වෙනවට මම ආස නැහ. මගෙ ජීවිතේ ලබන්න පුලුවන් ලොකුම දුක තමයි ඒක. ඒ කෙල්ල පුදුම සතුටකින් තමයි කතා කලේ. රටක් රාජ්ජයක් පහල වුනා වගෙ. නමුත් ඒ බව නොපෙන්වල මට කියනව කොන්දොස්තරල ඒ තරම් හොඳ අය නෙවෙයි ඒ හන්ද වචනයක් දෙන්න කලින් හොයල බලන්න ඕනි කියල. මට හිතුන අයියට කිට්ටු වෙන්න මේ අවස්ථාව හරි වැදගත් කියල. ඒ හන්ද මම අයිය මුනගැහිල කිව්ව ඒ කෙල්ලගෙ කැමත්ත තියෙනව වෙලාවක අපේ ගෙදර එන්න මම මුනගස්සන්නම් කියල. මට උවමනාව තිබුනෙ ඒකිව මුනගස්වන්න නෙවෙයි. අයිය අපේ ගෙදරට ගෙන්වගෙන සතුටු වෙන්න. මට ඒ කාලෙ අයිය අපේ ගෙදරට එනවනම් පුදුම සතුටක් තිබුන. කිසි දෙයක් නොකලත් අයියගෙ මූන දිහා බලාගෙන කතා කර කර ඉන්න තියෙනවනම් මට හරිම සතුටක්. අයිය ආපු වෙලාවෙ ඉඳල මම කරන්නෙ අයියට සලකන එක. අපේ ගෙදර පලතුරු ජාති හරියට තිබුන. අයිය ආවහම මම හැමඩාම ලොකු පලතුරු පාර්සලයක් දෙනව. ගස්වල පලතුරු හැදුනහම හොඳම ගෙඩි ටික ගෙදර කාටත් හොරෙන් කඩල හඟල තියනව අය්ය ආවහම දෙන්න. 

ඊට දවස් දෙකකට පස්සෙ අය්ය අපේ ගෙදර ආව. මම අර කෙල්ලව මුනගැස්සුවෙ නැති උනත් කෙල්ල පාරෙ යනකොට අයියට පෙන්නුව. අය්ය පුදුම උනා. අයිය කිව්ව අපොයි මම ඇහැව්වෙ ඒකිගෙන් නෙවෙයි අර ඉස්කෝලෙ යන කෙල්ලගෙන් කියල. මට ඉතින් හරිම සතුටුයි. ඒ කෙල්ලගෙ අම්ම ඉඳිආප්ප හදල කඩවල් වලට විකුනන කෙනෙක්.  ඉතින් මම අයියට කිව්ව ඒ කෙල්ල බැන්දොත් ඉතින් දෑවැද්දට ලැබෙන්නෙ ඉඳිආප්ප වන්ගෙඩියක් තමයි කියල. එවෙලෙ අයියගෙ මූන වෙනස් වුනා. පස්සෙ කාලෙක මම දනගත්ත අයියගෙ අම්මත් කඩවල් වලට ඉඳිආප්ප හදල විකුනන කෙනෙක් කියල. පස්සෙ මම අර අක්කට කිව්ව අයිය අහල තියෙන්නෙ ඔයා ගැන නෙවෙයි අර නංගි ගැන කියල. ඉතින් ඒ අක්කට හෙනට තද උනා. ඒ නංගි මෙයාගෙ නෑදෑ කෙනෙක්නෙ. ඉතින් මෙයාගෙ හිතේ දුක ඇරගන්න අයියට හොඳටම බැන්න. කොන්දොස්තරය හිතුවද දන්නෙ නැහැ  ඌ දොස්තරයෙක් කියල. වයස බලල ඕනි ගැහැනු පස්සෙ යන්න. හිටපන්කො මම හොඳ වැඩක් කරන්න කියල අර නංගිගෙ තාත්තට ඒ ගැන කියල. නංගිගෙ තාත්තට තද වෙලා අයියට පාරෙදි තර්ජනය කරල තිබුන. මොනව උනත් ඒ දේවල් ඒ විදිහට උන එක ගැන මට හරිම සතුටුයි. මගෙ සුදු අය්ය වෙන එකෙකුට අයිති වෙනව මම බලාගෙන ඉන්නෙ කොහොමද. අයිය අයිති මට. 

මේ වෙනකොට අපේ අක්ක හිටියෙ පේරාදෙනියෙ කැම්පස් එකේ අවසන් වසරෙ. අයිය අපේ ගෙදර ආපු කිසිම වෙලාවක අපේ අක්ක ගෙදර හිටියෙ නැහැ. නමුත් දවසක් අයිය ගෙදර ආපු දවසක අක්කත් නිවාඩුවට ඇවිත් හිටිය. අයියට අපේ අක්ක ගැන හිතක් ආව බව මට තේරුනා. මම ඒකට ගොඩක් සතුටුයි. අයිය අපේ ගෙදරට සම්බන්ද උනොත් මට හැමදාමත් අයිය ලඟින්ම ඉන්න පුලුවන්. මම හිත යටින් ප්‍රාර්තනා කලා එහෙම දෙයක් වෙන්න කියල. නමුත් අපේ තාත්තයි අම්මයි දෙන්නම බොහොම යල් පැනපු අදහස් තියෙන අය. ඒ දෙන්න කීයටවත් අක්කව කොන්දොස්තර කෙනෙකුටනම් දෙන්නෙ නැති බව මම දන්නව. ඒ හන්ද හිතට දුකයි. අනෙක අපේ අක්කත් මහ උද්දච්ච  එකියක්.අයිය කොච්චර ලස්ස්න කෙනෙක් උනත්  කීයටවත් ඒ වගේ රස්සාවක් කරන කෙනෙකුටනම් කැමති වෙන්නෙ නැහැ. ඒ හන්ද මේක මට හිතට ලොකු ප්‍රස්නයක් උනා. අයියත් මේ නොගැලපීම තේරුම් ගන්න ඇති . ඒ හන්ද ඒ දෙය සිද්ද උනේ නැහැ. නමුත් ඒ දෙය සිදු උනානම් මගෙ ජීවිතයත් මීට වඩා ගොඩක් වෙන වෙන්න තිබුන. 

ඊට මාස දෙක තුනකට විතර පස්සෙ දවසක් අයිය මට කිව්ව  එයාලගෙ බස් එකේ ගිය රෙදි ෆැක්ටරි එකක වැඩ කරන කෙල්ලක් එක්ක කතා කරල විස්තර ඇහැව්ව. පස්සෙ කෙල්ල බහිනකොට ඇඩ්ඩ්‍රස් එක කොල කෑල්ලක ලියල දුන්න කියල. මට දැන් ඉස්සරටත් වඩා බයයි අයියට කෙල්ලෙක් සෙට් වෙයි කියල. අයියට අවුරුදු 33ක් උනත් මෙච්චර කඩවසම් වෙලත් බඳින්නෙ නැතිව හිටියෙ සමලිංගික ආසාවත් ඇතිමයි කියලයි මට හිතුනෙ. ඉතින් මේ විදිහට කෙල්ලෙක් අල්ලගන්න දඟලනකොට මගෙ හිතට ලොකු බයකුත් දුකකුත් දැනෙන්න ගත්ත. කොහොම උනත් ඒ කෙල්ලත් අයියට උත්තරයක් එවල තිබුනෙ නැහැ. මට හරිම සතුටුයි. මම නිතරම දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියෙ අයියට කෙල්ලක්නම් යාලුවෙන්න එපා කියල. 
අය්ය ටව්න් එකේදි වෙන පිරිමි එක්ක කතා කරනකොට මට හරිම ඉරිසියයි. මම ඒ වෙලාවට මූන එල්ලගෙන පැත්තකට  වෙලා ඉන්නව. මට හිතෙන්නෙ අයිය මාව ගනන් ගන්නෙ නැහැ. වෙන අය එක්කනම් හොඳට කතා බහ කරනව. මගෙත් එක්ක උවමනාවකින් කතා කරන්නෙ නැහැ කියල. 

මෙහෙම ඉන්න අතරෙ අයියට වෙනත් පාරක වැඩට යන්න උනා. ඒ පාරෙ ෆැක්ටරි එකක් තියෙනව. ඒ ෆැකටරි එකේ යන  ගොඩක් අය යන්නෙ අයියගෙ බස් එකේ. ඉතින් දවසක් අය්ය මට කිව්ව ෆැක්ටරි එකට යන කෙල්ලක් ගැන හිතක් තියෙනව කියල. ඒ කෙල්ලගෙ යාලුව යාලුවෙලා ඉන්නෙ අයියගෙ බස් එකේම ඩ්‍රයිවර් එක්කලු. සමහර විට අයියට මේ ගැහැනු ලමය ගැන විෂෙශත්වයක් දැනෙන්න ඇත්තෙත් ඩ්‍රයිවර්ගෙ ලවු එක දැකල වෙන්නත් ඇති.  මේ වතාවෙනම් මගෙ හිතට ගොඩක් ලොකු භයක් දැනුන. මට හිතුන අයියව ඒ පාරෙන් අයින් කරන්න ක්‍රමයක් තියෙනවනම් කොහොම හරි ඒ දෙය කරන කියල. ඩිපෝ අධිකාරි අඳුනනවනම් ඒ දෙය කරන්න තිබුන. නමුත් එහෙම සම්බන්දයක් මට තිබුනෙ නැහැ. මම දැනගෙන හිටිය අයිය දිගටම මේ පාරෙ වැඩකලොත් අර කෙල්ලත් එක්ක සම්බන්ඩයක් ඇතිවෙනව කියල. එක දවසක් අයිය අයියගෙ අදහස ඉදිරපත් කරල. ඒකට හරි උත්තරයක් ලැබුනෙ නැති හන්ද අයිය ඒ කෙල්ලට ලියුමක් දීල. පස්සෙ ඒ ලමයත් අයියට ලියුමක් දීල. ඒ ලියුම මටත් පෙන්නුව. ඒකෙ තිබුනෙ එයාගෙ මාමත් කොන්දොස්තර කෙනෙක්. එයා හරි සැරයි ඒ හන්ද බයයි කියල. මට එවෙලෙම හිතුන ඒ මනුස්සයව මුනගැහිල මේ විස්තරේ කනේ තියන්න.  කොහොම හරි අය්ය මේ කෙල්ල එක්ක යාලු උනා. මගෙ හදවත සම්පූර්නයෙන්ම කඩා වැටුනත් මම ඒ බවක් පෙන්වන්නෙ නැතිව අයියගෙ ආදරේට උදවු කරන්න පටන් ගත්ත.  ඒ උනත් මම මගෙ ඇස් දෙකේ කඳුලු හංගගෙන දිවා රාත්‍රි අඬා වැටුන. මට රෑට නින්ද යන්නෙත් නැහ. මම දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලුව ඒ සම්බන්ඳෙ කඩල දෙන්න කියල. මගෙ ජීවිතේ දුක්මුසුම කාලයක් මම ගෙව්ව. මට මගෙ අයියව නැතිවෙන්න යනව කියල දුක දරාගන්න  බැරි උනා. මම අයියට ආදරේ කලාට කවදාවත් අයියගෙ අතින් අල්ලන්නවත් අවස්තාවක් ලැබිල නැහැ.  ඒ උනත් අය්යගෙ පිම්බුනු තට්ටම් දෙක උල්වෙලා තියෙන තන් දෙක පින්බර මූන උසට සරිලන මහත වගේ දෙවල් නිසා මම හිටියෙ පිස්සු හැදිල වගේ. එයාල දෙන්න ටිකකලකින් යාලුවුනා. මම හිතේ වේදනාවෙන් උනත් ඒ දෙන්නට උදවු කලා. ඒ උනත් මම අයියට ආදරේ කරන එක නැවැත්තුවෙ නැහැ.අයිය මට ගල් කපන හැටි හිතෙන් මවාගෙන අතේ ගහ ගහ හිටිය. ඒක වෙසක් කාලෙ. අයිය අපේ ගෙදර ඇවිත් තොරන් බලන්න යමු කිව්ව. තොරන් කාලෙට ටවුන් එකට ඇතුල් වෙන්නත් බැරි තරමට සෙනග. අපි හවස ටවුන් එකට ගියා. ගියාට පස්සෙ තමයි මට තේරුනේ අයිය ආවෙ ෆැක්ටරි ඇරෙන වෙලාවට බව. අයියට උවමනා උනේ අර කෙල්ලව දැකගන්න.  අයිය කතා කර කර යන ගමන් කිව්ව උදේ නැගිටිනකොට පයිය හෙනට නැගල තිබුන. ඒ හන්ද පයිය පපුවට තද වෙන්න තියල සරමෙ ගැටෙන් තද කරගත්ත කියල. අනේ දෙයියනේ සරමෙන් ගැට ගහල තද කරගන්න ඕනිද මගෙ ලඟට ආවනම් කකුල් දෙක අස්සෙ තදකරගන්නවනෙ.  අනේ ඉතින් ඒ වගේ පිනක් මට කවදාවත් ලැබෙන එකක් නැහැ. 

ඉතින් ටවුන් එකේදි අපි ෆැක්ටරි බස් එක එනකම් හිටිය. අර කෙල්ල බස් එකෙන් බැහැල  අනෙක් බස් එකට මාරු වෙන්න යනකොට අයිය ලඟට ගියා. එතකොට තමයි මම ඒ කෙල්ලව පලමු වතාවට දැක්කෙ. ඒ කෙල්ලනම් අයියට කීයටවත් ගැලපෙන්නෙ නැහැ කියල මට හිතුන. කැත නැති උනත් ලස්සනක් නම් ඇත්තෙම නැහැ. මෙච්චර කඩවසම් අයිය මේ වගේ කෙනෙකුට කැමති උනේ මොකද කියල මට හිතුන. මගෙ හිතේ තියෙන තරහ හන්ද එහෙම හිතුන වෙන්නත් පුලුවන්. ඉන්පස්සෙ අයියයි මමයි දෙන්නම ඒ කෙල්ලගෙ ගමට යන බස් එකේ නැගල ගියා. අයිය වාඩි උනේ කෙල්ල ලඟ. මට තරහෙ ඉන්න බැහැ. ඉරිසියාවයි දුකයි හන්ද මගෙ ඇඟ රත්වෙලා වගෙ. ඒ කෙල්ල ඒකිගෙ ගෙවල් ලඟින් බැස්ස. අපි ගමනාන්තය වෙනකම් ගිහින් ඒ බස් එකේම ආපහු ආව. ඒ එනකොට අයිය වාඩිඋනේ මගෙ ලඟ. මට දන් හරිම සන්තෝසයි. ඒ වගෙම අයිය ලඟ ඉන්න හන්ද මට හොඳටම නැගල. මට දැනුන මගෙ ජොකා ප්‍රීකම් වලින් තෙත් වෙලා කියල. ආපහු ටවුන් එකට ආවත් අයියට තොරන් බලන්න උවමනාවක් තිබුනෙ නැහැ. ආපහු ගෙදර යන්න හදිස්සිය. මට හරිම දුකයි. අය්යත් එක්ක පයින් ඇවිද ඇවිද තොරන් බලන්න මම හිටියෙ ලොකු ආසාවකින්. අයියත් එක්ක එකට යනකොට මගෙ යාලුවො හරි ගමේ අය හරි දක්කොත් මට හරි ආඩම්බරයි. මම ලෝකෙම දිනල වගේ එතකොට මට හිතෙන්නෙ. මට හිතෙනව මගෙ යාලුවො මට ඉරිසියා කරනව ඇති කියල. ඒ උනත් අය්ය ඉකමනට ආපහු යන්න හදන එක ගැන මට හරිම දුකයි. මොනව කරන්නද. අපි ආපහු ගෙදර ගියා. ගෙදර ගිහින් ටොයිලට් ගිහින් බැලුවහම මගෙ එක නානුවලින් වැහිල. අල්ලන්නවත් බැරි තරමට ලිස්සල යනව. මම අය්යගෙ බෝල තට්ටම් දෙකයි සුදු මූනයි මතක් කර කර අතේ ගහල බඩු ටික යැව්ව. 

මම ඉංග්‍රීසි පන්ති යන අතරෙ මගෙ දැනුම වැඩිකරගන්න පෑනේ මිතුරන් හොයාගෙන ඉංග්‍රීසියෙන් ලියුම් ගනු දෙනු කලා. මට උවමනා උනා බදුල්ලෙනුත් පෑනේ මිතුරෙක් හොයාගන්න. අයියගෙ ගම බදුල්ලෙ හන්ද මම බදුල්ලට ආදරේ කරන්න ගත්ත. බදුල්ල ගැන තොරතුරු හොයන්න ගත්ත. නමුත් මම කවදාවත් බදුල්ලෙ ගිහින් නැහැ.  කොහොම හරි මම බදුල්ලෙන් පෑනේ මිතුරෙක් හොයාගත්ත. එයත් එක්ක ගොඩක් ලියුම් හුවමාරු කරගත්ත. මම ඒ  පෑනේ මිතුර ගැන අයියටත් කිවුව. ඔහොම ඉන්න අතරෙ මුතියංගන පෙරහැර පටන් ගන්න කාලෙ ආව. මම අර පෑනේ මිතුරට කිව්ව පෙරහැර බලන්න බදුල්ලෙ එන්නම් කියල. එයත් ඒකට කැමති උනා. මම බදුල්ලෙ යන බව අයියටත් කිව්ව. අන්තිම මොහොත්දි අයිය කිව්ව මමත් ගමේ යනව මගෙත් එක්කම යමු කියල. මට දරාගන්න බැරි සතුටක් හිතට ඩැනුන. අයියත් එක්ක අයියගෙ ගනේ යන්න ලැබෙනව කියන්නෙ මම හීනෙකින්වත් බලාඅපොරොත්තු වුන දෙයක් නෙවෙයි. ඉතින් අපි බදුලු යන දවසත් ලඟා උනා. අපි බදුලු යන්න ටවුන් එකට ඇවිත් තැපැල් කන්තෝරුවට ගිහින් මගෙ යාලුවට විදුලිපුවතක් යැව්ව මගෙ ගමන බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා එන්න වෙන්නෙ නැහැ කියල. මම ඒක ලිව්වෙ ඉංග්‍රීසියෙන්. වැඩියෙන්ම ඉංග්‍රීසියෙන් ලිව්වෙ අයියට පේන්නන්ත් එක්ක. මම හොන්ද උගතෙක් ඉංග්‍රීසි පුලුවන් කියල අය්යට පෙන්වල අයියගෙ විශේශ අවදානය ගන්න මට ලොකුවට උවමනා උනා. ඉන්පස්සෙ අපි බදුලු ගියා.

අයියක්ලගෙ ගෙදරට ගියහම මට හරිම සතුටුයි. අයිය බඳින්න ඉන්න කෙනා ගෙදර එක්කරගෙන ඇවිත් අම්මල තාත්තලට පෙන්නුව වගෙ හැඟීමක් මට එවෙලෙ දනුනෙ. මම අයියගෙ අනාගත අයිති කාරය කියල හැඟීමක් මට ආව. අයියල එතරම් පෝසත් අය නෙවෙයි. නමුත් දුප්පත් අයත් නෙවෙයි. තාත්ත ආන්ඩුවෙ රක්ශාවක්  කරල පෙන්ෂන් ගිය කෙනෙක්. ඒ හන්ද තමයි අම්ම ඉඳිආප්ප හදන්නෙ. මල්ලි කෙනෙකුයි නංගි කෙනෙකුයි ඉන්නව. අනෙක් අයියල අක්කල බැඳල ගිහින්. මල්ලි රක්ෂාවක් කරන්නෙ නැහැ. නංගි තුන් හතර වතාවක් සාමාන්‍ය පෙල කරල අසමත්. මෙවරත් විභාගය දාල. නමුත් මට වඩා වැඩිමහල්. මම අයියලගෙ ගෙදර හිටියෙ පුදුම සතුටකින්. පලවෙනි දවසෙ  රෑ අයියයි මමයි නිදාගත්තෙ එක ඇඳේ. මට හරි සතුටුයි. මම අය්යගෙ ඇඟට හේත්තුවෙලා නිදා ගත්ත. අයිය අදවත් ගලක් කපයි කියල හිතේ බලාපොරොත්තුවක් තිබුනත් ගමන් මහන්සිය හන්ඳ ඉක්මනටම නින්ද ගියා. ඊලඟ දවසෙ රෑ තමයි පෙරහැර බලන්න යන්න හිටියෙ. ඒ හන්ද දවල් දවසෙම හිටියෙ ගෙදර. අපි දවලට බදුලු ඔයෙන් නෑව. අය්ය නානකොට ඇඳගෙන හිටියෙ ඉස්සර ට්‍රන්ක් කියල කියපු බොක්ස් ටයිප් එකේ ජොකෙක්. ඒ කාලෙ හැමෝම ඒ ජාතියෙ ජොක්කු තමයි ඇන්ඳෙ. ගොඩක් වෙලාවට තිබුනෙ රතුපාට වගේ ඒව.  ඉනේ බෙල්ට් එකේ ඉස්සරහ රත්තරන් පාට ගාන්චුවක් වගේ එකක් තිබුන. අය්ය ජොකා පිටින් ඉන්නකොට මට ඒ දිහා බලාගෙන ඉන්නම බැහැ. මට හොඳටම නැගල. වතුරට තෙත්වෙලා අයියගෙ පොට්ටනිය ඉදිරියට නෙරල ඇවිත් පේනකොට මට ඉවසගෙන ඉන්නම බැහැ. මගෙ ඇස් නිලන්කාර වෙල්ල වගේ. අය්ය නාන්න ඇන්ඳෙ බස් එකේ එනකොට ඇඳගෙන ආපු ජොකා නෙවෙයි. වෙන එක්කක්. කලින් ඇඳගෙන හිටපු ජොකා අපි නිදාගත්තු කාමරේ කලිසම් රැක් එකේ. නාල ගෙදර ගියාට පස්සෙ අයියගෙ යාලුවෙක් හම්බවෙන්න කියල අයිය යාලුවගෙ ගෙදර ගියා. මම හිටියෙ තනියම. ඉතින් මම කාමරේ තනිවෙලා ඉන්නකොට මතක් උනේම අය්යගෙ ජොකාට තද වෙලා තිබුනු අය්යගෙ කූට්ටම. පයියත් කෙලින් කරගෙන ඒක ගැන මතක් කර කර ඉන්නකොට මට අහම්බෙන් වගේ පෙනුන අය්යගෙ අනෙක් ජොකා රාක්කෙ තියෙනව. මම  කවුරුවත් කාමරේට එයිද කියල හොරෙන් බලාගෙන අය්යගෙ ජොකා අතට අරන් ඉඹගෙන ඉඹගෙන ගියා.

මට ආශාව දරාගන්න බැහැ. අයියගෙ අතන සුවඳ ජොකාගෙන් හොඳට එනව. මම ජොකා අරගෙන ඇඳට ගිහින් කවුරුවත් මූනට තියාගෙන තදකරගෙන හිටිය. ඒ සුවඳට මම ගොඩක් සතුටු උනා. අය්යගෙ අරක ගෑවෙන හරිය දිවෙන් ලෙව කෑව. නමුත් තෙත ගතිය හිටී කියල බයට වැඩිය ලෙව කෑවෙ නැහැ.  හවස අයියයි මමයි අයියගෙ මල්ලියි තුන්දෙනාම පෙරහැර බලන්න ගියා. අයියගෙ මල්ලිට රක්ෂාවක් නැති හන්ද එයා අතේ සල්ලි මොනවත් නැහැ. ඉතින් අයිස් ක්‍රීම් , වඩේ , රෝල්ස් වගේ දේවල් ඔක්කොම ගත්තෙ මගෙ වියදමින්. නමුත් මම ඒ සල්ලි ආසාවෙන් වියදම් කලා. මගෙ මස්සිනාට වියදම් කරනව කියන හැඟීම තමයි මට තිබුනෙ.
අයිය මේ ගමන යනකොට අයියගෙ පර්ස් එකේ අර ගැහැනු ලමයගෙ ෆොටෝ එකකුත් දාගෙන ගියෙ. වරින් වර පර්ස් එක ඇරල ඒ ෆොටෝ එක බලනකොට මට හරිම හිතට වේදනයි. අයියගෙ තාත්ත ටිකක් උද්ධච්ච මිනිහෙක්. අයිය ගැහැණු ලමයගෙ කතාව අම්මට කිවුවට පස්සෙ තාත්ත පරම්පරාවෙ නම්බුව ගැන පම්පෝරි ගහන්න ගියා. එයාගෙ පවුලට අතන මෙතන ඉන්න අයට සම්බන්ධ වෙන්න බැරිලු. හොඳට හොයල බලන්න ඕනිලු. මටනම් ඒව ඇහෙනකොට හරිම සතුටුයි. 
මම හිතෙන් ප්‍රාර්තනා කලේ ගෙදරින් කොහොමටවත් මේකට කැමති වෙන්න එපා කියල. එතකොට අයියට වයස ගිහින් බඳින්න බැරි වෙනව. එතකොට අයිය නිකම්ම මට අයිති වෙනව. මම අයියව මලක් වගේ ආදරෙන් බලාගන්නව. කොහොම වෙතත් අවුරුදු 33ක් වුන අයියට තවත් විවාහය පහු වෙන විදිහට එයාලගෙ දෙමවුපියො හැසිරෙන විදිහ ගැන මට පුදුමත් හිතුන. අවුරුදු 20-25 කෙනෙක්නම් කමක් නැහැ. කොහොම උනත් මගෙනම් ප්‍රාර්තනය තිබුනෙ කොහොම හරි මේක කෙරෙන්නෙ නැති තැනට එනවනම් කියල.

අයිය වෙන කෙනෙකුට අයිති වෙනවට මගෙ පුදුම විදිහෙ ඉරිසියාවක් දුකක් තිබුනත් අයියව තව තවත් මට ලංකරගන්නනම්  අයියට උදවු කරන එක කලයුතු උනා. ඒ හන්ද අයියව මගෙ ලඟම තියාගන්න මම අයියලගෙ ආදරේට උදවු කරන බව පෙන්නුව. නමුත් මගෙ හදවතම කඩා වැටිලයි තිබුනෙ. ඒ අක්ක අයියට කිව්ව වගේම අක්කගෙ මාම අක්ක ගැන හරියට හෙව්ව. මේ සම්බන්දෙ ගැනත් ඉව වැටිල අයිය ගැන හොයනව කියලත් අයිය මට කිව්ව. මම දවසක් අපේ නෑදෑ ගෙදරක ගිය වෙලාවෙ ඒ ගෙදරට ආව අර මාම වැඩකරන ඩිපෝ එකේ ක්ලාර්ක් කෙනෙක්. එයාගෙන් මම අර කොන්දොස්තර ගැන ඇහැව්ව. එයා කිව්ව එයා ගැන දන්නව නමුත් වැඩකරන්නෙ මොන බස් එකේද කියල දන්නෙ නැහැ ඩිපෝවට ආවොත් හොයල කියන්නම් කියල. මම එයාට කිව්වෙ නැහැ හොයන්නෙ මොකටද කියල. ඊලඟ දවසෙ උදේ මම ඒ ඩිපෝ එකට ගියා. අර ලිපිකරු මහත්තය අර කොන්ද වැඩ කරන බස් එක යන්නෙ කොහේද කියල කිව්ව. ඒක ටිකක් දුර ගමකට යන බස් එකක් හන්ද ඒ පැත්තෙ තියෙන ටවුමයි ගමයි අතරෙ උදේ ඉඳල හවස් වෙනකම් ගමන් වාර කීපයක් ගිහින් රැඑ තමයි ආඵු ඩිපෝ එකට එන්නෙ. ඉතින් මම බස් එකක නැගල ටිකක් දුරින් තියෙන ඒ ටවුමට ගියා. මම යන්න පොඩ්ඩකට කලින් ඒ බස් එකට ගමට යන්න පිටත් වෙලා. ආපහු ටවුමට එන්නෙ තව පැය තුනකින්ලු. ඒ එන්නෙ අන්තිම ගමන් වාරය. ඒ හන්ඳ මම බස් එක එනතුරුම  ටවුමට වෙලා හිටිය. පැය තුනකට විතර පස්සෙ ඒ බස් එක ආව. ඉන්පස්සෙ ඒ බස් එක යන්නෙ ඩිපෝවට යන්න බලාගෙන. මම ඒ බස් එකේ නැගල ආපහු එන අතරෙ මේ කොන්දත් එක්ක කතාවට වැටුන. මිනිහ මගෙන් එක එක දේවල් ඇහැව්ව. අහල ගම කොහේද කියලත් ඇහව්ව. මම කිව්ව බදුල්ලෙ කියල. එතකොට මිනිහගෙ මූන වෙනස් වුනා. ටිකක් කලබල උනා. මිනිහ මට කිව්ව මගෙත් යාලුවෙක් ඉන්නව බදුල්ලෙ කියල. මම ඇහැව්ව කවුද කියල. මිනිහ නම කිවුවහම මම කිව්ව ආ ඔවු මම ඒ අයියව දන්නව. එයාල අපේ ගමේම තමයි. නමුත් එයල ටිකක් වංසක්කර යමක් කමක් තියෙන කට්ටිය හන්ද අපෙත් එක්කනම් වැඩිය සම්බන්දයක් නැහැ කියල. මම තව තව ඒ අය්ය ගැන වර්ණනා කලා. මම කිව්ව ඒ අයිය තවම බැන්දල නැහැ එයාට ලොකු ලොකු තැන්වලින් යෝජනා ආවට එයාගෙ තාත්ත කැමති නැහැ කියල. මිනිහට දන් හරිම සතුටු බව මට මූනෙ ඉරියවුවලින්  තේරුනා. නමුත් එයාගෙ අක්කගෙ දුවත් එක්ක සම්බන්දයක් තියෙනව කියලනම් කිව්වෙ නැහැ. මගෙ නම ඇහැව්ව. මම බොරු නමක් කිව්ව.  මේ සිද්දිය අයියට කිව්වහම අයියටත් හරි සතුටුයි.  මට ගොඩක්ම සතුට තියෙන්නෙ මම එයාඅලට උදවු කරන හන්ද අයිය තව තවත් මට ලංවෙන එක ගැන. අයියටත් මාව අත්‍යවශ්‍ය කෙනෙක් කියල මට හිතෙනකොට මට හරි සතුටුයි. ඉන්පස්සෙ ඉඳල මම මගෙ දේවල ගැන හොයනවටත් වඩා අයියගෙ දෙවල් ගැණ තමයි හොයල බැලුවෙ. අයියට නිත්‍රම උඩවු කරන එක තමයි මට තියෙන එකම සතුට. මම නිතරම බැලුවෙ අයියට මොනව හරි උදවුවක් කරල අයියගෙ හිත සතුටු කරන්න. අයිය සතුටු වෙනව දකිනකොට මට පුදුම සතුටක් වින්ද. මට ඕනි උනේ මේ ලෝකෙ කාටවත් වඩා අයියට ආදරේ කරන්නෙ මම කියල පෙන්වන්න. ඇට්තටම උනෙත් ඒ දෙය තමයි. මගෙ ඕස්ට්‍රේලියන් පෙම්වතා හමුවෙන තුරුම මේ ලෝකෙ කිසිම කෙනෙකුට අයියට තරම ආදරේ කරල නැහ. ඒක මහ පුදුමාකාර බැඳීමක්. මහ පුදුමාකාර ආදරයක්. දැන් අයියව මුලින්ම මුනගැහිල අවුරුද්දකටත් කිට්ටුයි. මගෙ ආදරේ හදවතේ උතුරල යනව. මට අයියගෙන් තොර ලෝකයක් ඇත්තෙම නැහැ. අයියව එක දව්සක හරි දැකගන්න බැරි උනොත් හිතේ මහා පාලුවක් දැනිල රෑට නින්ද අහලකවටවත් එන්නෙ නැහැ. ගෙදර මොන වැඩැක් තිබුනත් කීයටවත් පන්ති යන එක නවත්වන්නෙ නැහැ. එහෙම පන්ති යන්නෙ අයියව දැකගන්න තියෙන උවමනාව හන්ද.  උදේ නැගිට්ට වෙලාවෙ ඉඳල ලැහැස්ති වෙන්නෙ පන්ති යන්න. පන්ති යන සිහිය ඇර වෙන කිසි දෙයක් ඔලුවෙ නැහැ. ගෙදර මොකක් හරි උත්සවයක් තිබුනත් මම පන්ති යන එක නවත්වන්නෙ නැහැ. මගෙ හිත වැඩ කරන්නෙ අයිය ගැන මිසක් වෙන කිසිම දෙයක් ගැන නෙවෙයි. එහෙම වාතාවරනයක් තියෙද්දි එක දවසක් හරි අයියව නොදැක්කොත් මට ඇතිවෙන පාලුව තනිකම ගැන කියන්න අවශ්‍ය නැහැනෙ. 

කොහොම උනත් තවමත් මම අයියගෙ අතින්වත් අල්ලල නැහැ. නමුත් මම අයියට පන වගේ ආදරෙයි. නමුත් අයිය මගෙ ආදරේ ගැන දන්නෙවත් නැහැ. සමලිංගික නොවෙන පිරිමියෙකුට වෙනත් පිරිමියෙකුගෙ ආදරයක් ගැන හිටාගන්න බැහැනෙ. ඒ හන්ද අයිය හිතනව ඇත්තෙ මගෙ තියෙන්නෙ හිතවත් කමක් විතරයි. නමුත් මගෙ හිතේ තියෙන්නෙ උතුරා ගිය ආදරයක්. මම නිතරම හිතුවෙ කවද හරි අය්ය ලව්ව ගලක් කප්පව ගත්තොත් ඊලඟ දවසෙ මිය ගියත් කමක් නැහැ කියල. අයියට තුරුලු වෙලා අයියාව කිටි කිටියෙ තදකරගෙන අයිය ලව්ව ගලක් කප්පවගන්න හැටි ගැනැ මම උදේ හවස හීන මැව්ව. පිරිමියෙකුට තවත් කෙනෙකුට මේ විදිහට ආදරේ කරන්න පුලුවන්ද කියල මටම පුදුමයි. 
මගේ හිතේ අයියව නිතරම හොල්මන් කරනව. මගෙ යාලුවොත් එක්ක අයිය ගැන කතා කරන එක තමයි  මගෙ ලොකුම සතුට. සමහර වෙලාවට මම ඕනිවට වඩා අයිය ගැන කියවන එක එයාලට මහ හිසරදයක් වෙන්නත් ඇති. නමුත් මට ඒක නවත්වන්න බැහැ. කවුරු එක්ක කතා කර කර හිටියත් ඉබේම අයිය ගැන කතාවක් එලියට එනව. අයිය මගෙ යාලුව්ක් කියන එක එයාලට ඒත්තු ගන්වනකොට මට මහෙ ආඩම්බර හැඟීමක් හිතට එනව. මට හිතෙනව එයාලට මම ගැන ඉරිසියාවක් හිතෙනව ඇතිත් කියල. මේ වෙනකොට අයියලගෙ ආදරෙත් ලියලා ගිහින්. මම කොච්චර හිතෙන් ප්‍රාර්තනා කලත් එයාලගෙ ආදරේ නතර වෙන ලකුනක් තිබුනෙ නැහැ. ඒ උනත් මගෙ හිත කියනව ඒ අක්කට වඩා අයිය මට ආදරේ ඇති කියල. ඒ හැඟීම තියෙන නිසා මගෙ හිතේ තව දුරටත්  බලපොරොත්තු තියාගෙන හිටිය. අයිය ඉඳල හිටල ඒ අක්කගෙ ගෙදර යනව. කවුරුවත් ගෙදර නොහිටියොත් කිස් එකක් හෙම දෙනවලු. ඒව ඇහෙනකොට මට හරිම දුකයි. මම නිතරම හිතුවෙ අයිය අයිති මට කියල. මාව කිස් කරනවනම් මට මැරුනත් කමක් නැහැ කියල මට හිතෙනව. කිස් කරද්දි අයියට නගිනවලු. මට ඉතින් ඒව ඇහෙනකොට ඉවසගෙන ඉන්න බැහැ. අයියගෙ නැගපු පයිය බලන්න තියෙනවනම් කියල මට දහස් වාරයක් හිතිල ඇති. 
මම කම්ප යනතුරු ගෙදර නිකම් ඉන්න හන්ද උසස් පෙල ලමයින්ට ශුද්ධ ගනිතය සහ ව්‍යවහාරික ගනිතය ඉගැන්නුව. ඒ ඉගෙන ගන්න එන අයටත් මම නිතරම අයිය ගැන කියවනව. ඒ දෙවල් මම කරන්නෙ මතත් නොදැනිම. දවසක් මම උදේ වරුවෙ උගන්වනකොට අයිය අපේ ගෙදරට ආව. මගෙන් ඉල්ලීමක් නැතිවම අයිය අපේ ගෙදර එනවනම් මට දැනෙන්නෙ පුදුම සතුටක්. යථාර්තය නොවුනත් අය්යට මව දකින්න ආසවක් ඇති උනහම අපේ ගෙදරට එනව කියල තමයි මට ඒ වෙලාවල වලට හිතෙන්නෙ. අර ඉගෙන ගන්න අයත් ඉදිරියෙ අයිය අපේ ගෙදරට ආපු එක මට ලොකු ආඩම්බරයක් . මට හරිම සතුටුයි. අයියට ටිකක් අසනීප වගේ හන්ද සිංහල බෙහෙත් බඩු වගයක් ගන්න ටවුන් එකට යනවලු. ඉතින් මටත් මේ වගේ චාන්ස් එකක් ආයෙත් නොලැබෙන හන්ද එවෙලෙම පන්තිය නවත්වල අයිය එක්ක ටවුමට ගියා. අයිය එක්ක පාරවල් දිගේ ඇවිදගෙන යනකොට මට පුදුමාකර සතුටක් ලැබෙනව. මට අයියගෙ අතින් අල්ලගෙන යන්න තියෙනවනම්.  තවමත් මම අයියගෙ අතින් අල්ලල නැහැ. ඔහොම ඉන්නකොට මට යුනිවර්සිටි ෂිලෙක්සන් ආව. මම විශ්ව විද්‍යාලයට තේරුනා. මට හරි දුකයි අයියව දාල ගමෙන් යන්න.. ඒ වුනත් කරන්න දෙයක් නැහැනෙ. 
අයියත් දැන් ඉන්නෙ ඉක්මනට බඳින්න බලාගෙන. මට හිතේ දුක ඉවසගෙන ඉන්න  බැහැ. නමුත් මොනව කරන්නද? අයිය බඳින එක මොන තරම දුකක් උනත් අයිය මගෙන් ඈත් වෙන එක මට ඉවසගෙන ඉන්න බැහැ. ඒ හන්ද අක්ක ගැන ඉරිසියාව හිතේ තියාගෙනම අයියත් එක්ක යාලුවෙක් වගේ ඉන්න මම තීරනය කලා. නමුත් මම හිතාගත්ත මට නොකිය විවාහ උනොත් මම අයියගෙන් අයින් වෙනව කියල. මොකද විවාහ වෙනව මදිවට ඒ බව මට නොකියන්නෙ මම එයාට විශෙශ පුද්ගලයෙක් නොවන හන්ද කියල මට හිතුන. කොහොම උනත් 1979 සැප්තැම්බර් මාසෙ මම ගමෙන් පිටත් වෙලා සරසවියට ගියා.

6. සරසවියට යාමට පෙර 2

6. සරසවියට යාමට පෙර

අය්යගෙ හැඩ රුව විජය කුමාරණතුංග  වගෙමයි. ඒ කාලෙ විජය කුමාරතුංග, රවින්ද්‍ර රන්දෙනිය වගේ අයට තරුණයො අතරෙ ලොකු පිලිගැනීමක් තිබුන. එයාල තමයි ජනප්‍රියම නළුවො. ඒ දවස්වල මම රවින්ද්‍රගෙ ෆිල්ම් බලල ඇවිත් රවින්ද්‍රගෙ පපුවෙ මවිල් ගැන හිත හිතා අතේ ගහනව. ගාමිනි ෆොන්සේකා ගැනත් එහෙමයි. මම දවසක් රවින්ද්‍රට ලිපියකුත් යැව්ව. රවින්ද්‍රගෙ අරක මාරෙට ඇති නේද කියල නිතරම මතක් කර කර අතේ ගැහැව්ව. අනේ මම ඒ වගේ කෙනෙකුගෙ පයියකින් සැප ගන්න පින් කරල නැහැ.

අයිය එදා අපේ ගෙදර නතරවෙලා ගියාට පස්සෙ  මම අය්යගෙ බස් එකේ යනකොට මගෙත් එක්ක කතා කරනව. බස් එක අපේ ගෙවල් ලඟින් යනකොට අපේ ගෙදර දිහාව බලාගෙන යනව. මට ඉතින් හරිම ආඩම්බරයි. 


ටික ටික අයිය මගෙත් එක්ක යාලු වෙනකොට මට හරිම ආඩම්බරයි. ආදරේ කියන එක හංගගෙන ඉන්න බැහැනෙ. ඉතින් මම පන්ති ගියහම අයිය ගැන එක එක දේවල් යාලුවොත් එක්ක කියවනව. ගමේ අනෙක්  යාලුවො එක්කත් අයිය ගැන කතා කරනව. අයිය ගැන කතා කරන එක හැර වෙන කතාවල් මගෙ තිබුනෙම නැති තරම්. මම එයාල එක්ක අයිය ගැන කතා කරනකොට මට හිතෙනව එයාල මගෙ ගැන ඉරිසියා ඇති කියල. ගෙදරිත් අම්ම එක්ක අයිය ගැන විස්තර කියනව. නමුත් අම්මවත් තාත්තවවත් මම සමලිංගික කියල පොඩ්ඩක්වත් සැක කලේ නැහැ. ඒකට හේතු උනේ මගේ කීකරු කමයි මගෙ ඉගෙන ගැනීමට තිබුනු දක්ෂතාවයයි වෙන්න ඇති. මොකද ඉස්සර කාලෙ අය කෙනෙක් සමලිංගිකනම් කුපාඩියෙක් වලත්තයෙක් හැටියට තමයි පිලිඅරන් තිබුනෙ. නමුත් මගෙ තිබුන චරිත ලක්ෂන අනුව කවුරුවත් මම නරක වැඩකරන කෙනෙක් කියල කීයටවත් හිතුවෙ නැහැ. හැබැයි ඉතින් දැන් උනත් මම පිරිමි සමග ලිංගික සම්බන්දකම් පවත්වන එක හැර කිසිම වැරදි වැඩක් කරන්නෙ නැහැ. සිගරට් බීම මත්පැන්බීම කීයටවත් කරන්නෙ නැහැ.

මෙහෙම ඉන්න අතරෙ කීප වතාවක්ම රෑ බස් එක නැති උන වෙලාවල් වල  අය්ය අපේ ගෙදර රෑ නැවතුනා. මමත් පන්ති ඇරිල එන්නෙ ඒ බස් එකේම හන්ද බස් එක නැති දවස වලට මම බලෙන්ම වගේ තමයි අය්යව අපේ ගෙදර එක්කරගෙන එන්නෙ. නමුත් ඒ එකම දවසකවත් කිසිම දෙයක් උනේ නැහැ. මම රෑ එලිවෙනක්ම්ම අය්යගෙ සුවඳ අඝ්‍රහනය කර කර එලිවෙනකම්ම අය්යට ලංවෙලා නිදා ගන්නව. උදේට අය්ය වැඩට ගියාට පස්සෙ මම අයියගෙ ලස්ස්න සුදු ඇඟ බඩ හෙම මතක් කර කර අතේ ගහනව. එලිවෙනකම්ම අයියට හේත්තු වෙලා නිදිමරපු හිටපු හන්ඳ ඊලඟ දවසෙ මට හෙනට නිදිමත එනව. නමුත් ගෙදර ඉඳන් කරන්න දෙයකුත් නැති හන්ද නිදාගත්ත කියල ගෙදරිනුත් ප්‍රශ්නයක් නැහැ. 


අපේ ගෙවල් කිට්ටුව ඉන්නව මහ රස්තියාදුකාර මිනිහෙක්. ඔය ටවුන් වල රස්තියාදු ගහන අය කොදොස්තරල එක්ක හරි යාලුයි. මම කීප වතාවක්ම දැක්ක ඒ මිනිහ අය්ය එක්ක කතාකර කර ඉන්නව. මට ඒකට හරිම ඉරිසියයි. මටවත් යාළුකරගන්න බැරි අයිය ඒ මිනිහ එක්ක යාළුවෙනවට මට හරිම දුකයි. ඒක මොන වගේ හැඟීමක්ද කියල විස්තර කරන්න අමාරුයි. ඒ අය්ය නතරවෙල ඉන්න ගෙදර නංගි කෙනෙක් ඉස්කෝලෙ එනව. මට බලාඉන්න බැරිම තැන මම ඒ නංගි අතේ අයියට ලියුමක් යැව්ව. මම ඒ ලියුමෙ ලියල ඇරිය අයිය පිට ගමකින් ආපු කෙනෙක් හන්ද මෙහෙ මිනිස්සු ගැන දන්නෙ නැහැ. මෙහෙ ඉන්න සමහර මිනිස්සු ආශ්‍රයට හොඳ අය නෙවෙයි. ඒ හන්ද පරිස්සමෙන් මිනිස්සු ආශ්‍රය කරන්න කියල. ඒ තමයි මම අයියට යවපු පලමු ලියුම. අලුත් අවුරුද්ද ලබනකොට දිනපොත් අලෙවිය ලොකුවට තියෙනවනෙ. ඉතින් තව දවසක් මම ඒ නංගි අතේ අයියට දිනපොතකුත් යැව්ව. ඒකෙ ලස්සන අකුරින් " අයියට මගෙන් තුටුපඬුරක්" කියල ලිව්ව. මට කෙලින්ම අයියට දිනපොත දෙන්න ධෛර්යක් තිබුනෙ නැත්තෙ ඇයි කියල මට හිතාගන්න බැහැ. මම එහෙම තෑග්ගක් යැව්වහම අයිය තනියම කල්පනා කරනකොට මගෙ ගැන යම්කිසි සිතිවිල්ලක් ඇතිවෙයි නේද කියල මට හිතුන. 

දවසක් මම හවස ටවුන් එකට ගිය වෙලාවක අයිය අහම්බෙන් ටවුන් එකේදි මුනගැහුන. අයිය කිව්ව බියර් එකක් බොන්න ඕනි රෙස්ට් හවුස් එක පැත්තට යමුද කියල. මම කීයටවත් හිතුවෙ නැහැ අය්ය බොන කෙනෙක් කියල. අනෙක මම කවදාවත් රෙස්ට් හවුස් එකට අඩිය තියලවත් නැහැ. මට හරි සන්තෝසයි අයියව දැකගන්න ලැබුනු එක ගැන. ඊටත් වඩා සතුටක් ආව රෙස්ට් හවුස් එකට යමුද කියල ඇහව්වහම. මම කොච්චරනම් පෙරුම් පිරුවද අයියත් එක්ක තනිවෙලා අයියගෙ මූන දිහාව ආදරෙන් බලාගෙන කතා කර කර ඉන්න. අද මට ඒ වාසනාව පෑදුනා. මගෙ හිත සතුටෙ දෝර ගලනව. ඉතින් අපි රෙස්ට් හවුස් එකට ගියා. අයිය බියර් එකක් ඕඩර් කරල මගෙත් එක්ක කතාකර කර බිවුව. අයිය කිව්ව බොන්නෙනම් නැහැ. ඒ උනත් ඉඳල හිටල බියර් එකක්නම් බොනව කියල. අයිය බොන්නෙ නැහැ කිවුවහම මට හරි සතුටුයි. මොකද මම බොන අයට කැමති නැහැ. අයිය සිගරැටුත් ගෙන්වගෙන බිවුව. මම අයිය බොන දිහාව සිගරැට් බොන දිහාව බලාගෙන හිටිය. මම කිසිදෙයක් කෑවෙවත් බිවුවෙවත් නැති උනාට අයිය ලඟට වෙලා හිටියෙ පුදුමාකාර සතුටකින්. අයියගෙ මූන දිහා කොච්චර වෙලා බලා හිටියත් මදි කියල හිතුන. ඇයියගෙ මූන ගොඩක් සුදුයි. කොන්ඩෙ නලුවෙකුගෙ වගේ උඩහට පීරල. රැවුල හොඳටම කපල. සුදු පාට මූනෙ කලුපාටට තිත් තිත් වගේ රැවුල් කොට පේනව. මට හිතෙනව මූන බදාගෙන ඒ කලුපාටට තියෙන තිත් ලෙවකන්න. බියර් බීල ඉවරවෙල අපි බස් ස්ටැන්ඩ් එකට ඇවිදගෙන ආව. ජෝඩුවක් වගෙ එහෙම ඇවිදගෙන යනකොට මට පුදුම සතුටක් ලැබුන. මට දහස් වරක් හිතුන අය්යගෙ අත අල්ලගෙනම ඇවිදින්න තියෙනවනම් කියල. 
තව දවසක් අයිය මට ටවුන් එකේදි මුන ගැහුන. එදා අයිය හිටියෙ තවත් කොල්ලෙක් එක්ක. අයිය කිව්ව එයාගෙ ගමේ නෑදෑ වෙන කෙනෙක් එයාගෙ නැන්දගෙ ගෙදර නවතින්න ඇවිත් කියල. නැන්දලට පොඩි කඩයක් තිබුන. ඒකෙ වැඩ කරන්නයි ඇවිත් තිබුනෙ. නමුත් ඒ කොල්ල අයියත් එක්ක ටවුන් එකේ හිටපු එකට මට හරියට දුක හිතුන. එයාල හිනහවෙවී කතා කර කර ඉන්නකොට මට හරියට ඉරිසියයි. මම ඔහේ බලාගත්තු දිහාවම බලාගෙන හිටිය. මගෙ වෙනස් වීම අයියට තෙරෙන්නත් ඇති. නමුත් එයා කොහොමද දන්නෙ මම එයාට ආදරේ කරනව කියල. ඒව ඔක්කොම තියෙන්නෙ මගෙ හිතේ විතරයිනෙ. එහෙම දෙයක් මගෙ හිතේ තියෙනව කියල අයිය දැනගත්තොත් මේ මොන විකාරයක්ද මට මොලේ අසනීපයක්, මානසික අසහනයක් කියල හිතයි.  ඒ කාලෙදි සමලිංගිකයෙක් කියන්නෙ මානසික අසහන කාරයෙක් හැටියට තමයි පිලිගැනීම තිබුනෙ. අයිය කිව්ව ෆිල්ම් එකක් බලන්නයි ආවෙ. මල්ලිත් එනවද කියල. මමත් පන්ති යෑම් නවත්වල අයියලත් එක්ක ෆිල්ම් එකට ගියා. අපි ගියෙ 6:30 ෂෝ එකට. මට හොන්දට මතකයි ඒ ෆිල්ම් එකේ නම "සිරිපතුල" . ෆිල්ම් එක බලන අතරෙ අයිය වාඩි වුනේ අපි දෙන්න අතර. කලුවර උනාට පස්සෙ මට අයියගෙ අත අල්ලනමයි හිතෙන්නෙ. නමුත් ඒකට ගට නැහැ. මම දහස් වාරයක් හිතුව අයිය මගෙ අත අල්ලනවනම් කියල. අනේ මන්ද මේ යකාටනම් කොල්ලො ගැහිල්ල ගැන කිසිම තෙරුමක් නැහැ වගේ. ඒවෙනකොට අයියට අවුරුදු 33යි. බැඳල නැහැ. ඒ හන්ද මට හිතුන අයිය ගල් කාරයෙක් වෙන්නත් ඇති කියල. කවදාවත් බැඳින්න ලැබෙන එකක් නැහැ කියල මට යටි හිතේ පොඩි සතුටකුත් තිබුන. 

ෆිල්ම් එක ඉවර වෙලා අපි ස්ටෑන්ඩ් එකට ආව. නමුත් බස් එක කැඩිල යන්නෙ නැහැ. ඒ හන්ද මම අයියට කිව්ව අද අපේ ගෙදර ඉම්මු කියල. ඒහන්ද අර කොල්ලයි අයියයි දෙන්නම අපේ ගෙදර නතර උනා. මගෙ ඇඳේ තුන් දෙනෙකුට නිදාගන්න බැරි හඳ මම ඒ දෙන්නට ඇඳ දීල මම බිම නිදාගත්ත. ඒ උනාට මට නින්ද යන්නෙ නැහැ. මට නිතරම හිතෙනව අයිය අර කොල්ලට ගල් කපයිද කියල. ඒ හන්ද එලිවෙනක්ම්ම නිදාගන්නෙ නැතිව එයාල දිහාව බලාගෙන හිටිය. නමුත් ඒ දෙන්න අතරෙ කිසිම දෙයක් උනේ නැහැ. නමුත් මට ඒ කොල්ල ගැන හරි ඉරිසියා හිතුන. ඉරිසියා හිතුන අනෙක් කාරනය තමයි ඒ කොල්ලත් මගෙ වයසෙම වීම. අයිය අපි දෙන්නට වඩා අවුරුදු 16ක් වැඩිමහල්අයිය ලඟින් නිදාගන්න ඒ කොල්ල කොච්චරනම් ඔඉන් කරල ඇද්ද කියල හිතුන. එයාල උදේට අපේ ගෙදරින් කාල යන්න ගියා. 
ඉන්පස්සෙ මේ කොල්ල අයියලගෙ නැන්දගෙ ගෙදර ඉන්න හන්ද මට හිතට හරිම වදයක්. කොයි වෙලාවක හරි අයිය ඒ කොල්ල එක්ක සෙට් වෙයි කියල හිතේ ලොකු බයක් තිබුන.  ඒ විතරක් නෙවෙයි අයිය එක්ක මොන පිරිමිය කතා කලත් මට ලොකු බයක් හිතට ආව. මට හිතෙන්නෙම අයිය ඒ කොල්ලො එක්ක සෙට් වෙයි කියල. 

දවසක් අයිය උදේ පාන්දරම අපේ ගෙදර ආව. මට හරිම සන්තෝසයි. උදේ පාන්දරින්ම අයියගෙ සිරියාවන්ත මූන දැක ගන්න තියෙනවනම් මොන තරම් සතුටක්ද. මගෙ සතුට ඉවවහ ගිහින්. ලස්සනට ඉර පායපු ලස්සන දවසක් වගෙයි. අර කොල්ල නැන්දගෙ ගෙදරින් සල්ලි වගයකුත් හොරකම් කරගෙන පැනල ගිහින්ලු. බැරි වෙලා හරි අපේ ගෙදර ආවොත් කියල බය හිතිලලු බලන්න ආවෙ. මටනම් මේ ආරන්චිය ලැබුනු ගමන් පුදුම සතුටක් ආව. දැන් ඉතින් මට හිතේ සැකයක් නතිව සතුටින් ඉන්න පුලුවන්. ඒ වුනත් අයිය එක්ක තවත් කොච්චර නම් එවුන් කතා කරනව්ද. උන් ටිකත් ඔක්කොම නැතිවෙනවනම් කියල මට හිතුන. 

ඊට ටික දවසකට පස්සෙ මට කැම්පස් සිලෙක්සන් ආව. ඒක ලැබුනු ගමන් මම මුලින්ම කලේ අර නංගිගෙ අතේ අයියට පනිවිඩේ යවපු එක. අයිය ඊලඟ දවසෙ උදෙන්ම ඇවිත් මට ශුභ පතල ගියා. 

5. සරසවියට පිය මැනීමට පෙර

5. සරසවියට පියනැගීමට පෙර

දවසක් මම උදේ වරුවෙ ටවුන් එකට යන්න බස් එකකට  නැග්ග. මම බස් එකට නගින්න හදනකොට ෆුට්බෝර්ඩ් එකේ හිටියෙ අර අය්ය. මාව දැක්ක ගමන් අය්ය හිනා උනා. නිතරම මම අය්යලගෙ බස් එකේ යන හන්ද මගෙ ගැන මතකයක් තියෙන්න ඇති. නමුත් මට හිතුන අයියට මගෙ ගැන ආසාවක් ඇතිවෙලා ඇති කියල. අයිය මගෙත් එක්ක හිනා උන හන්ද මට හරිම සතුටුයි. මම ඇහැව්ව අද වැඩ කරන්නෙ නැද්ද කියල. අයිය කිව්ව අද ඉඳල ස්ටෑන්ඩ් බයි කියල. ඒ කියන්නෙ නියමිත සේවා වාරයක් නැහැ කවුරු හරි කොන්දොස්තර කෙනෙක් නිවාඩු ගිහින්නම් වැඩ කරන්න වෙනව. අයිය දැකගන්න ලැබුන එකට ගොඩක් සතුටු උනත් හවස පන්ති යනකොට අයිය බස් එකේ නැහැ නේද කියල මතක් වෙනකොට හිතට දුකක ආව. මම පන්ති යන්න ලොකු උනන්දුවක් තිබුනෙ අයිය දැකගන්න ඕනිම හන්දයි. ඇයිය දැකගන්න නොලැබුනු දවසට පන්තියෙදිවත් වැඩක් කරන්න හිතක් නැහැ. මගෙ සිත මොකක්දෝ ආසාවකින් පිරිල. මම බස් එක ඇතුලෙ ඉන්නකම් අයිය දිහාව බලාගෙන හිටියෙ. නමුත් අයියටනම් මගෙ ගැන කිසිම විශේෂයක් නැහැ. අයිය ෆුට්බෝර්ඩ් එකේ එල්ලිලා එලිය දිහාව බලාගෙන යනව.

මේ සිද්ධියෙන් පස්සෙ ටික ටික අයිය මගෙත් එක්ක යාළු උනා. හැබැයි එයා මට ආදරේ කරනව කියල මට හිතුනෙ නැහැ. නමුත් මමනම් අයියට පන වගේ ආදරෙයි. අපි නිතරම ටවුන් එකේදි මුනගැහෙනව. මුනගැහුනත් අපි අතරෙ විශේෂ යාලුකම නැහැ. මගෙ හිතේ ආදරයක් ගොඩනැගිල තිබුනට අයියනම් ඒ බවක් දන්නෙවත් නැහැ. සමලිංගික ඇසුරට කැමැත්තක් දක්වන අය හැර වෙනත් පිරිමියෙක් තවත් පිරිමියෙක් ගැන ආකර්ෂනයක් ඇතිවෙන්නෙ නැහැනෙ. මම හැම වෙලාවෙම බස් ස්ටෑන්ඩ් එකට ගිහින් අයියව මුනගැහෙයි කියල බලාගෙන ඉන්නව.  අයියගෙ බස් එක ස්ටෑන්ඩ් එකට කොයිවෙලාවෙ හරි එයි කියල පැය ගනන් රසිතියාදු වෙවී බලාගෙන ඉන්නව. නමුත් එයා හෝමො කෙනෙක් නොවන බව මට තෙරුම් ගියා. මමනම් හිටියෙ කවද අයිය ලව්ව ගස්සවගන්න ලැබෙයිද කියල හිත හිතා.  

මම දවල් වෙලාවට අයියගෙ බස් එක යන වෙලාවට මොන වැඩේ තිබුනත් පාර අයිනට වෙලා බලාගෙන ඉන්නව. එහෙම ඉන්නෙ අය්යගෙ මූන බලාගන්න. ටවුන් එකේ ඉඳල අපේ ගෙදරට වැඩි දුරක් නැති හන්ද අපේ ගෙවල් ලඟින් බස් එක යනකොටත් අයිය ඉන්නෙ ටිකට කඩ කඩා. අයිය හරිම බිසී. ඒ හන්ද අයියට පේන්නෙ නැහැ මම අයියලගෙ බස් එක දිහාව බලාගෙන ඉන්නව කියල.  ඒ හන්ද අය්ය දන්නෙ නැහැ අපේ ගෙදර කොයි එකද කියන එකවත්. එයාට ඒ ගැනැ දැනගන්න ඕනිකමකුත් නැහැනෙ. ඇත්තම කියනවනම් අපේ ගෙවල් ඉස්සරහ හෝල්ට් එකෙන් තමයි මුලින්ම බහින අය බහින්නෙ. 

දැන් ටික ටික අය්ය මගෙත් එක්ක යාලුයි. මොනවද ඉගෙනගන්නෙ? කොහෙද ඉන්නෙ හෙම අහනව.. එක සතියක අයිය බස් එකේ වැඩ කලේ නැහැ. මොනව උනාද දන්නෙ නැහැ. මට ඩ්‍රයිවර්ගෙන් අහන්නත් හිටුන. ඒ වුනත් ඩ්‍රයිවර් මොනව හිතයිද දන්නෙ නැහැ කියල බයට ඇහැව්වෙ නැහැ. මට හරිම දුකයි. මහා පාලුවක් හිතට දැනෙනව.  අය්යගෙ මූන දකින්නෙ නැතිව මට නින්ද යන්නෙත් නැහැ. හැමදාම පන්ති ඇරිල ආවට පස්සෙ ඉන්නෙ මූඩ් ගහල තමයි. දවසක් මම බස් ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් අන්තිමටම අපේ පාරෙ යන බස් එක එනකම් ඉන්නකොට මෙන්න බොලේ අය්ය බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේ ඉන්නව. අයිය සතියක් නිවාඩු දාල ගමේ ගිහින් එන්න ගිහින්. 

අයිය නතරවෙලා ඉන්නෙ නැන්ද කෙනෙකුගෙ ගෙදර. එයාටත් රෑ යන්න බස් එකක් නැහැ. ඉතින් මම අයියට කිව්ව අපෙ ගෙදරටනම් පයින් උනත් යන්න පුලුවන් කැමතිනම් අපේ ගෙදර රෑට නවතින්න කියල.  මුලින් අදි මදි කලත් අන්තිමට කැමති උනා. ඵස්සෙ අපි දෙන්න අපේ ගෙදර ගියා. මම අම්මටයි තාත්තටයි ඇත්තම කිව්ව. රෑ අපේ ගෙදරින් අයිය කෑව. අයියට අඳින්න තාත්තගෙ සුදු සරමකුත් දුන්න. අයිය සුදු සරමට මාර ලස්ස්නයි. මම එදා තමයි අයියගෙ නිරාවරනය උන උඩුකය පලමු වතාවට දැක්කෙ. හරිම කාමුක පෙනුමක් තිබුනෙ. මට ආසාවෙ ඉවසගෙන ඉන්න බැහැ. අයිය සුදුම සුදුයි උසයි.  සුද්දො වගේ සුදු නැතිවුනාට ලංකාවෙ අය එක්ක බලනකොට සුදුම සුදුයි. තන් දෙකත් උල්වෙලා තන් ගැට දෙකත් ඉදිරියට නෙරල ඇවිත්. පපුවෙ මවිල් ගහක්වත් නැහැ. මම මවිල් වලට ගොඩක් ආස කෙනෙක් උනත් අයියගෙ සුදුපාට මවිල් නැති පපුවටත් මම ගොඩක් ආස කලා. එදා අයියයි මමයි නිදා ගත්තෙ මගෙ කාමරෙ. අපි එක ඇඳෙමයි නිදා ගත්තෙ.රෑ අයිය ලඟ නිදාගෙන ඉන්නකොට අයියගෙ දහඩිය සුවඳ මගෙ නාස් පුඩුවලට වදිනව. මම ඒ සුවඳට ගොඩක් ආස කලා. එලිවෙනකම්ම මම ඒ සුවඳ අඝ්‍රහනය කර කර හිටිය. අයිය නිදාගෙන ඉන්නකොට මම මගෙ නහය අය්යගෙ පිටේ වදින විදිහටම තියාගෙන හිටිය. එහෙම ඉන්නකොට මට හොඳටම නැගල තිබුනෙ. මගෙ නහයෙ කෙලවරට දැනෙනව අය්යගෙ පිටේ සිනිඳු කම. මට ඒ සිනිඳු පිට බදාගෙන ඉඹින්න හිතෙනව. ඒත් අයියට ඇහරුනොත් නෝන්ඩි වෙන හන්ඳ ඉවසගෙන හිටිය. මම එලිවෙනකම්ම හිත හිතා හිටියෙ අයිය කොයි වෙලාවක හරි මගෙ ඇඟ උඩින් අත දායි කියල. නමුත් මගෙ බලාපොරොත්තුව ඉටු උනේම නැහැ. අයිය හොඬටම නිදි. මම ඇස් ඇරගෙන අයියගෙ සුදුපාට ලස්සන පිට දිහාව බලාගෙනම  හිටිය. මට පෙනුනෙම දේව රූපයක් ඉටි රූපයක් වගේ. මම අයිය ලඟ නිදාගෙන ඉන්න හන්ද මට ලොකු අඩම්බරයක් වගේ දෙයක් හිතට දැනුන. ලෝකෙ කිසිම කෙනෙකුට අයිය්ය ලඟට ලංවෙන්නවත් බැහැ. ඒ දක්ෂකම මට කරන්න පුලුවන් උනා කියල වගේ හැඟීමක් මට හිතට ආව. නමුත් කිසිම දෙයක් සිදුනොවුන හන්ද මට හරිම දුකයි. උදේ නැගිට්ටට පස්සෙ අයිය මට රහසින් කිව්ව " මල්ලි හරි වැඩේනෙ උනේ, මට තාත්තගෙ සරමෙ හීනෙන් ගියානෙ" කියල. මට හිතුන අනේ ඒ කැරි මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ ගියානම් කොච්චර හොඳද කියල.පස්සෙ අය්ය සරම හේදුව. එදා අය්ය මට මොනවත් කලේ නැතිඋනාට මට හරි සතුටුයි අයිය මගෙත් එක්ක දැන් යාලු හන්ද. මගෙ එක සිහිනයක් එලි වුනා. අයිය මගෙත් එක්ක යාලුවෙනවනමන් මගෙ ජීවිතේ තියෙනකම්ම මම අයියට අදරේ කරනව.මගෙම අයිය කර ගන්නව. මගෙ රත්තරන් වස්තුව ,මම කාටවත් අයිතිවෙන්න නොදී බලා ගන්නව. මගෙ කතාව හුඟක් දිගයි, මට දැන් අවුරුදු 50යි( 2010). අයිය අපෙ ගෙදර නතරවුන දවස්වල මට අවුරුදු 19යි අයියට 35යි. 

4. ප්‍රථම ප්‍රේමයේ අරුණළු

4. ප්‍රථම ප්‍රේමයේ අරුනළු

1979 අවුරුද්දෙ මම විශ්ව විද්‍යාලයට   ඇතුල් වුනා. ඒ යන්න කලින් මම ගමේදි ඉන්ග්‍රීසි පන්තියකට ගියා. එහෙම යනකොට දවසක් මම බස් එකට නගිනකොට ඒ බස් එකේ හිටියෙ පුහුනු වෙන කොන්දොස්තර කෙනෙක්. මට ටිකට් එක දෙනකොට මොකක්ද වැරදිලා පුහුනු කරන්න හිටපු කොන්ද මෙයාට බැන්න. මට ඒ නිසා ඒ අය්යව හොඳට මතකෙට හිටිය. අනෙක සංසාරෙ කවද හරි දවසක ඒ අය්යව දැකල තියෙනව කියල හැඟීමක් මට දැනුන. මගෙ හිතට මොකක්දෝ තිගැස්මක් ඇති උනා.  ඊට ටික කාලෙකට පස්සෙ පුහුනුව ඉවරවෙලා ඒ අයිය අපෙ පාරෙ බස් එකටම වැටුන. මට මුලින්ම දැක්ක ගමන්ම අඳුන ගන්න පුලුවන් උනා. හරිම ලස්සන අයිය කෙනෙක්. ගම බදුල්ලෙ. මට වඩා අවුරුදු 16ක් වැඩිමහල්.

මම බස් එකට නගින ගමන් ඒ අයියත් එක්ක හිනහ වුනා එයත් හිනා වුනා. අයිය සුදුම සුදුයි, උසයි, ලස්සනයි. පිටදි දැක්කොත් කවුරුවත් හිතන්නෙ නැහැ කොන්දොස්තර කෙනෙක් කියල. හොන්දට උස මහත තියෙන නිසා  හමුදාවෙ මේජර් කෙනෙක් කියල තමයි හිතෙන්නෙ. මට මේ අයියව යාළු කරගන්න ලොකුවට වුවමනා උනා. ඒක කරන්නෙ කොහොමද කියල මට හිතාගන්න බැහැ.  එයාට වඩා මම ගොඩක් බාල නිසා එයා කීයටවත් මගෙත් එක්ක ආශ්‍රයට එන්නෙ නැති බව මම දන්නව. අනෙක මම ගොඩක් ලජ්ජාශීලි නිහඬ පාසල් ශිෂ්‍යයෙක්. කුඩා කාලෙදිම වැඩිමහල් පිරිමියෙකුගෙ අතවරයකට ලක් උන කෙනෙක් හන්ද වැඩිමහල් පිරිමි එක්ක කතා කරන්න ලොකු පැකිලීමක් තිබුන. ගුරුවරුන්ගෙවත්  කෙලින් මූන බලල කතා කරන්න බැරි සභකෝලයක් තිබුන. ඉතින් මම පන්ති යනකොට කොච්චර බස් ගියත් මම අයියගෙ බස් එක එනතුරුම ඉන්නව. පන්ති ඇරිල එනකොටත් ඒ අය්යගෙ බස් එක එන තුරුම ඉඳල තමයි නගින්නෙ. ඒ අය්ය මට දීපු ටිකට් මම හැමදාම එකතු කරගන්නව. සමහර වෙලාවට අයිය ගැන හිත හිත ඒ ට්කට් ඉඹිනව. අයියගෙ ඇඟිලි ස්පර්ශ උන ඒ ටිකට් විසි කරන්න මට හිත දුන්නෙ නැහැ. සමහර ටිකට් අවුරුදු 40ක් ගෙවිලත්  තවමත් මගෙ ලඟ තියෙනව. තවම අපි යාලුවුනේ නැතත් අයිය දැන් මම ගැන දන්නව. හොඳින් අධ්‍යාපන වැඩ කරගෙන යන, දිනපතා පන්ති යන අහිංසක ලමෙක් කියන එක අය්යට හිතෙන්න ඇති. මම ගෙදර ඉන්න වෙලාවට මොනව තිබුනත් අය්යලගෙ බස් එක ගේ ඉස්සරහින් යනකොට පාර ලඟට දුවල යනව. මම එහෙම ඉන්නෙ කොහොම හරි අයියගෙ මූන දැකගන්න. මූන දැකගන්න බැරිඋන දවසට මට හරිම අප්සෙට්. ඉඳල හිටල අයියගෙයි මගෙයි ඇස් එකට ගැටෙනව. හුඟක් දවස්වල අයිය ටිකට් කඩ කඩා යන හන්ද මාව පේන්නෙ නැහැ. එහෙම දවසට මට හරිම දුකයි. හිතට මොකක්දෝ පාලුවක් තනිකමක් දැනෙනව. මම අයියගෙ බස් එක යන වෙලාවට මෙහෙම පාරට වෙලා බලාගෙන ඉන්නව කියන එක අයිය දන්නෙවත් නැහැ. එයාට මගෙ ගැන විශේෂත්වයක් කොහෙත්ම නැහැ.  කොන්දොස්තරලට පාරෙදි දිනපතා දහස් ගනන් මගියො මුනගැහෙනව. එයාට මමත් තවත් එක මගියෙක් පමනයි.  

අයිය දැකපු දවසෙ ඉඳල අය්යව නොදැක ඉන්න බැරි තත්වෙට පත්වීම හන්ද මට වාසියකුත් උනා. ඒ තමයි කිසිම හේතුවක් නිසා පන්ති නොගිහින් ඉන්නෙ නැති එක. පන්තියෙ වැඩත් මම හොඳින් කරගෙන ගියත් මම පන්ති යන්නෙ අයියව දැකගන්න ඕනිම හන්දයි. අපේ පන්ති තිබුනෙ රෑට. ඒ හන්ද තවත් එක හොඳක් තිබුන. ඒ තමයි අය්ය එයාගෙ අන්තිම ගමන් වාරය යන්නෙත් පන්ති ඇරෙන වෙලාවට වීම. ඒ හන්ද රෑටත් මට අය්යව දැකගන්න පුලුවන්. සමහර දවස් වලට අය්යලගෙ බස් එක කැඩෙනව. එහෙම දවසට බස් එක හදාගෙන එනකම්ම මගියො ස්ටෑන්ඩ් එකට වෙලා ඉන්නව. මොකද ඒ බස් එක තමයි ඒ පාරෙ අන්තිමටම යන්නෙ. එහෙම දවසට ගෙදරට පයින් යන්න පුලුවන් කම තිබුනත් මම අය්යලගෙ බස් එක එන තුරුම ඉන්නව. එහෙම ස්ටෑන්ඩ් එකේ වේලි වේලි ඉඳල අය්යගෙ බස් එක ආවහම අයියගෙ මූන දැක්කහම මට පුදුමාකාර සතුටක් ලැබෙනව. එතකොට මට දැනෙනව මගෙ මුලු ඇඟම මොකක්දෝ අමුතු සනීපයක් වගේ එකකින් කුල්මත් වෙනව. පැය ගානක් බලාගෙන ඉඳල අය්යගෙ බස් එකට නැග්ගත් අය්ය එක්ක කතා කරනව තියා අයියගෙ මූන දිහා කෙලින් බලන්නවත් මට මට ශක්තියක් නැහ. මම අයියගෙන් ටිකට් එක ඉල්ලන්නෙත් බිම බලාගෙන. ටිකට් එක අරගෙන බස් එක ඇතුලට ගියාට පස්සෙ මම හොරෙන් අයිය දිහාව බලාගෙන ඉන්නව. එහෙම බලාගෙන  ඉන්න බයක් අයිය දන්නෙ නැහ. අයිය ටිකට් කඩන්නෙ බිම ඉඳන්. එහෙම ටිකට් කඩන අතරෙ අයියා එක්ක බිම ඉන්න සමහර අය කතා කරනව. ඉතින් ඒව දැක්කහම මට හිතෙනව ඒ මිනිස්සු මොන තරම් වාසනාවන්තද කියල. මටත් ඒ වගේ අය්ය එක්ක කතා කරන්න තියෙනවනම් මොන තරම් සතුටක්ද! මට දුකයි ඉරිසියයි. අඩුම තරමෙ අය්ය මගෙත් එක්ක හිනහවෙනවනම් ඒක උනත් මට ලොකු සතුටක්. කොහොම උනත් දවසකට දෙවතාවක් අය්යගෙ මූන දැකගන්න ලැබෙන හන්ද මම ඉන්නෙ අමුතුම සතුටකින්. ඉගෙන ගන්න එකේ මහන්සියවත් ස්ටෑන්ඩ් එකේ හිටගෙන ඉඳල තියෙන මහන්සියවත් මගෙ ගතට දෑනෙන්නෙ නැහ. ඒ වෙනුවට දැනෙන්නෙ හිත පුරා උතුරන අමුතු සතුටක්. ගෙදර ගිහින් රෑට බත් එක කන්නෙත් අයිය ගැන හිත හිතා. නින්ද යනතුරුම අය්යගෙ ලස්සන ප්‍රසන්න මුහුන ගැන හිත හිතා ඉන්නව. සමහර දවසට නින්ද යන්නෙත් නැහැ.

3. උසස් පෙල කරද්දී

3. උසස් පෙල කරද්දි

මම සාමාන්‍ය පෙල කලාට පස්සෙ වැඩිකල් හොස්ටල් එකේ හිටියෙ නැහැ. ගෙදරක නතරවුනා. ඒ හන්ද  උසස් පෙල ඉවර  කරල ඉවර වෙන තුරුම කාටවත් කියල ගලක් කප්පවගන්න බැරිවුනා. ඒ වුනාට මම නිතරම් මිනිස්සු ගැන හිතල අතේ ගැහැව්ව. මම උසස් පෙල කරන කාලෙ මම නතර වෙලා හිටියෙ ඉස්කෝලෙට ගොඩක් දුර නෑදෑ ගෙදරක. ඒ හන්ද මට බස් එකෙන් ඉස්කෝලෙ එන්න සිදුවුනා.  ඉතින් මම නිතර පාසැල් බස් එකෙන් ඉස්කෝලෙ ගියත් ටිකක් ඈත ඉඳල එන අය ආවෙ දුර ගමනාන්ත බස් වලින්. මගෙ පන්තියෙ යාලුවෙකුත් ආවෙ දුර ඉඳල. ඉතින් දවසක් එයාගෙ ඉල්ලීමකට මමත්  බස් එකෙ ඉස්කෝලෙ ගියා. එදා තමයි ඒ බස් එකෙන් මම මුලින්ම ඉස්කෝලෙ ගියෙ. ඒ බස් එකෙ යනකොට මට තේරුනා ඒ බස් එකේ කොන්දොස්තර අපේ පාසලේ ලමයි එක්ක හරිම යාලුයි කියල. ටිකට් කඩන ගමන් ලමයි එක්ක විහිලු කතා කියනව. ලමයිනුත් ඒ මිනිහට ආසයි.  ඒක මට අලුත් අත්දැකීමක් උනා. ඉන්පස්සෙ මමත් නිතරම ඒ බස් එකේම එන්න පුරුදු උනා. ටික දවසක් යනකොට මට ඒ කොන්දොස්තර ගැන මොකක්දෝ අමුතු හැඟීමක් හටගන්න පටන් ගත්ත. නමුත් අනෙක් ලමයි වගේ ඒ මිනිහ එක්ක කතා කරන්න මට ධෛර්යක් තිබුනෙ නැහ. මගෙ හිත ඇතුලෙ තියෙන්නෙ වෙනස් චේතනාවක් හන්ද වෙන්න ඇති මට ඒ සභකෝල ගතිය හිතට දැනුනෙ.  ඉතින් අනෙක් ලමයි කොන්දොස්තර එක්ක විහිලු තහලු කරනකොට මට හරිම ඉරිසියයි. ඒ කොන්දොස්තර ඒ කාලෙ අවුරුදු 32-35 වගේ වෙන්න ඇති. මට 16-17 වගේ වයස.  කොහොම උනත් මමත් ටික ටික කොන්දොස්තර එක්ක කතා කරන්න පුරුදු උනා. මිනිහ එතරම් ලස්සන කෙනෙක් නොවුනත් මට මහ අමුතු ආශාවක් ඒ මිනිහ ගැන හිතුන. මිනිහගෙ කමිසෙ උඩ හරියෙ ඇරිච්චි ටිකෙන් එලියට පැනල තිබුන කලුපාට මවිල් දැක්කහම මට ලොකු ආසාවක් හිතුන.  ඉස්කෝලෙ ඇරිල ඇවිත් බෝඩිමේ ඉන්නකොටත් මට මතක් වෙන්නෙම කොන්දොස්තර. ඊලඟ දවසෙ ඉස්කෝලෙ යනතුරු මට ඉවසුමක් නැහැ. ටික කලක් ඔහොම යනකොට ඒ මිනිහ  මගෙ එක්කත් කතා කරන්න පටන් ගත්ත. මම බස් එකට නැග්ගහම කොහොම හරි මිනිහ ඉන්න කිට්ටුවෙන්ම තමයි හිටගන්නෙ. මිනිහ ඉන්නෙ ෆුට්බෝර්ඩ් එකේ. මම ඒ ලඟම තියෙන පොල්ලෙ එල්ලිලා මිනිහ දිහාව බලාගෙන ඉන්නව. ඒ මිනිහ  අහක බලගෙන ඉන්න වෙලාවට මම මිනිහගෙ මවිල් ටික දිහාවයි පොට්ටනිය දිහාවයි තමයි බලාගෙන ඉන්නෙ. ටික ටික කල් යනකොට මට එ මිනිහව නොදක ඉන්නම බැරි තත්වෙට පත් උනා. කොන්දොස්තරල දුර ගමන් සේවා වල ඉන්නෙ දින 15යි. අනෙක් දින පහලොවෙදි වෙන කෙනෙක්. ඒකට එයාල කියන්නෙ රොස්ටර් එක කියල. දින පහලොවක් වැඩ කරල දින හතරක් නිවාඩු ගන්නව. මුලින් මම එහෙම දේවල් දැනගෙන හිටියෙ නැහැ. ඒ මිනිහ දකීනෙ නති හන්ද මට ඉවසගෙන ඉන්නත් බැහැ. ඒ දිනවල වැඩ කරන කොන්දගෙන් අහන්නත් මොකක්ද වගෙයි. නමුත් බැරිම තැන මම ඇහැව්ව. මම ඇහව්ව රිචඩ් අයිය වැඩට එන්නෙ නැත්තෙ ඇයි කියල. මිනිහ කිව්ව නිවාඩු කියල. කියල. මම ගොඩක් වෙලා හිතල හිතල දවස් දෙකකට පස්සෙ රිචඩ් අයියට ලියුමක් ලිවුව. ලියල අර මිනිහ අතේ ඩිපෝවට යැව්ව. මම ලියල යැව්ව අයිය නති හන්ද මුලු ඉස්කූල් බස් එකම පාලුයි ආයෙත් ඉක්මනට වැඩට එන්න කියල. 

ඉන්පස්සෙ මෙය මගෙත් එක්ක ටිකක් යාලු උනා. මිනිහගෙ ගෙදර විස්තර පවා මට කිව්ව. මිනිහට ලමයි දෙන්නෙක් ඉන්නව. ගෑනි නැටුම් ගුරුවරියක්. මම දැන් ඉන්නෙ පුදුම මනෝ ලෝකෙක. මට මේ මිනිහ නොදැක ඉන්නම බැහැ. ඔය කියන කාලෙදි එයාගෙ වයිෆ් ගිරාගම ගුරු අභ්‍යාශ විද්‍යාලයෙ පුහුනු වෙන කාලෙ. දවසක් ඒ ගෑනි අපේ බස් එකේම ඇවිත් ටවුන් එකෙන් බැහැල වෙන බස් එකකට මාරුවෙන්න ගියා. රිචඩ් අය්ය එයාගෙ බස් එකෙන් බැහැල ඇවිත් ඒ ගෑනිව අනෙක් බස් එකට නැග්ගුව. මට ඒක දැකල ගෑනි ගැන ඉරිසියාවක් ආව. මට හිතුන මගෙ හිතේ තියෙන දේවල්කවදාවත් ඉටුවෙන්නෙ නැහැ කියල. 

ඒ කාලෙ තමයි ජේ ආර් ගෙ ආන්ඩුව පත් උනේ. ජේ ආර්ගෙ ආන්ඩුව ආපු ගමන් චීනෙන් එක එක ජාති බඩු එන්න ගත්ත.අපි ජීවිතේට නොදැකපු අරුමෝසම් බඩු එන්න ගත්ත. ඉතින් මම සාපුවක දැක්ක චීන  සිගරැට් ලයිටර් එකක්. මාර ලස්සනයි. ඒක දැකපු වෙලාවෙ ඉඳල මට ආසාවක් ආව ඒක රිචඩ් අයියට තෑගි දෙන්න. නමුත් ඒ කාලෙ ඒක ලොකු ගනනක්. මම ගෙදරට බොරු වගයක් කියල සල්ලි ටිකක් ඉල්ලගෙන ඒක අරන් රිචඩ් අයියට දුන්න. එයා ඒක භාර ගත්තත් විශේශ සතුටක් පෙන්නුවෙ නැහැ. ඉතින් මට හරිම දුකයි. මම එයාගෙන් බලාපොරොත්තු උනේ තෑග්ග ලැබුනට පස්සෙ මට විශේශ සැලකිලි කරයි කියල. නමුත් එහෙම දෙයක් උනේ නැහැ.  

උසස් පෙල විභාගෙ ලංවෙනකොට අපි ඉස්කෝලෙ නතර වෙලා කට්ටිය එකට පාඩම් කලා. අපි උදේට රිචඩ් අය්යගෙ බස් එකෙන් ඉස්කෝලෙ ගියත් ඉස්කෝලෙ ඇරෙන වෙලාවට ඒ බස් එක එන්නෙ නැහැ. කොලඹ ඉඳල එන ඒ බස් එක අපේ ඉස්කෝලෙ ලඟට එන්නෙ හවස 5:30 ට විතර. මේ දවස් වල හවස පාඩම් කරන්න ඉන්න හන්ද රිචඩ් අය්යගෙ බස් එකෙන් ආපහු එන්න පුලුවන් හන්ද මම ආසාවෙන් පාඩම් කරන්න නවතිනව. මට උවමනාව තිබුනෙ රිචඩ් අය්යව හවසත් දැකගන්න විතරයි. පාඩම් කරන එකනම් කොහේදිත් කරන්න පුලුවන්නෙ.  දවසක් මම මෙහෙම එනකොට ඒ බස් එකේ සෙනග හිටියෙ නැහැ. ගොඩක් අය මගදිම බැහැල ගිහින්. රිචඩ් අය්ය පිටිපස්සෙම සීට් එකේ ඉඳගෙන දවසෙ ආදායම එකතු කරනව. මමත් ගිහින් අයිය ලඟින්ම වාඩි උනා. දැන් අපි දෙන්න කතා කර කර යනව. මගෙ හිත කියනව රිචඩ් අය්ය දැන් මගෙ අත අල්ලයි දැන් මගෙ අත අල්ලයි කියල. මට හෙනට නැගල. මට හරිම තරහයි දුකයි. ගල් කොල්ලෙක් ලඟ වාඩිවෙල ඉද්දිත් මේ යකා කිසිම දෙයක් කරන්නෙ නැහැ. මට දැනෙනව මගෙ එක ප්‍රී කම් වලින් හොඳටම් තෙත් වෙනව. අනේ මගෙත් කරුමෙ මම බහින තුරුම රිචඩ් අය්ය කිසිම දෙයක් කලේ නැහැ. නමුත් රිචඩ් අයිය ලඟ වාඩිවෙල කතා කර කර එන්න ලැබුනු එක ගැන මට පුදුම සතුටක් තිබුන. බෝඩිමට ඇවිත් මුලින්ම කලේ ටොයිලට් එකට ගිහින් රිචඩ් අයිය මතක් කර කර අතේ ගහපු එක. 

විභාගෙ ඉවර වෙලා ගෙදර ඉන්න කාලෙ මට රිචඩ් අය්ය නොදැක ඉන්නම බැහැ. නමුත් ඉස්කෝලෙ කාලෙ ඉවර හන්ද ඒ පැත්තෙ යන්න ගෙදරට කියන්න දෙයකුත් නැහැ. බැරිම තැන මම බොහොම අමාරුවෙන් ගෙදරින් අවසරේ ගත්ත ඉස්කෝලෙ යාලුවෙකුගෙ ගෙදර යන්න. මම ප්ලෑන් කලේ හවස රිචඩ් අය්යගෙ බස් එක එනතුරු ඉඳල ඒ බස් එකෙන්ම යාලුවගෙ ගෙදර යන්න. මම දන්නව එ බස් එකෙ ගිහින් යාලුවගෙ ගෙදරට යන්න වෙන්නෙ රෑවෙලා කියල. නමුත් මොනව කරන්නද? ඕනි දෙයක්  උනාවෙ කියල මම ගියා. ඒ යනකොට මම අපෙ ගෙදරින් ලොකු රටකජු පාර්සල් එකක් අරන් ගියා. මම ගෙදරට කිව්වෙ යාලුවගෙ ගෙදරට කියල. නමුත් මට ඕනි උනේ රිචඩ් අය්යට දෙන්න. ඉතින් මගෙ සැලසුම අනුවම රිචඩ් අයියගෙ බස් එකේම යන්න ලැබුන. රිචඩ් අය්යත් හිටිය. මට හරි සතුටුයි. අය්යව දැක්කෙ මාස ගානකට පස්සෙ. මම වීරය වගේ රටකජු පර්සලේ අරන් ආවට රිචඩ් අයියට දෙන්න බයයි. මිනිහ මොනව හිතයිද කියල බයකුත් ලජ්ජාවකුත් මට තිබුන. මට කියන්න අමතක උනා මගෙ යාලුවගෙ ගෙඩර යන්නෙ රිචඩ් අය්යගෙ ගෙදර පහු කරල. රිචඩ් අය්යගෙ ගෙදර තියෙන්නෙ මහ පාර අයිනෙමයි. එ හන්ඩ මගෙ යාලුව රිචඩ් අය්යගෙ ගෙදර තියෙන තැන දන්නව. දවසක් එයාගෙ ගෙදර යනකොට අර තියෙන්නෙ අපි පාසල් යන බස් එකේ කොන්දොස්තරගෙ  ගෙදර කියල මට පෙන්නුව. දැන් බස් එක රිචඩ් අය්යගෙ ගෙවල් වලටත් කිට්ටුයි. මට තවම පාර්සලේ දෙන්න ගට නැහැ.  බස් එක රිචඩ් අයියගෙ ගෙදර ඉස්සරහ නැවැත්තුව. රිචඩ් අය්ය කොහෙන්ද රබර් දර මිටි දෙකක් ඒ දෙක ගෙදර බාන්නයි ගේ ඉස්සරහ නැවැත්තුවෙ. ඒ වෙලාවෙ මට ලෙහෙසියෙන්ම පාර්සලේ අයියට දෙන්න තිබුන. ඒත් ගට නැහැ. රිචඩ් අයිය බස් එකට නැගපු ගමන්ම බස් එක ඉස්සරහට ඇද්දුව. මට කරන්න දෙයක් නැහැ. මම රිචඩ් අය්යට කිව්ව මේ පර්සලෙ අය්යට කියල ජනේලෙන් පාර්සලේ එයාලගෙ ගෙදරට විසිකලා. ඉන්පස්සෙ මම රිචඩ් අයියට කිව්ව ඒ පර්සලේ තියෙන්නෙ රටකජු කියල. 

දැන් විභාගෙ ඉවරවෙලා මාස දෙකකටත් වැඩියි. ගමේ ඉඳන් කරන්න දෙයකුත් නැහැ. රිචඩ් අයියව මතක් වෙනකොට ඉවසගෙන ඉන්නත් බැහැ. රිචඩ් අය්යගෙ පපුවෙ මවිල් මතක් කර කර දවසකට කීප වතාවක්ම අතේ  ගහනව. ඉවසගෙන ඉන්න බැරිම තන මම ගෙදරට කිව්ව ගල්කිස්සෙ ඉන්න බාප්පලගෙ ගෙඩර ගිහින් එන්න යන්න ඕනි කියල. ටිකක් කෙඳිරි ගානකොට ගෙදරින් අවසරේ ලැබුන.  මට කෙලින්ම එක බස් එකකින් කොලඹ යන්න පුලුවන් උනත් මම සැලසුම් කලේ වෙන බස් එකකින් ඉස්කෝලෙ ලඟට ගිහින් රිචඩ් අය්යලගෙ බස් එකෙන් කොලඹ යන්න. සැලසුමේ හැටියටම මට අයියගෙ බස් එකේ යන්න පුලුවන් උනා. මාස ගනනකට පස්සෙ අයියව දැකගන්න ලැබුන හන්ද මට හරිම සතුටුඉ. රිචඩ් අයියත් මගෙත් එක්ක හොඳින් කතා කලත් මමත් අනෙක් අය වගේම නිකම්ම නිකම් මගියෙක් විතරයි. බස් එකේ ඉඩ තිබුනත් මම අයිය එක්ක කතා කර කර යන්න ඕනි හන්ද ෆුට්බෝඩ් එක ලඟම හිටගෙන ගියා. අයිය ෆුට්බෝඩ් එකේ හිටගෙන පස්සෙ බිත්තියට හේත්තු වෙලා දකුනු කකුල ඉස්සරහ බිත්තියෙ  තියෙන පොඩි හිලට දාගෙන බැලන්ස් කරගෙන ඉන්නව. එතකොට එයාගෙ පොට්ටනිය තියෙන හරිය මට හොඳට පේනව. මම ඒක දිහාවම බලගෙන ගියෙ. ආසාවට  මට හොඳටම නැගල. මගදි බස් එක දවල්ට කන්න නැවත්තුව. මම හිතුව අයිය මටත් කන්න යන්න කතා කරයි කියල. නමුත් එයා එහෙම කලේ නැහ.මට හරි දුකයි. මම හිතුව කාල එනගමන් මට ටොෆී එකක්වත් අරන් එයි කියල. ඒව ඉතින් හීන විතරයි. කොහොම උනත් අයිය දිහා බල බලා  කොලඹට යන්න ලැබුනු එකත් ලොකු දෙයක්නෙ. බාප්පලගෙ ගෙදර ඉඳල ආපහු එන දවසෙත් මම ප්ලෑන් කලේ ඒ රූට් එකම පාවිච්චි කරන්න.  නමුත් මගෙ අවාසනාවට එදා  හිටියෙ වෙන කොන්දෙක්.

ඊට ටික කලකට පස්සෙ විභාග ප්‍රතිපල ආව. මම සරසවියට තේරුනා. ඉන්පස්සෙ කවදාවත් මට රිචඩ් අය්ය මුන ගැහිල නැහැ.  මගෙ කුළුඳුල් ඒක පාක්ෂික ආදරයත්  එතනින් අවසන් උනා. රිච්ඩ් අය්ය ජීවතුන් අතර හිටියත් දැන් ගොඩක් වයසක ඇති. එයගෙ ලමයිනුත් දැන් අවුරුදු 40 පැනපු අය. 

මේ අලුත් ටික මම එකතු කරන්නෙ 2019 ජනවාරි 17. මම දැන් අවුරුදු 10ක් තිස්සෙ ඔසී සුද්දෙකුට ආදරේ කරනව. ඒ විස්තර පසුව එන බ්ලොග් වල ඇති. එයාගෙ ආදරේ මහ පුදුම එකක්. එයා ජීවත් වෙන්නෙත් මම වෙනුවෙන්.  ඒ ගැන  හැම දෙයක්ම පසුව ලියන්නම්. මම 2017දි එයාව ලංකාවට එක්කර ගෙන් ගිහින් අපේ තාත්ත ඇතුලු පවුලෙ හැමෝටම අඳුන්වල දුන්න. මම එයාව ලංකාවෙ හැමතැනම එක්කර ගෙන ගියා. ඒ යනගමන් රිචඩ්ගෙ ගෙදරටත් ගියා. නමුත් එයා ගෙදර හිටියෙ නැහැ. දැන් ඒ ගෙදර ඉන්නෙ එයාගෙ පුතාගෙ පවුල. රිචඩ් අයිය බේරුවල එයාගෙ නෝනගෙ ගමේ පදිංචියට ගිහින්. 

2. හොස්ටල් එකෙන් පිටදි

2.හොස්ටල් එකෙන් පිටදි 

අපේ ගෙවල් ලඟ පොඩි කඩයක් තිබුන. කඩයක් කිව්වට පොඩි කාමරයක් වගෙ. වටේට ලෑලි ගහල තියෙන්නෙ. ඉස්සරහින් දොරක් නැහැ. පස්සෙන් පොඩි දොරක් තියෙනව. මුදලාලි බඩු දෙන්නෙ ජනේලෙන්. ඒ ජනේලෙ කාමරේ පලලටම තියෙනව. සොයිබ දෙකකින් උඩට උස්සන්න පුලුවන්. අපි ඒ වගේ කඩවලට කිව්වෙ බාර් කියල. ඒ කඩේ හිටියෙ වයසක මුදලාලි කෙනෙක්. අපි ඒ මුදලාලිට කිව්වෙ මුත්ත කියල. කඩේට කියන්නෙත් මුත්තගෙ බාර් එක කියල. ඉතින් දවසක් මම ගමේ ආපු දවසක මුත්තගෙ බාර් එකට ගියා. එවෙලෙ දවල් 11:30ට විතර ඇති. ඒ වෙලාවට ගොඩක් රස්නෙ නිසා කවුරුවත් වැඩිය කඩේට එන්නෙ නැහැ. 

මම කඩේට යනකොට කඩේ කවුරුවත් හිටියෙ නැහැ. මුත්ත මට කිව්ව කඩේ පිටිපස්සට එන්න කියල. මම පිටිපස්සට ගියහම මුත්ත මට කෙසෙල් ගෙඩියක් කන්න දුන්න. මම කෙසෙල් ගෙඩිය කන අතරෙ මුත්ත මගෙන් අතින් අල්ලල කඩේ ඇතුලට ගත්ත. මට දැන් මේ වගේ සිද්දි හුරු නිසා වෙන්න යන්නෙ මොකක්ද කියල තේරුනා. ඒ උනත් මම සද්ද නැතිව හිටිය. නමුත් මගෙ කිසිම කැමත්තක් නම නැහ. හෙන නාකි කැත මිනිහෙක්. කලයක් වගේ බඩක් තියෙනව මදිවට උඩට ඇන්දල ඉන්නෙ අත් තියෙන මේස් බැනියමක්. ඒක සුදු පාට බැනියමක් උනාට අපිරිසිදු කම හන්ද දුඹුරු පාටයි. බුලත් විට කාල කට රතුම රතු පාටයි. ඒ මොනව උනත් මම ඕනි දෙයක් කරන්න ඇරල ඔහේ හිටිය. පස්සෙ මුත්ත මාව කඩේ ඇතුලට ඇරගෙන මුත්තගෙ සරම ඉන ලඟට උස්සල හිටගෙනම මට ගලක් කැපුව. මුත්තගෙ පයිය නම් ගොඩක් ලොකුයි. නමුත් ගල කපන්න හදන වෙලාවෙ වතුර පුරවපු බැලුන් බෝලයක් වගෙ එල්ලි එල්ලි තිබුන. මට ගල කපනකොටත් හරියකට නැගල තිබුනෙ නැහැ. හැබයි මිනිහට බඩුනම් ගියා. ඉන්පස්සෙත් කීප වතාවක්ම මුත්ත මේ වැඩේ මට කලා. ඒ හැම වෙලාවකම මට මොනව හරි කන්න දුන්න. 



අපේ අම්මගෙ පවුලෙ සහෝදරයො සහෝදරියො කීප දෙනෙක්ම හිටියට අපේ ආච්චිගෙ ප්‍රියතම දරුව අපේ අම්ම. ඒ හන්ද ආච්චි අනෙක් මුනුපුරො ඔක්කොටම වඩා අපේ පවුලෙ අයට ආදරෙයි.ඒහන්ද මමත් ආච්චිගෙ ගෙදර යන්න හරි ආසයි. දවසක් නිවාඩුවකදි මම ආච්චිගෙ ගෙදර ගියා. අම්ම මාව එහේ නවත්වල ආපහු ගෙදර ගියා. මම එහෙ ඉන්න අතරෙ දවසක් රෑ ඒ ගමේ මිනිහෙක් කොහෙද ගිහින් ගෙදර යන්න රෑ වෙලා ආච්චිගෙ ගෙදර නවතින්න ආව. ඒ කාලෙ ගම්වල හැටි එහෙම තමයි. නෑදෑ කමක් නැතිවුනත් ගෙදරක නතර වෙනව කියන එක සාමාන්‍ය දෙයක්. ඒ මදිවට නවතින ගෙදරින් කන්න බොන්නත් ලැබෙනව. ගම්වල හැටි එහෙම තමයි. මමනම් ඒ මනුස්සය එක්ක කතා කලේවත් නැහ. හෙන කැත බුලත් කෙල පෙරාගෙන ඉන්න එකෙක්. රැඑ කාපු ගමන් මට ඉක්මනටම නින්ද ගියා. ඒ උනත් රැඑ කවුහරි මට තුරුලු වෙලා මගෙ ඇඟ බදාගත්ත. මට තේරුනා අර මිනිහ තමයි කියල. ඒත් ඉතින් කෑගහන්නත් මොකක්ද වගේ. ආච්චි ඇහරියොත් මම වරද කාරයෙක් නොවුනත් වෙච්ච දේ ගැන ලැජ්ජාවක් මටත් දැනෙනව. ඒ හන්ද සද්ද නැතිව හිටිය. අන්තිමට මිනිහ මගෙ කකුල් දෙක ලංකරල මට ගලක් කැපුව. එතකොට මට වයස 13ක් විතර වෙන්න ඇති. ඊට පස්සෙ කවදාවත් මම ඒ මිනිහව දැක්කෙ නැහැ. 

අපේ ගෙවල් ලඟ මට වඩා අවුරුදු 16ක් විතර වැඩිමහල් අය්ය කෙනෙක් හිටිය. ඒ අය්ය තරමක හොඳ රස්සාවක් කරනව. ඒ හන්ද අපේ ගෙදරිනුත් එයාට තරමක සැලකීමක් තිබුන. නිතරම අපේ ගෙදර යනව එනව. දවසක් ඒ අය්ය මට කිව්ව ෆිල්ම් එකකට යමු කියල. අපේ ගෙදර කෙනෙක් වගේම ඉන්න නිසා තාත්තලත් විරුද්ධ උනේ නැහැ. ඒ හන්ද මම ෆිල්ම් එක බලන්න ගියා. ෆිල්ම් එක පටන් අරන් ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සෙ ඒ අය්ය මගෙ කකුල් අතගාන්න් ගත්ත. මමත් මේ වෙනකොට ඒවට පුරුදු නිසා සද්ද නැතිව හිටිය. ඒ වගෙම මටත් ආසාවට නැග්ග. අය්ය දන්නෙ නැහැ මම දන් මේව අත්විඳපු කෙනෙක් කියල. එයා හිතන්න ඇති මම තවම කන්‍යාවියක් කියල. ඒ හන්ඳ වෙන්න ඇති කකුල ටිකක් වෙලා අතගාවත් ඊට වැඩිය දෙයක් කලේ නැහ. මට වඩ පොඩ්ඩක් වැඩිමහල් අය්ය කෙනෙක් මට ඉන්නව. ඉතින් අර අය්ය ෆිල්ම් එක බලල එන අතරෙ මට කිව්ව ෆිල්ම් එක බලන්න එයත් එක්ක ගිය බවක් අපේ අය්යට කියන්න එපා කියල. මට තවමත් හිතේ සැකයක් තියෙනව මේ යකා අපේ අය්යටත් පොඩි කාලෙ මොනව හරි කරන්න ඇති කියල. මොකද පහු කාලෙක එ මිනිහ ගල් කාරයෙක් බව ගමම දැනගත්ත. ඒ කාලෙදිම ඉස්කෝලෙ යන කොල්ලෙක් ඉගෙන ගන්න උදවු කරනව කියාගෙන ගෙදර නවත්වගෙන හිටිය. යන එන තැන්වල ඒ කොල්ලව එක්කරගෙන ගියා. දන් අවුරුදු 67ක්(2014)  විතර ඇති. තවමත් බැඳල නැහැ. 

1. මගේ ලමා කාලය

1. මගේ ලමා කාලය

මම කවද ඉඳල මෙවැනි තත්වයකට වැටුනද කියල මට තවමත් හිතාගන්න බැහැ. නමුත් මට පිරිමි අය ගැන ආශවක් ඇතිවුනේ මම අවුරුදු දෙකක විතර කුඩා දරුවෙක් වෙලා හිටපු කලෙ. මම ඒ දිනවල අපේ තාත්ත නිදා ගත්තට පස්සෙ කාටත් හොරෙන් තාත්තගෙ යටිපතුල් ලෙව කන පුරුද්දක් තිබුන. අපේ තාත්තල ඒ කාලෙදි මාව මනෝ වෛද්‍ය  කෙනෙකුට පෙන්නුවනම් මම අද මෙහෙම කෙනෙක් වෙන්නෙ නැහැ කියලයි මම හිතන්නෙ. මම පුංචි කාලෙ ඉඳලම බොහොම තැන්පත් කෙනෙක්. හරිම ලැජ්ජ කාරයෙක්, අහිංසකයෙක් කියලයි හැමෝම කිව්වෙ.පුංචි කාලෙ මට අක්කලගෙ ගවුං අඳින්න ආශාවක් තිබුන. ඒ හන්ද එයාල ඉස්කෝලෙ ගියාට පස්සෙ මම එයාලගෙ ගවුං අඳිනව. මට මුලින්ම අතවරයක් කරන්න හැදුවෙ අපේ අල්ලපු ගෙදර අයිය. දවසක් මම ඒ අයියගෙ ගෙදර යනකොට ඒ අයිය විතරයි ගෙදර හිටියෙ. ඒ අයිය මාව රූම් එකකට අරන් ගිහින් යමක් කරන්න උත්සාහ කලා. කොහොම නමුත් ඒ දෙය එයාට කරන්න බැරි උනා. එතකොට මට අවුරුදු පහක් විතර අති. එයා මාව රූම් එකට අරගෙන කරන්න හැදුවෙ මොකක්ද කියල මට කිසිම තේරුමක් තිබුනෙ නැහැ. 

මම හයේ පන්තියට ගියාට පස්සෙ අම්මල මාව පාසැල් නේවාසිකාගාරයෙ නැවත්තුව. මම මගෙ පාසලේ එකෙ නම ලියන්න යන්නෙ නැහැ. මොකද මම මේ ලියන නම්  ඔක්කොම ඇත්තම නම්. නමුත් මගෙ පාසල මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයක්..ගම් පලාතක තියෙන්නෙ. නමුත් ඒ කාලෙ ගොඩක් ජනප්‍රිය  පාසලක්. මම 6 වසරට ආවෙ 1971 අවුරුද්දෙ. ඒ හන්ද මගෙ වයස ඔයාලට හොයාගන්න පුලුවන්නෙ. ඉතින් මෙ ෆෝරම් එකෙ මගෙ ඉස්කෝලෙ ගිය අය ඉන්න පුලුවන් නිසා එ අයටත් මේක දැක්කහම අතීතය මතක් වෙන්න පුලුවන් හන්දයි මම ඇත්තම නම් ලියන්නෙ. සමලිංගික නොවන අය මේකට එනව අඩු නිසා මේව පිට අය දැනගන්නෙ නැහැනෙ. සමලිංගික නොවෙන කෙනෙක් ආවත් එයා අපෙ ඉස්කෝලෙම හිටපු, හොස්ටල් එකේම හිටපු කෙනෙක් වෙන පොසිබිලිට් එක හරිම අඩුයිනෙ. එ හන්ද ප්‍රශ්නයක් වෙන එකක් නැහැ කියල හිතනව. මම ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ පාස් වෙලා තමයි මේ ඉස්කෝලෙට  ආවෙ. එතකොට මට අවුරුදු 11යි. හොස්ටල් එකට එනකොට මම හරිම පොඩියි. අඩුම තරමෙ පයිය වටේට මවිල් ඇවිල්ල තිබුනෙත් නැහැ. හොස්ටල් එකේ සීනියර් ශෙක්සන් එකයි, ජුනියර් සෙක්සන් එකයි වෙන් කරල තිබුනෙ. 6,7,8,9 පන්තිවල අය ජුනියර් සෙක්සන් එකෙ හිටිය. 10,11,12 අය හිටියෙ සීනියර් සෙක්සන් එකෙ. ඒ වුනත් ඕන කෙනෙකුට එහා මෙහා යන්න පුලුවන්. නමුත් රෑට තමන්ගෙ සෙක්සන් එකෙ විතරයි නිදාගන්න පුලුවන්. මම මුල් සති දෙකම ගෙදර මතක් වෙලා ඇඬුව. 6 පන්තියෙ ගොඩක් දෙනෙක් රෑට ගෙදර මතක් වෙලා අඬනව. එහෙම වුනහම ලොකු පන්තිවල අයියල එක එක දේවල් කියල අපිව සනසනව. නමුත් සමහරුනම් අපිට විහිලු කරනව. නිවාඩුවට ගමේ ගියහම ආපහු ඉස්කෝලෙට එක්කරගෙන එන්නෙ හරකෙක් ගේනව වගෙ. ගෙදරින් පිටත් වෙන්න කලින් බොරු ලෙඩ හරියට ගන්නව. කොහොම හරි බලන්නෙ තව පැයක් හරි ගෙදරම ඉන්න. නමුත් මේ හැම දෙයක්ම මාස තුන හතරකින් වෙනස් වෙනව. ඉන්පස්සෙ හොස්ටල් ජීවිතේ හරිම සුන්දර අත්දැකීමක් වෙනව. ගමෙන් පිට වෙල ඉන්න හන්ද ටිකෙන් ටික ගමේ යාලුවො ඈත් වෙන්න ගන්නව. ඉන්පස්සෙ ගමේ ගියහම කිසිම යාලුවෙක් නැහැ හරිම පාලුයි. ඒ හන්ද ගෙදරින් පිට නොගිහින් ගේ ඇතුලෙම තමයි ඉන්නෙ. ගමේ හිටපු යාලුවොත් යාලුකම වෙනුවට කිසියම් ගෞරවයකින් මා දිහාව බලන්න පටන් ගන්නව. මට මටකයි මම 10 පන්තියට විතර යනකොට ගමේ හිටපු යාලුවො මට කතා කරන්න පටන් ගත්තෙ මහත්තයො කියල. කොහොම හරි අන්තිම වෙනකොට මට ගමේ එන එකත් එපා උනා. හොස්ටල් එකේම ඉන්න තියෙනවනම් හොඳයි කියල හිතුන. උදෙ ඉඳල රෑ වෙනතුරුම එකම වහලෙ යට, එකට කකා බිබී, එකට සෙල්ලම් කර කර ඉන්න හොස්ටල් ජීවිතේ ගමේ ජීවිතේට වඩා කොච්චර හොඳද කියල මට හිතුන. 

හොස්ටල් එකට ඇවිත් මුලින්ම නිවාඩුවට ගමට ගිය අතරෙ තමයි මේක උනේ. දවසක් මම ගෙදර ඉස්සරහ ඉන්නකොට අපෙ ගෙවල් ලඟ ඉන්න මිනිහෙක් පාරෙ යනගමන් මාව ඉන්නව දැකල බයිසිකල් එක නැවැත්තුව. ඒ මිනිහ මට වඩා අවුරුදු 20ක් විතර වැඩිමහල් එකෙක්. මාර කැත නපුරු පෙනුමක් තියෙන මිනිහෙක්. අනෙක උගෙ ඇඳුම පවා හරිම කිළුටුයි. බයිසිකලේ  නවත්වල මිනිහ මට කිව්ව „ ආහ් මල්ලි කවද්ද ගමේ ආවෙ කියල“ . මම කිව්ව „ දැන් සතියක් විතර කලින් ආවෙ, නිවාඩු ඉවර උනහම ආපහු ඉස්කොලෙට යනව" කියල. අපේ ගෙවල් වලත් දන්න කෙනෙක් නිසා මම කතා කරන්න බයක් තිබුනෙ නැහැ. නමුත් ගමේ කවුරුත් මේ මිනිහ නරක මිනිහෙක් කියන එක දැනගෙන හිටිය. අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම වැඩට ගිහින්. අක්කල ගෙදර හිටියත් අයියල කොහේ හරි ගිහින්. ටිකක් වෙලා ඉඳල මිනිහ කිව්ව „ මල්ලි මම ඔයාව බයිසිකල් එකේ තියාගෙන රවුමක් යන්නම් „ කියල. මමත් පාලුවෙ හිටපු නිසා මමත් හා කිව්ව. ඉතින් ඒ මිනිහ මාව දාගෙන ගම ඇතුලෙ රවුමක් ගියා. ටිකක් දුර ගිහින් මිනිහ ගෙයක් ලඟ බයිසිකල් එක නවත්වල මට කිව්ව „ අර එහා තියෙන කැලේ ඇතුලෙ කරඹ හැදිල තියෙනව, යමු මම මල්ලිට කරඹ ටිකක් කඩල දෙන්නම් කියල“ මට මොකක්දෝ බයක් දැනුන ඒ වුනත් විරුද්ධ වෙන්න විදිහකුත් නැති නිසා මම කැමති උනා. ඉතින් කැලේ ඇතුලට ටික දුරක් ගිහින් මිනිහ ටිකක් තැනිතලා වගේ තැනක නතර උනා. එතන නතර වෙලා මිනිහ මගෙ ඇඟ අත ගාන්න ගත්ත. මට පුදුම භයක් ආව. ටිකක් වෙල ඉඳල මිනිහ සරම ගලවල බිම එළුව. දැන්නම් මගෙ භය හොඳටම වැඩි වුනා. ඒ වුනත් මොනව කරන්නද කියල හිතාගන්න බැහැ. 

සෙක්ස් කියන්නෙ මොන වගේ දෙයක්ද කියලවත් ඒ කාලෙ දන්නෙ නැහැනෙ. මිනිහ කරන්න හදන්නෙ නම් ඒ වගෙ දෙයක් කියල මගෙ පුංචි හිතට වැටුන. නමුත් සෙක්ස් කියන්නෙ මොන වගේ දෙයක්ඩ දන්නෙ නැති හන්ද මම හිතුවෙ ගොඩක් වේදනාකරී ඒ වගේම ගොඩක් රිදුම් දෙන දෙයක් කියල. බල්ලො බැල්ලියො ඇලිල ඉන්න හැටි මේ වෙනකොට ඕනතරම් දැකල තියෙනවනෙ. මම හිතුවෙ මේ මිනිහත් මට ඒ වගේ දෙයක් කරයි කියල. ඇලිල ඉන්න වෙයි මට ලොකු භයක් ආව.  ඉතින් සරම බිම එලල මිනිහ මට කිව්ව සරම උඩ නිදාගන්න කියල. මම මොනවත් කියන්නෙ නැතිව ඔහේ බලාගෙන හිටිය. මට දැන්නම් හොඳටම බයයි. පස්සෙ ඒ මිනිහ මට බැනල කිව්ව සරම උඩ නිදාගනින් මිනිහො කියල. මම බයටම සරම උඩ නිදාගත්ත. ඉතින් මිනිහ මගෙ ලඟ දනගහල මගෙ කලිසම ගලවන්න හැදුව. මට මාර ලැජ්ජවක් ආව. මම එහාට මෙහාට ඇඹරෙනකොට මිනිහ මාව හිරකරල අල්ලල මගෙ කලිසම ගැලෙව්ව. මේ කාලෙදි මගෙ පයිය වටේට යන්තමට මවිල් ගස් එන්න පටන් අරන්. ඒ හින්ද ඒව පෙනෙයි කියල මට ලැජ්ජාව තවත් වැඩි. පස්සෙ මිනිහ බලෙන්ම මගෙ කලිසම ගලවල මගෙ මුන හෙම ඉඹල මගෙ චූටි පය්ය කටට ගත්ත. ටිකක් වෙලා මගෙ පයිය උරල ඒ මිනිහ අතට කෙල ටිකක් ගහල මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ ගෑව. ඉන්පස්සෙ මගෙ ඇඟ උඩ නැගල උගෙ තඩි පයිය මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ තියල මගෙ කකුල් අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන උගෙ පයිය තදවෙන විදිහට මගෙ කකුල් දෙක තද කලා.ඉන්පස්සෙ හෙමිහිට මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ ගහන්න පටන් ගත්ත. මම බයට ඔහේ හිටිය. මිනිහ මගෙ කකුල් දෙක අතහැරල මගෙ ඇඟ බදාගෙන ගහන්න ගත්ත. ටිකක් වෙලා ගහන කොට මගෙ කකුල් ඈත් වෙනව.   එතකොට මිනිහට කේන්ති ගිහින් “ කකුල තදකරගෙන හිටපන් මිනිහො කියල “ මට බැන්න. ඉන්පස්සෙ මිනිහ ටික වෙලාවක් ගහල “අවු..අවු.අහ්හ්හ්” කියල මගෙ ඇඟ උඩට වැටුන. ඉන්පස්සෙ මිනිහ නැගිට්ට. මමත් නැගිට්ට. මම දැක්ක මගෙ කකුල් දෙක තිබුනු හරියෙ සරම උඩ කිරි පාටට මොනවද වතුර වගේ තියෙනව. පස්සෙ ඒ මිනිහ සරම අතට අරගෙන මගෙ කකුල් දෙක අතර පිහදැම්ම. ඉන්පස්සෙ ඒ මිනිහ මට කිව්ව මේ බවක් කාටවත් කියන්න එපා කියල.කියල තිබුනොත් ආපහු අරන් ඇවිත් මරනව කියල. ඒ හන්ද අද වෙනතුරු මේ සිද්ධිය මම කා එක්කවත් කිවුවෙ නැහැ.  කොහොම වුනත් මේ සිද්දිය මගෙ හිතට ගොඩක් බලපෑව. මම එදා මාර විදිහට භයවුනා. එක අතකින් මට වෙනත් කරදරයක් නොවී බේරුන එක ගැන මට අදටත් සතුටුයි. මොකද මම කැම්පස් ඉන්න කාලෙ අපේ ගෙවල් ලඟ ඔය වගේම සිද්දියක් උනා. පොඩි ලමෙක් පාසැල් ඇරිල ගෙදර යන කොට අපේ ගෙවල් ලඟ මගෙ වයසෙ මිනිහෙක් ඒ ලමයට බෝවිටිය කඩල දෙන්නම් කියල කැලෑවකට අරන් ගිහින් ලිංගික අපරාධයක් කරල පස්සෙ බෙල්ල මිරිකල මරල වලකට දාල තිබුන. මිනිය හම්බ වුනෙත් දවස් දෙකකට පස්සෙ.  ඒ අතින් මම වාසනාවන්තයි. 

කොහොම උනත් මෙ මිනිහගෙ බලපෑම් වලට මම කීප වතවක්ම යටත් වෙන්න උන. මම නිවාඩුවට ගෙදර ආපු වතාවල තව තුන් සැරයක් මට මේ වැඩේ කලා. මම භයට මේ බව කාටවත් කීවෙ නැහැ. හිත ඇතුලෙම තියාගෙන හිටිය. අදටත් ඒ ගැන කවුරුවත් දන්නෙ නැහැ. මුල්ම සිද්දියෙන් පස්සෙ දෙවතාවක් පාලු ගෙවල් දෙකකදිත්, අනෙක් වතාව අපේ කුඹුරෙ තිබුන පොඩි පැලකදිත් මේ වැඩේ මට උනා. මටනම් ඒ මිනිහා දැක්කහමත් අප්පිරියයි. අනෙක දැක්කහම මාර තරහක් එනව. ඒ මිනිහ මට ගල් කපපු බවක් වෙන අය දන්නවද කියල මම දන්නෙ නැහැ. නමුත් ඒ මිනිහ වෙන කොල්ලන්ට ගල් කපල තියෙනව කියල මම අහල තියෙනව. ඒ වගේ මට ගල් කැපුව කියලත් ආරංචි යන්න ඇති. නමුත් මගෙන් කවුරුවත් ඒ ගැන අහල නම් නැහැ. 

කොහොම වුනත් පලමු සිද්ධියෙන් පස්සෙ මටත් මේ වැඩේට ආශාවක් ඇතිවෙන්න පටන් ගත්ත. දෙවෙනි තුන්වෙනි වතාවල මට ගල් කපනකොට මටත් ආශාවක් තිබුන. දෙවෙනි වතාව උනේ පලමු වතාව සිදුවෙලා මාස හයකින් විතර නිවාඩුවකට ගෙදර ආපු වෙලාවක.  එඩත් ගෙදර කවුරුවත් හිටියෙ නැහැ. අහම්බෙන් අර මිනිහ මට ආයෙත් මුනහැහුන. මම ඒ මිනිහව දැක්ක ගමන් අහක බලා ගත්ත. මොකද මට ඒ මිනිහගෙ මූන බලන්න ලැජ්ජාවක් තිබුන. මම අහක බලාගෙන යන්න හදනකොට මිනිහ මාව දැකල මගෙ ලඟට ආව. ආහ් මල්ලි කොහොමද කියල අහල මල්ලි යමුද ෆිල්ම් එකක් බලන්න කියල. ඒ කාලෙ අපිට ලෙහෙසියෙන් ෆිල්ම් එකක් බලන්න අවස්තාවක් ලැබෙන්නෙ නැහැ. විශේශ දවසක, තොරන්  කාලෙට වගේ තමයි ෆිල්ම් එකකට එක්කරගෙන යන්නෙ. ඒ හන්ද මමත් උගෙ ඉල්ලීමට එකඟ උනා. පස්සෙ අපි 10:30 දර්ශනයට යන්න ගියා. නමුත් හෝල් එක ලඟට ගියාට පස්සෙ ඒ මිනිහ මට කඩල ගොට්ටක් අරන් දීල කිව්ව මල්ලි ඒ ෆිල්ම් එක හොඳ නැහැ පස්සෙ අපි වෙන එකක් බලමු කියල. මට හරියට දුක හිතුන. මට උවමනාව තිබුනෙ ෆිල්ම් එක බලල ඇවිත් ඒකෙ උජාරුව නංගිටත් කියන්න. මම දන්නව එතකොට එයාට ඉරිසියා හිතෙනව කියල. මොනව කරන්නද. මගෙ හිත හොඳටම රිදුන. ඉන්පස්සෙ ඒ මිනිහ මාව බයිසිකලේ පොල්ල උඩ තියාගෙන ආපහු එන්න ආව. ඒ එන ගමන් මිනිහ ගඟ අයිනෙ පාලු ගෙදරක් ලඟ බයිසිකලේ නැවත්තුව. ඒ ගෙදර මැටි ගහල පොල් අතු සෙවිලි කල ගෙයක්. දොරක් වෙනුවට තිබුනෙ පොල් අතුවලින්ම හදපු එකක්. ඒ දොර උස්සල පැත්තකින් තියන්න පුලුවන්. ඉතින් ඒ මිනිහ දොර උස්සල අයින් කරල මාව ගේ ඇතුලට ගත්ත. ඉන්පස්සෙ මිනිහ සරම ගලවල බිම එලල මට ඒක උඩ වැතිරෙන්න කිව්ව. මේ වතාවෙනම් මම භය උනෙත් නැහැ, අදිමදි කලෙත් නැහැ. මිනිහ එදා වගේම මගෙ කකුල් දෙක ලං කරල ගල් කැපුව. ඇත්තටම් මටත් අදනම් අමුතු තෘප්තියක් ලැබුන. ඒ වුනත් ඒ ගෙදර කාගෙ හරි එකක්. බැරි වෙලාවත් 
ගෙදර අයිති කාර්යය ආවනම් හොරකමේ ආපු අය හැටියට හිතල පොලිසියටත් අරගෙන යන්න තිබුන. හොඳ වෙලාවට එහෙම දෙයක් උනේ නැහැ. දන්නම් ඒ ගෙදර තිබුනු තනවත් හොයාගන්න බැහැ. දන් ගම ගොඩක් නාගරික වෙලා හන්ද ඒ ගෙදර තිබුනු තැන්වලත් මට මුලින්ම ගල් කපපු තැනත් දැන් ලොකු ගොඩනැගිලි ඉදිවෙලා. 

ඊලඟ වතාවෙ මට ගල් කැපුවෙත් ඒ තැනදිමයි. ඒකනම් උනේ මගෙ උවමනාවෙන්මයි. මේ වෙනකොට මම හොස්ටල් එකෙත් ගල් කපන් සීන් වලට එන්ටර් වෙලා හිටපු කාලෙ. මම ගමේ ආපු වෙලාවක මට ආසාවක් ආව ගලක් කප්පවගන්න. ඒ හන්ද අර මිනිහ මුනගැහෙයි කියල හිතල ටවුන් එකට වෙලා හිටිය. පුදුම වැඩේ කියන්නෙ ඒ මිනිහ ටවුන් එකේදි මුන ගැහුන. මමම ගිහින් ඒ මිනිහට කතා කලා. මම කිව්ව කොහේ හරි යමුද කියල. මගෙ වෙනස් වීම ගැන මිනිහටත් පුදුමයි. මිනිහ මාව ආයෙත් අර ගෙදරටම අරගෙන ගිහින් කලින් වගේම මට ගලක් කැපුව. මට ගොඩක් සතුටක් ලැබුන. ඒ උනත් මේ මිනිහගෙ අපිරිසිදු ගැනනම් මට අප්පිරියාවක් තිබුන. 


ඉන්පස්සෙ ඒ මිනිහ මට මුනගැහුනෙ මම සාමාන්‍ය පෙල ලිවුවට පස්සෙ. එදත් මමමයි වැඩේට ඉස්සර උනේ. මිනිහ  මාව එදා අරන් ගියෙ වෙනත් ගෙදරකට. ඒ ගෙදර දවල් දවසෙ කවුරුවත් නැහ. වයසක හරියකට ඇස් පේන්නෙත් නැති කන් ඇහෙන්නෙත් නැති මිනිහෙක් ගෙදර හිටිය. මෙ මිනිහ ඒ නාකි මිනිහට මාමේ කියාගෙනම ගේ ඇතුලට ගිහින් හිටගෙන ඉද්දිම මට ගලක් කැපුව.  ඒ කැපිල්ලෙන් නම් මට එච්චර සතුටක් ලැබුනෙ නැහැ. හිටගෙන කපද්දිම ඌට බඩු ගියා. ඒ ගෙදරටත් මේ මිනිහ ගියෙ හොරෙක් වගේ. ඇත්තටම මේ යකා හොරකමේ යන එකෙක්ද කියන එකනම් මම දන්නෙ නැහ. හැබැයි මම ලොකු වුනාට පස්සෙ තේරුනා ඒ ගෙවල් දෙකේම ඉන්න අය මුගෙ නෑදෑයොවත් යාලුවොවත් නෙවෙයි කියල. එයින් පස්සෙනම මම කැම්පස් යනතුරුම ඒ මිනිහ  මුන ගැහුනෙ නැහ. මට ආරංචි උනා මිනිහ අල්ලපු ගමේ ගැහැනු කෙනෙක් බැඳල ඒ ගමට ගියා කියල. ඉන්පස්සෙ ඒ මිනිහ මට මුනගැහුනෙ මම කැම්පස් ඉන්න කාලෙ. කැම්පස් ඉන්න කාලෙ කවුරු හරි ලව්ව ගලක් කප්පවගන්න මට ලොකු ආසවල් තිබුන. නමුත් ඒකට අවස්තාවක් ලැබුනෙම නැහැ. දවසක් මම නිවාඩුවට ගමේ ආපු වෙලාවක ඒ මිනිහ අහම්බෙන් මුන ගැහුන. අම්මලගෙ ගෙදර ආව කිව්ව. මිනිහ බැඳල ලමෙකුත් ඉන්නව. මිනිහ කොච්චර අපිරිසිදු කෙනෙක් උනත් කාලෙකින් කාට හරි කියල ගලක් කප්පවගත්තෙ නැති හන්ද මට මේ මිනිහට කියල ගලක් කප්පවගන්න ආසාවක් ආව. මම ඇහැව්ව දැන් ඉතින් අපිව ඕනි නැහැ නේද කියල. මිනිහ කිව්ව එහෙම දෙයක් නැහැ හදිසි ගමනක් යන ගමන් කියල. මම කිව්ව අපේ කුඹුරෙ පොඩි පැලක් තියෙනව ඒකට යමුද කියල. මිනිහ කිව්ව අම්මලගෙ ගෙදරට ගිහින් එන ගමන් එන්නම් කියල. මම ඉතින් මිනිහ ආපහු එනකම් බලාගෙනම හිටිය.  පැය දෙකකට විතර පස්සෙ මිනිහ උගෙ අම්මලගෙ ගෙවල් පැත්තෙ ඉඳල එනව මම දැක්ක. නමුත් ඒ මිනිහ අපේ ගෙවල් පැත්තට එන්නෙ නැතිවම යන්න ගියා. මම ඉතින් අපේ ගෙදර බයිසිකලේ අරගෙන කුඹුරෙ පැලේ ඉබි යතුරත් අරගෙන මිනිහගෙ බයිසිකලේ   පස්සෙන් පන්නගෙන ගිහින් මිනිහව අල්ල ගත්ත. මම හිතන්නෙ මම දන් ඉස්සර වගේ ගල් පෙනුම තියෙන කොල්ලෙක් නොවන හන්ද මිනිහට උවමනාවක් තියෙන්න නැතිව ඇති. අනෙක මිනිහ බැඳල. මගෙ කකුල් වල මූනෙ හෙම මවිල් ඇවිල්ල. කොහොම උනත් මිනිහ අකමැත්තෙන් උනත් මගෙත් එක්ක ආව. කුඹුරෙ පැලේදි මිනිහ මට ගල කැපුවත් මිනිහට හරියකට නැග්ගෙත් නැහැ. ඒ හන්ද මම උගෙ ඇඟ උඩ නැගල  උගෙ පයිය මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ තියාගෙන මමම ගහගත්ත. නමුත් අන්තිමට උනේ ඌට යන්න කලින්ම මට ගියා. ඉන්පස්සෙ අපි වෙන් වෙලා ගියා. ඉන්පස්සෙ කිසිම දවසක මට ඒ මිනිහ මුනගැහුනෙ නැහැ. මම කැම්පස් එකෙන් අයින් වෙලා ජොබ් එකත් කරල ආචාර්ය උපාධියත් ඉවර කරල ජපානෙ වැඩ කරන කාලෙ අපේ අම්මගෙ මල ගෙදරදි ඒ මිනිහ ඉන්නව දක්ක. හොඳටම නාකි වෙලා. මමනම් කතා කරන්නවත්  ගියෙ නැහැ. 




6 සහ 7 පන්තිවල ඉන්නකොට හොස්ටල් එකේදි මොනවත් උනේ නැහැ. ඒ කාලෙදි තමයි අර මිනිහ මට ගල් කැපුවෙ. නමුත් මම 8 පන්තියෙ ඉන්නකොට දවසක් මම 10 පන්තියෙ ජයසේන කියල අයිය කෙනෙකුගෙ බෙඩ් එකේ නිදාගෙන හිටිය. අපි රෑට බෙඩ් වල ඒ විදිහට නිදාගෙනම කතා කර කර ඉන්නව. එදත් අපි තව කීපදෙනෙක් එක්ක කතා කර කර තමයි හිටියෙ. එහෙම කතා කර ඉන්න අතරෙදි ජයසේන අය්ය හෙමිහිට මගෙ කකුල් අතගාන්න ගත්ත. ගමේදි අර මිනිහත් මේ විදිහට සෙට් වුන හන්ද මම අකමැත්තක් පෙන්නනනෙ නැතිව එහෙම්මම හිටිය. ඉන්පස්සෙ ජයසේන අය්ය මගෙ දනහිසට උඩින් කකුල් අතගගා උඩහට ඇවිත් මගෙ පයිය අතගාන්න ගත්ත. ඉන්පස්සෙ ජයසේන අයිය මගෙ අතින් අල්ලල මගෙ අත එයාගෙ පයිය උඩින් තිබ්බ. බුදු අම්මෝ ඒ වෙලාවෙ ඒක හොඳටම නැගලයි තිබුනෙ. අනිත් ඇඳන් වල කට්ටිය ඉන්න හන්ද එදා ජයසේන අය්ය මට මොනවත් කලේ නැහැ. ඊලඟ දවසෙ ජයසේන අය්ය මට කිව්ව එයාගෙ ඇඳට එන්න කියල. හොස්ටල් වෝර්ඩන් රෑට ලමයි චෙක් කරල ඉවර උනාට පස්සෙ එයාගෙ රූම් එකට යනව. ආයෙත් එන්නෙ බොහොම කලාතුරකින්. 6,7,8,9 පන්තිවල ලමයි තමන්ගෙ ඇඳන් වල ඉන්නවද කියල චෙක් කලාට පස්සෙ ජයසේන අයිය මගෙ ලඟට ඇවිත් දැන් මගෙ ඇඳට යමු කියල කතා කල. මමත් ගිහින් එයාගෙ බෙඩ් එකේම නිදාගත්ත. එදා පලමු වතාවට ජයසේන අයිය මට ගල් කැපුව. එයාගෙ කැරි මගෙ කකුල් දෙකේ හැමතැනම ගෑවිලා නිකන් ඇලෙනව ඇලෙනව වගෙ මට දැනෙනව. ටිකක් වෙලා ඒ විදිහටම ඉඳල එයා  මට කිව්ව මගෙ ඇඳට යන්න කියල. ඉන්පස්සෙ කීප දවසක්ම ජයසේන අය්ය මට ගල කැපුව. ජයසේන අයිය පහල පන්තිවල ලමයි කීප දෙනෙකුටම ගල් කපන බව මම දන්නව. පස්සෙ පස්සෙ වෙනකොට මට තේරුනා හොස්ටල් එකේ මේ දෙවල් සාමන්‍ය දේවල් කියල. උසස් පෙල කරන අයියල හැමෝම වගේ පහල පන්තිවල කොල්ලන්ට ගල් කපනව. කවුරුවත් ඒ ගැන මොනවත් කතා කරන්නෙත් නැහැ.


ඊට ටික දවසකට පස්සෙ අපෙ පන්තියෙම ඉන්න ඩයස් මගෙත් එක්ක සෙට් උනා. ඩයස් මට වඩා අවුරුද්දක් වයසයි. මට වඩා ඇඟපතත් ලොකුයි. ඩවසක් ඩයස් මගෙ බෙඩ් එකට ඇවිත් නිදාගත්ත. එයත් ජයසේන අය්ය වගෙම මගෙ කකුල් අතගාන්න , පපුව අතගාන්න පටන්ගත්ත. ඉන්පස්සෙ මගෙ මූන බදාගෙන කිස් කරන්නත් පටන් ගත්ත. එහෙම ඉඳල එයත් මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ යනතුරුම ගැහැවුව. මටත් මේ වෙනකොට කවුරු හරි ගල් කපනකොට ලොකු සතුටක් ලැබෙනව. ඉන්පස්සෙ හොස්ටෙල් එකේ අය අතරෙ මමත් වේසියක් කියන අරංචිය පැතිරුනා. මේක හොස්ටල් එකට අමුතු දෙයක් නෙවෙයි. ඒ වගේ අය කීප දෙනෙක්ම හොස්ටෙල් එකේ හිටිය. ඉන්පස්සෙ සමහර දවස්වලට මම රෑ නිදාගෙන ඉන්නකොට කවුරු හරි ඇවිල්ල මට ගල් කපල යනව. ලයිට් ඕෆ් කරල හන්ද ගල් කැපුවෙ කවුද කියල මම දන්නෙත් නැහැ. නමුත් මම දන්නව ජයසේන අයියයි ඩයසුයි රෑට මගෙ ඇඳට ඇවිල්ල මට ගල් කපල යන බව. නමුත් අනෙක් අය කවුද කියල මම දන්නෙ නැහැ. මට නන්දසිරි ගැනත් සැකයක් තිබුන. ඒ වුනත් හරියටම කියන්න දන්නෙ නැහැ. 

මම 10 වසරෙ ඉන්න කාලෙ පිටිසර ගමකින් ශිෂ්‍යත්වය  සමත් වෙලා දයාරත්න කියල එකෙක් 6 වසරට ආව. ඒක හරිම අහින්සකයි. ඒ වගේම ගොඩක් දුප්පත්. නමුත් වාර දෙකක් විතර යනකොට දයාරත්නත් කල්ලි වලට හොඳට සෙට් උන. උසස් පෙල පන්තියෙ ඉන්න කපිල දයාරත්නට ගල් කපපු බව අපිට ආරංචි වුනා. ඒ හන්ද මටත් හිතුන දයාරත්නට කිට්ටු වෙන්න ඕනි කියල. දවසක් මම රෑ දයාරත්නගෙ ඇඳේ නිදාගත්ත. මම හෙමිහිට දයාරත්නව බදාගෙන උගෙ ගල අතගාන්න පටන් ගත්ත. නෝර්මන් දයාරත්නව මේ වැඩේට පුරුදු කරල තිබුන හන්ද මට ප්‍රස්නයක් උනේ නැහැ. පස්සෙ මම දයාරත්නගෙ ඇඟ උඩ නැගල ගල් කැපුව. ඉන්පස්සෙ කීප වතාවක්ම මම දයාරත්නට ගල් කැපුව.මුලින් අහිංසකව හිටපු දයාරත්න අවුරුද්දක් දෙකක් යනකොට නියම වේසියක් උන. මම හොස්ටල් එකේ හිටපු අන්තිම කාලෙදී දයාරත්නගෙන් බේරෙන්න බැරි උනා. ඒ යකා අන්තිමට අපිට ඉන්න දෙන්නෙ නැහැ. බලෙන් ගස්සව ගන්නව. 11 සහ12 වසර වල හැම එකෙක්ම වගේ දයාරන්ත්නව පාවිච්චි කලා. දයාරත්නට අන්තිමට මොකද උනේ කියල දන්නෙ නැති උනත්  වෛද්‍ය පීඨයට ඇතුලත් උනා කියල ආරංචි උනා. 

ඒ කාලෙ හොස්ටල් එකේ වෝර්ඩන් හිටියෙ නන්ද කියල සර් කෙනෙක්. ඊට අමතරව ද මෙල් කියල සර් කෙනෙකුත් හොස්ටෙල් එකේ නතරවෙල හිටිය. හොස්ටල් එකේ ආරංචියක් තිබුන ආනන්ද සර් අනුර පාවිච්චි කරනව කියල. අපි ඌට කිව්වෙ අනුර කියල මොකද උගෙ අය්යත් හිටියෙ හොස්ටල් එකේ. උගෙ නම ලොකු අනුර. ලොකු අනුර වගේ නෙවෙයි පොඩි අනුර හොඳ ගල් කොල්ලෙක්. ඌ ගොඩක් සුදුයි ලස්සනයි. ගල් දෙකත් මාර ලස්සනයි. කිරි පාටයි මස් පිරිල.  ලොකු බියන්විල හිටියෙ මගෙ පන්තියෙ. පොඩි බියනවිල එක පන්තියක් පහලින්. ආනන්ද සරුයි ද මෙල් සරුයි දෙන්නම ඒ කාලෙ අවුරුදු 26ක් විතර වෙන අය වෙන්න ඇති. දෙන්නම බැඳපු අය නෙවෙයි. නන්ද සර් අපිට ඉගැන්නුවෙ විද්‍යාව. ද මෙල් සර්  ගණිතය. නන්ද සර් සුදුයි උසයි. නමුත් ඇඟේ එක මවිල් ගහක්වත් නැහැ. නමුත් ද මෙල් සිර් ටිකක් කලුයි. පපුව පුරාම මවිල් පිරිල. කකුල් වල අත් වල පවා මවිල් පිරිල. මම එහෙම අයට පුදුම ආසවක් තමයි මේ කාලෙ තිබුනෙ. නන්ද සර් පොඩි බියනව දිගටම ගැහැණි විදිහටම  පාවිච්චි කරන බව අපිට තේරුනා. නමුත් පස්සෙ ටමයි අපි දැනගත්තෙ ද මෙල් සරුත් පොඩි බියනව පාවිච්චි කරනව කියල. අපි වෝර්ඩන් රූම් එකට යන්නෙ පුදුම භයකින්. ඒ වගෙම සර්ල හරිම සැරැයි. විෂේශයෙන් ද මෙල් සර් යකෙක් වගෙ නපුරුයි. අපි ද මෙල් සර්ට එක එක නම් හදල තිබුන. කුන්ඩිපට්ටමා, බලු මරුවා,  වගේ නම් තමඉ මෙල් සර්ට තිබුනෙ. නමුත් පොඩි අනුර දවල්ට පවා ද මෙල් සර්ගෙ  හරි ආනන්ද සර්ගෙ හරි ඇඳන්වල නිදාගෙන ඉන්නව. නමුත් සර්ලත් මොනවත් කියන්නෙ නැහැ. අපිට නම් සර්ලගෙ ඇඳන් වල නිදා ගන්නව කියන එක  හිතාගන්නවත් බැරි දෙයක්. ඉතින් මට අනුර ගැන හරිම ජෙලස්. මටත් ද මෙල් සර් එක්ක ඉන්න තියෙනවනම් කියල නොහිතුන වෙලාවක් නැහැ. මට හිතෙනව ද මෙල් සර්ගෙ පපුවෙ මවිල් ඇතුලෙ මූන හන්ගගෙන ඉන්න. නමුත් ඉතින් ඒක හීනයක් විතරයි. 

අපේ සාමාන්‍ය පෙල විභාගෙ කිට්ටු වෙනකොටනන්ද සරුයි මෙල් සරුයි දෙන්නම අපිට පාඩම් කියල දුන්න. ඉතින් නන්ද සර් නැති වෙලාවල් බලල මම වෝර්ඩන් රූම් එකට යනව මෙල් සර්ගෙන් පාඩම් අහගන්න. මම එහෙම යන්නෙ මෙල් සර් ලව්ව ගස්සවගන්න පුලුවන් වෙයිද බලන්න. නමුත් සර් පාඩම කියල දෙනව මිසක් මා ගැන කිසිම හැඟීමක් නැහැ. සමහර දවස්වල මම දැක්ක බියන සර්ගෙ ඇඳ උඩ ඉඳන් පොතක් කියවනව. මට හරිම තරහයි, ඉරිසියයි. ඒත් මොනව කරන්නද? මගෙ ලැබීම නැති කමනෙ. මෙහෙම  ඉන්නකොට විභාගෙ කිට්ටුවම දවසක මම මෙල් සර්ගෙ රූම් එකට ගියා. එදා නන්ද සර් ගමේ ගිහින්. බියනත් තව කොල්ලො කට්ටියක් එක්ක ස්ටඩි රූම් එකේ ඉන්නව. මම රූම් එකට ගිහින් කිව්ව තේරෙන්නෙ නැති ටිකක් තියෙනව ඒකයි රූම් එකට ආවෙ කියල. සර් මට කිව්ව එතන තියෙන ටේබල් එක ලඟ පුටුවෙන් වාඩිවෙන්න කියල. සර් මේසෙ අනෙක් පැත්තෙ පුටුවෙ වාඩිඋනා. ටිකක් වෙල සර් පාඩම කියල දීල එක පාරටම මගෙ අත උඩින් අත තිබ්බ. මට කරන්ට් එක වැදුන වගේ දැනුන. ඒ වුනත් මට හිතුන මගෙ ප්‍රාර්තනා ලෝකයම අද ඉටුවෙයි කියල. සර් මගෙ අත අල්ලන ගමන් මගෙ ඇඟිලි එක එක පිරිමදින්න ගත්ත. මම මූන පල්ලෙහට හරවගෙන බයෙන් වගෙ හිටිය. නමුත් මට තිබුනෙ පුදුම සතුටක්. ටිකක් වෙලා ඉඳල සර් නැගිටල ඇවිත් මගෙ කොන්ද වටේ අතදාල මව උස්සල නැගිට්ටෙව්ව. ඉන්පස්සෙ මගෙ ඇඟ වටේ අත දාගෙන මාව සර්ගෙ ඇඳ ලඟට අරන් ගියා. 

ඉන් පස්සෙ සර් නැගිටල ගිහින් දොර ලොක් කලා. සර් ආපහු ඇඳ ලඟට එනකොට මමඇඳ උඩ වාඩි වෙලා හිටියෙ. සර් දොර වහල ඇවිත් මගෙ ලඟ වාඩිවෙල මගෙ ඔලුව අතගාන්න පටන් ගත්ත. සර් කියනව විභාගෙට කලින් අහගන්න දේවල් තියෙනවනම්  ඕනිම වෙලාවක එන්න කියල. එහෙම කියාගෙනම සර් මගෙ මූන ඉම්බ. මට ආසාව වැඩි කමට ඇඟ රත්වෙනව වගේ දැනුන. පස්ස්සෙ සර් පිස්සුවෙන් වගේ මගෙ මූන බෙල්ල ඔක්කොම ඉඹින්න පටන් ගත්ත. ඉඹින ගමන් මගෙ ගල් දෙක අතගානව. ටිකක් වෙලා ඉඳල සර් නැගිටල සරම ගලවල පැත්තකින් තිබ්බ. මම හොරෙන් සර්ගෙ පයිය දිහාව බැලුව. මාර සයිස් එකක්. පයිය වටේට මවිල් පිරිල ඇට දෙකේ පවා මවිල්. මවිල් වැඩිකමට ඇට දෙක පේන්නෙත් නැහැ. පයිය අම්බානකට නැගල තිබුන. සර් හෙමිහිට පයිය මගෙ මූනට ලන්කලා. ඉන්පස්සෙ මගෙ ඔලුවෙන් අල්ලල මගෙ කට පයිය කිට්ටුවට ලන්කලා. මට තේරෙන්නෙ නැහැ මොනවද කරන්න ඕනි කියල. මම ඔහේ බලාගෙන හිටිය. සර් පාත්වෙල කිව්ව මේක කට ඇතුලට ගන්න කියල. ඉතින් මමත් කට ඇතුලට ගත්ත. කවදාවත් මෙහෙම දෙයක් කරල නැති නිසා මට මොනවදෝ හිතුන. සර් හෙමිහිට කෙඳිරි ගානව. ටිකක් වෙල ඉඳල සර් කිව්ව “ හොඳ එකා වගේ ඕක උරන්න “ කියල. ඒ හන්ද මමත් ඒක උරන්න ගත්ත. ආවු අම්ම මේකත් නියම වැඩක්නෙ. මට හරි සතුටුයි. ටිකක් වෙලා උරනකොට සර් මගෙ සරම ගැලෙව්ව. ගලවල මට කිව්ව ඇඳ උඩ නිදාගන්න කියල. මම නිදාගත්තට පස්සෙ සර් මගෙ එක කටට අරන් උරන්න ගත්ත. ටිකක් වෙලා උරල සර් ඇඳ ලඟ තිබුනු ඔයිල් ටිකක් මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ ගාල මට ගල් කැපුව. මම සර්ගෙ පපුවෙ මවිල් අතරෙ මූන ඔබාගෙන දීගෙන හිටිය. අනුරට අයිති වෙලා හිටපු මෙල් සර් දැන් මගෙ නේද කියල මට හිතුන. පස්සෙ කාලෙක මම දැනගත්ත අනුර නන්ද සර්ගෙ කොල්ල උනත් තාවකාලිකව මෙල් සරුත් පාවිච්චි කරනව කියල. ප්‍රින්සිපල් දැනගත්තොත් ලෙඩක් හන්ද දෙන්න සහයෝගයෙන් තමයි කරන්නෙ. ඉන්පස්සෙ කීප දවසක්ම මෙල් සර් මට ගල් කැපුව. ඒ හැම දවසකම මට උපරිම සතුටක් ලැබුන.

දවසක් මෙල් සර් මට කිව්ව ස්ටඩි රූම් එකේදි පොඩිඅනුර එක්ක බොරුවට රන්ඩුවක් අල්ලන්න කියල. සර් කියපු විදිහට මම පොඩි අනුර එක්ක රන්ඩුවක් කරන්න පටන් ගත්ත. එතකොටම මෙල් සර් රූම් එකට ආව. සර් අපි දෙන්නටම කිව්ව “ දෙන්නම නැගිටිනව මෙතනින්. යනව වෝර්ඩන් රූම් එකට මම නඩුව විසඳන්නම් කියල”. ඉන්පස්සෙ අපි දෙන්නම වෝර්ඩන් රූම් එකට ගියා. සර් තරහෙන් වගේ ඇවිත් රූම් එකේ දොර වැහැව්ව. ඉන්පස්සෙ අපි දෙන්නගෙම කන්දෙකෙන් අල්ලගෙන ඇදගෙන ගිහින් බෙඩ් එක උඩට තල්ලු කලා. සර් එක පාරටම සරම ගලවල මට කිවුව මේක කටට ගන්නව කියල. මම ඒක උරනකොට සර් අනුරට කිව්ව සර්ගෙ තන්ගැටි උරන්න කියල. ටිකකකට පස්සෙ සර් ඇඳෙ නිදාගෙන අපි දෙන්නට කිව්ව දෙපැත්තෙන් නිදා ගන්න කියල. ඉන්පස්සෙ සර් කිවුව මාරුවෙන් මාරුවට එයාගෙ එක උරන්න කියල. අපි දෙන්න ඒ විදිහට කලා. ඉන්පස්සෙ අපි ගොඩක් දේවල් කලා. සර් අපි දෙන්නට මාරුවෙන් මාරුවට ගල් කැපුව. ඉන් පස්සෙ සර් නිතරම වගේ අපි දෙන්නව එක වෙලාවටම කමරෙට අරන් ගල් කපන්න ගත්ත. ටික දවසකින් නන්ද සරුත් මේ බව දැනගත්ත. ඉන් පස්සෙ නන්ද සරුත් මට කපන්න පටන් ගත්ත. නමුත් මම නන්ද සර්ට එතරම් ආසවක් නැහැ. ඉන්පස්සෙ හුඟක් දවස්වල අපි දෙන්නම එකට සර්ලගෙ කමරේට රෑට යනව. අනුර නන්ද සර්ගෙ ඇඳෙත් මම මෙල් සර්ගෙ ඇඳෙත් නිදාගන්නව. කලාතුරකින් දවසක සර්ල දෙන්න මාරුවෙනව. සමහර දවසවල භාගයක් නන්ද සර් එක්ක ඉඳල භාගයක් මෙල් සර් එක්ක ඉන්නව. අනුරත් මාරුවෙනව. 

රාජපක්ෂ කියන්නෙත් හොඳ ගලක් තියෙන කොල්ලෙක්. අපි 10 වසරෙ ඉන්නකොට රාජපක්ෂ හිටියෙ 8 වසරෙ. රාජපක්ෂ සෙට් උනේ හොස්ටල් එකේම උයන සයිමන්ෙ එක්ක.සයිමන්ෙ රාජපක්ෂට වැඩිපුර කෑම හොරෙන් දෙනව. සයිමන්ෙ හොඳට ඇඟ පත තියෙන අවුරුදු 25ක විතර කෙනෙක්. දන්නවනෙ ඉතින් කුස්සියෙ වැඩ කරන අය ටිකක් ඉන්නෙ අපිරිසිදු ගතියටනෙ. ඒ වුනත් රාජපක්ෂ මුදියන්සෙට දෙනව. රාජපක්ෂගෙ තාත්ත හොඳ සල්ලි කාරයෙක්. බේකරි හොටෙල්ස් හෙම උන්ට තියෙනව. පස්සෙ පස්සෙ නන්ද සරුත් රාජපක්ෂට සෙට් උනා. රාජපක්ෂලාගෙ අම්මල ඌව බලන්න ආවහම නන්ද සර්ටයි මෙල් සර්ටයි හොඳ හොඳ තෑගි ගෙනැල්ල දෙනව. දවසක් නන්ද සර් රාජපක්ෂ්ව සර්ලගෙ ගෙදරත් එක්ක ගියා. රාජපක්ෂ නන්ද සර්ටයි සයිමන්ටයි දෙන බව හොස්ටල් එකේ හැමෝම දැනගත්ත. මටයි අනුරටයි සර්ල දෙන්න ගල කපන බවත් හැමෝම දැනගත්ත. නමුත් ඒ කාලෙ මේව අමුතු දේවල් නෙවෙයි. කවුරුවත් මේ දේවල් ස්කූල් එකේ ඇතුලෙදි කතා කරන්නෙ නැහැ. ගෙවල් වලට යන්නෙත් නැහැ

දවසක් හොස්ටෙල් එකේ කට්ටියම පන්සල් ගියා. මම යන්න බැහැ කියල නතර උනා. රාජපක්ෂත් ගියෙ නැහැ. ඒ හන්ද රෑ මම රාජප්කෂගෙ ඇඳ උඩ නිදාගෙන කතා කර කර හිටිය.ටිකක් වෙලා ඉඳල මම රාජපක්ෂව බදාගත්ත.බදාගෙනම මම කිව්ව උඹ මුදියන්සෙටයි , ආනන්ද සර්ටයි දෙනවනෙ මටත් දීපන් කියල. රාජපක්ෂ කිවුව කමක් නැහැ කරපන් කියල. රාජපක්ෂයගෙ ගල් දෙක නම් මාරයි. බෝතල් දෙකක් වගෙ සුමුදුයි. කට්ටිය පන්සල් ගිහින් එන්න කලින් මම රාජපක්ෂට ගලක් කැපුව.ඉන්පස්සෙ කීප අවස්ථාවකම මම රාජපක්ෂට ගල් කැපුව. මම උසස් පෙල පන්තියට ආවට පස්සෙ හොස්ටල් හිටියෙ ටික කාලයයි. ඒ කාලෙ දයාරත්නට, රාජපක්ෂට, බන්ඩාරට, ලක්ෂ්මන්ට ගල් කැපුව. අන්තිම කාලෙ උන් මට කියල බලෙන් තමයි ගස්සව ගත්ත.නාන්ද සර්, මෙල් සර්, ජයසේන, ඩයස්, නිහාල් මට ගල් කැපුව. තවත් කීපදෙනෙක්ම  රෑ මට ගල් කැපුව. නමුත් මම ඒ අය කවුද කියල අදවත් දන්නෙ නැහැ. මොකද උන් කළුවරේම මගෙ ඇඳට ඇවිත් මට ගල් කපල කළුවරේම ආපහු යනව. 

ඔන්න ඔහොම තමයි අපේ හොස්ටෙල් දිවිය ගෙවුනෙ. ගොඩක් අය කොහේ ඉන්නවද කියල මම දන්නෙ නැහැ.නන්ද සරුයි, මෙල් සරුයි දෙන්නම අපි උසස් පෙල කරන කාලෙ බැන්ද. පස්සෙ මාරුවීම් අරගෙන  එයාලගෙ ගම්වලට ගියා. කීපදෙනෙක්ම ඉන්ජිනේරුවරු. දයාරත්න දොස්තර කෙනෙක්. රාජපක්ෂ ලොකු ව්‍යාපාරිකයෙක්. නිහාල් විද්‍යා ගුරුවරයෙක්. මේ හැමෝම දැන් බැඳල ලමයි හෙමත් ඉන්නව. මමත් දන් ලමයි දෙන්නෙකුගෙ පියෙක්. ඒ අය ගැන මම විස්තර දන්නෙ නැති උනත් මමනම් තවමත් වයිෆ්ට හොරෙන් සමලිංගික සේවනයෙ යෙදෙනව. නමුත් දැන් 100%ක්ම ගස්සවගන්න එක තමයි කරන්නෙ.  ඒ කාලෙ ගල් කැපිල්ලට විතරක් සීමා වුනත් දැන්නම් ගොඩක් සිරා දේවල් කරනව. ඒ හැම දෙයක්ම පසුව ලියන්නම්. 



හොස්ටල් ඉන්න කාලෙදි මගෙ ලිංගික අත්දැකීම් තිබුනෙ පිරිමි එක්ක පමනක් වුනත් මම 10 පන්තියෙ ඉන්න කාලෙදි කෙල්ලක් ගැනත් ආකර්ශනයක් තිබුන. 9 සහ 10 වසර වල ඉන්නකොට තමයි මම හිතන්නෙ කෙනෙක් තමන්ගෙ ලිංගිකත්වය  ගැන යම්කිසි තීරනයකට එලඹෙන්නෙ. මේ කාලෙදි කවුරුන් සමග හෝ ලිංගිකව හැසිරිලා අත්දැකීම් ලබාගන්න ගොඩක් අය උත්සාහ කරනව. තමන්ගෙ සහකරුව ගැහැනුද පිරිමිද කියන එක ගැන නෙවෙයි හිතන්නෙ. මේ අවදියෙදි ලබන අත්දැකීම් වලදි ලිංගිකව තමන් වැඩිපුර සතුටක් ලබපු පැත්තට තමයි එතනින් එහාට යන්නෙ. මේ කාලෙදි අපේ ඉස්කෝලෙ  ගැහැනු ලමයි සහ පිරිමි ලමයි අතරෙ රහස් සම්බන්දතා ගොඩක් තිබුන. රහස් කිව්වට ඒ ගැන නොදන්න කෙනෙකුත් නැහැ. ගුරුවරු පවා දැනගෙන හිටිය. එක වතාවක් ජෝඩු දහයක් විතර අහුවෙලා සති ඩෙකකට පන්තිත් තහනම් උනා. මේ විදිහට ගොඩක් ජෝඩු ඉන්න හන්ද අනෙක් අයටත් හිතෙනව කෙනෙක් යාලු කරගන්න. මම හිතන්නෙ මටත් උනේ ඒ දෙයම වෙන්න ඇති. මම 10 පන්තියෙ ඉන්නකොට අපි හිටියෙ ස්ටේජ් එක උඩ තිබුන පන්තියෙ. 9 පන්තිය තිබුනෙ ස්ටේජ් එකේ පහල. ඒ කාලෙ 9 පන්තියෙදි තමයි විද්‍යා වානිජ හා කලා කියල වෙන් කරන්නෙ. ඒ හන්ද අලුත් ලමයි ගොඩක් 9 පන්තියෙදි ඉස්කෝලෙට ඇතුල් වෙනව. අපේ ඉස්කෝලෙටත් 9 පන්තියෙදි අලුත් ලමයි ආව. අර ස්ටේජ් එක පල්ලෙහා තිබුන පන්තියටත් අලුත් ලමයි ගොඩක් ඇවිත් හිටිය. ඒ ඇවිත් තිබුන එක කෙල්ලෙකුට මගෙ ඇහැ ඉබේම වගේ ගියා. නමුත් මම කවදාවත් හිතුවෙ නැහැ ඒ ලමය මගෙත් එක්ක යාලුවෙයි  කියල. මොකද ඉස්කෝලෙම හිටපු ලස්සනම ලමෙක්.මේ ලමය දැක්ක දවසෙ ඉඳල මගෙ හිතට මොකක්දෝ අමුතු තිගැස්මක් දනුන. ඒ පන්තිය දිහා නොබල ඉන්නම බැරි උනා. 

ඒ ලමයත් දැක්ක මම නිතරම ඒ ලමය දිහාව බලනව. ඉන්පස්සෙ ටිකෙන් ටික ඒ ලමය මගෙත් එක්ක හිනා වෙන්නත් ගත්ත.  මොනව මුනත් දෙන්නට දෙන්න මගදි මුනගැහුනොත් ලජ්ජාවෙන් ඇඹරෙනව. වෙන අය ඒ ලමය එක්ක කතා කරනකොට මට ඉරිසියාවකුත් දුකකුත් දැනුන. මම ඉස්කෝලෙ වෙන ගැහැනු ලමයි එක්ක ඕනි තරම් කතා කලත් මේ ලමය එක්ක කතා කරන්න හිතට හයියක් නැහැ. හිනා උනත් හිනාවුන ගමන් දෙන්නම ලජ්ජාවෙන් අහක බලාගන්නව.
මේ විදිහට තවත් මාසයක් දෙකක් විතර ගෙවුන. මට අර ලමය දිහා නොබල ඉන්නම බැහැ. එයාලගෙ පන්තිය දිහාව බලන්න නම් මම පස්ස හැරෙන්න ඕනි. සමහර වෙලාවට ගුරුවරයෙක් උගන්වන වෙලාවටත් මම පස්ස හැරිල බලනව. මම බලනව එයත් හොරෙන් බලාගෙන ඉන්නව. එයාගෙ මූනෙ එතකොට ලැජ්ජාශීලී ගතියක් ආරූඨ වෙනව. මම ඒ හුරතල් සිනහවට හරිම ආසයි. මට දන් හොන්දට විශ්වාසයි එයාටත් මගෙ ගැන හැඟීමක් තියෙනව කියල. නමුත් දෙන්නට දෙන්න මගදි දැක්කට මූන බලන්නවත් ලැජ්ජයි.  මෙහෙම තව දුරටත් ඉවසගෙන ඉන්න මට බැරිඋනා.ඒ හන්ද මම එයාට ලියුමක් ලියල යාලුවෙක් අතේ එයාගෙ යාලුවෙකුට දුන්න. 


ඊලඟ දවසෙ එයාගෙ යාලුව මගෙ යාළුවට පොතක පිටකවරෙ ඇතුලෙ දාල මට ලියුමක් එවල තිබුන. ජීවිතේ පලමු වතාවට මට කෙල්ලෙකුගෙන් ආදර හසුනක්. මට හිතාගන්නත් බැහැ. එයත් මට කැමතිලු. මෙච්චර ලස්සන කෙල්ලක් මට කැමති උනා කියල මම කොහොමද විශ්වාස කරන්නෙ. ඉස්කෝලෙ ඉන්නෙ ඕනිම පිරිමි ලමෙක් ඒ ලමයට කැමති වන බව ඉර හඳ වගේ ස්තිරයි. මට හිතුන මම ලොකු ජයග්‍රහනයක් කලා කියල. මගෙ හිතට ආඩම්බරයකුත් ආව.  මමත් දැන් ආදරවන්තයෙක් , ලමා කාලයෙන් මිදිල පරිනත තත්වෙට පත්වුනා කියන අහංකාර හැඟීමක් හිතට ආව. මමත් හෙන වැඩකාරයෙක් කියල දැන් හැමදෙනාම හිතයි. මට ඒ අයගෙන් සැලකිලිත් ළැබෙයි. මට හරිම සතුටුයි. මම ඒ ලියුම දහස් වාරයක් කියවන්න ඇති. හොස්ටල් එකෙ මගෙ ඇඳේ මෙට්ටෙ යට ලියුම හන්ගගෙන කාටත් හොරෙන් වරින් වර කියවන්න ගත්ත. 
එයාගෙ අත් අකුරුත් හරිම ලස්සනයි. එයා වගේම ලස්සනයි. අපි හැමෝම  රෑ කෑමට කලින් පාඩම් කරන කාමරේට ගිහින් පාඩම් කරන්න ඕනි. අපි පාඩම් කරනවද බලන්න වෝර්ඩන් වරින් වර එනව. ඊට අමතර හවුස් ප්‍රිෆෙක්ට්ල කියල උසස් පෙල අය්යල දෙන්නෙකුත් ඉන්නව. ඒ අයත් පහල පන්තිවල ඉන්න අය මොනවද කරන්නෙ කියල හොයල බලල සර්ට වාර්තා කරනව. නමුත් මේ හැමෝටම හොරෙන් මම පොත් අස්සෙ හංගගෙන අර ලමයට ලියුමක් ලිව්ව. ඒක හොරෙන්ම මගෙ පොතක කවරෙ ඇතුලට දාල සූට් කේස් එකේ දාල යතුරු දැම්ම. ඊලඟ දවසෙ මම කාටත් හොරෙන් පොත එලියට අරන් ඉස්කෝලෙ ගෙනියන පොත් අස්සෙ ගහගත්ත. මට ඒ උනත් හරි බයයි කාට හරි අහුවෙලා සර්ට කියයි කියල. කොහොම හරි මම පොත අරන් ගිහින් මගෙ පන්තියෙ යාලුව අතේ අර ලමයට ඇරිය. 
මේ විදිහට අපි කාලයක් ලියුම් ගනුදෙනු කරගත්ත. හරිම බොලඳ දේවල් ඒ ලියුම් වල ලිව්ව. ගොඩක්ම ලියන දේවල් හොයාගත්තෙ නවකතා පොත් වලින්. ඒ කාලෙ කුමාර කරුනාරත්න කියල ආදර කතා ලියන ලේඛකයෙක් හිටිය. එයාගෙ පොත් අපි කියෙව්ව. ඒ පොත්වල තියෙන ආදර වැකි තමයි අපි ලියුම් වල ලිව්වෙ. ඒකාලෙ අපිට නවකතා පොත් කියවීම තහනම්. නවකතා පොත් කියෙව්වෙත් හොරෙන්. අත්තටම ගුරුවරුන්ගෙ පටු අදහස් හන්ද අපේ රටට බිහිවිය යුතු නවකතාකරුවන්  ලේඛකයින්ගෙ බිහිවීම වැලකුනා කියල මට හිතෙනව. ඉස්කෝලෙ යන හැම ලමයෙකුටම විද්‍යාව ගනිතය ඉගෙන ගන්න බැහැ. අනෙක් විෂයන් ඉගෙන ගන්න ආස ලමයි ඉන්නව. නවකතා කියවන්න නොදී ගුරුවරු කලේ  ලියවීමට දක්ෂ ලමයි බිහිවීම නැති කරපු එක. 
ඉතින් ලියුම් ගනුදෙනු වලට විතරක් සීමා වෙච්ච ආදරේ ලස්සනට ගලාගෙන ගියා. නමුත් අපි කවදාවත්ම කතා කරල නැහැ. ඒ උනාට ලියුම් වලින්නම් අපි විවාහ වෙලා ලමයිනුත් ඉන්න ජෝඩුවක් වගේ. එහෙම තමයි ඒ කාලෙ පාසල් ආදර කතා. දැන් කාලෙනම් කොල්ලො කෙල්ලො ලියුම් දෙන්න කලින්ම කරන්න ඕනි දේවල් කරල ඉවරයි.  මමත් මේ කාලෙ ගොඩක් අපේ අනාගතේ ගැන හිතුව. අපේ අම්මල තාත්තල මේ ලමයට කැමති වෙයිද නැද්ද කියල බයක් තිබුන. අම්මල තාත්තල මැරෙනවනම් හොඳයි කියල හිතුන. මොනතරම් පවුකාර සිතුවිල්ලක් උනත් ආදරෙන් අන්ධ උනහම එහෙම තමයි. අපි කසාද බැඳල ලමයි එක්ක ඉන්න හැටි කල්පනා කලා. ඒ කොහොම උනත් කවදාවත් ලිංගික සිතුවිලි නම් පහල උනේ නැහැ. මට ඒ කාලෙත් ලිංගික ආශාවන් තිබුනෙ පිරිමි ගැන. නමුත් පිරිමියෙකුට ආදරයක් කරන්න නම් කීයටවත් හිත්වෙ නැහැ. හොස්ටල් එකෙදි සර්ල එක්ක කොල්ලො එක්ක සෙක්ස් කලාට කෙල්ලක් එක්ක සෙක්ස් කරන්න කිසිම ආසාවක් තිබුනෙ නැහ. මගෙ හිතේ තිබුනෙ ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් කොල්ලො එක්ක ආදරය කෙල්ලො එක්ක කියල. 

එයා හිටියෙ හොස්ටල් නෙවෙයි. ගෙදර ඉඳන් ආවෙ. ඉතින් මම හැමදාම උදේට හොස්ටල් එකෙ දොර ඉස්සරහට වෙලා එයා බස් එකෙන් බැහැල ඉස්කෝලෙට එන පාර දිගේ එනවද කියල මග බලාගෙන ඉන්නව. නමුත් එහෙම ක්ලලේ කාටවත් සැක නොහිතෙන විදිහට. සුදුපාට ගවුමක් ඇඳල රතුපාට ටයි එකක් දාගෙන එය පාර දිගේ පියමන් කරනකොට මට හරිම සතුටක් ලැබෙනව. ඒ දිහා මම බලාගෙන ඉන්නව. එයත් දන්නව මම බලාගෙන ඉන්නව කියල. ඒ හන්ද එයත් එන්නෙ හොස්ටල් එක දිහාව බලාගෙනමයි. හොස්ටල් එක තිබුනෙ පොඩි කඳු ගැටයක් උඩ හන්ඩ හොඳට පේනව.  ඒකාලෙ මාසෙකට එක දවසක් විතර එයා ඉස්කෝලෙ එන්නෙ නැහැ. මට ඉතින් ඒ දවසට හරිම පාලුයි. නමුත් මම දැනගෙන හිටියෙ නැහැ ඒ ඇයි කියල. පස්සෙ තමයි වෙන කොල්ලන්ගෙ කතාවලින් දැනගත්තෙ ගැහැනු ලමයින්ට එහෙම වෙනව කියල. ඒ කාලෙ දන් වගෙ ශනීපාරක්ෂක  තුවා තිබුනෙ නැහැ. ගැහැනු ලමයි ඒ වෙනුවට පාවිච්චි කලේ පුලුන් ගුලි රෙදි කෑලි වගේ දේවල්. ඒ හන්ද එහෙම දවස් එයාලට ලොකු හිරිහැරයක්. 

ටික කලකින් අපේ ආදරේ මුලු ඉස්කෝලෙම දැනගත්ත. ඒක ආරංචි උනහම වැඩියෙන්ම කලබල උනේ මෙල් සර්. දවසක් මම ඉස්කෝලෙ ඇරිල කෙලින්ම හොස්ටල් එකට යන්නෙ නැතිව ඉස්කෝලෙ ගොඩනැගිල්ලක් ලඟ නතර වෙලා හිටිය. ඇත්තටම මම දැනගෙන හිටියෙ නැහැ ඒ ලමය ඒ හරියෙ ඉන්න බව. ටික වෙලාවකින් මෙල් සර් හොස්ටල් එකට යන්න ආව. සර් මාව දැකපු ගමන් පස්ස බැලුව. බලනකොට අර ගැහැනු ලමය එතන ඉන්නව. සර් හිතුවෙම අපි මොකක් හරි හොරකමක් කලා කියල. සර් මගෙ ලඟට ඇවිත් ඉස්කෝලෙ ඇරුනහම හොස්ටල් එකට නොගිහින් මෙතන මොනවද කරන්නෙ කියල මගෙ කනට ගැහැව්ව. ඒ ගැහැනු ලමය ඉස්සරහ වීරයෙක් වගේ සර් මට ගැහැවුවට මටනම් දුකයි ලැජ්ජවයි ඉවසගන්න බැරිව ගියා. මම දැක්ක ඒ ලමයත් අඬාගෙන දුවනව. මම හොස්ටල් එකට ගියෙ හරිම හිතේ අම්මරුවකින්. රෑ සර් මට රූම් එකට එන්න කීව. මම ගියාට පස්සෙ සර් මාව බදාගෙන මට කිව්ව අනේ පැටියො මම ගැහැව්වෙ තරහෙන් නෙවෙයි. උඹ මට නැතිවෙයි කියල මට ලොකු භයක් දැනුන ඒකයි ගැහැව්වෙ කියල. ආයෙත්නම් කවදාවත් ගහන්නෙ නැහැ කිව්ව. පස්සෙ සර් මාව ඇඳට අරන් ගිහින් ගලක් කැපුව. මට දවල් සිද්ධිය නිකම්ම අමතක වෙලා ගියා. 

දවසක් එයාගෙ යාලුවෙක් මට ඇවිත් කිව්ව අර ගැහැනු ලමය බාලිකා ශිෂ්‍ය නිවාසයෙ කෑම කාමරේ ඉන්නව ගිහින් මුනගැහෙන්න කියල. මට යන්නනම් භයක් තිබුන. ඒ උනත් යාලුව කිව්ව පිට ඉඳන් ඔත්තු බලන්නම් බය නැතිව යන්න කියල. ඒ කාලෙ අපේ ඉස්කෝලෙ සංගීත කාමරේ අලුත්වැඩියා කරමින් හිටපු හන්ද තාවකාලිකව බාලිකා නිවාසයෙ කාම කාමරේ සංගීත කාමරේ හැටියට දවල්ට පාවිච්චි කලා. ඒ  හන්ද පිරිමි ලමෙක් එතනට යන එකට ඒ දිනවල තහනමක් තිබුනෙ නැහැ.  මම යනකොට ඒ ලමය ඇතුලෙ හිටිය. අපි මොනවා හෝ පොඩ්ඩක් කතා කලා. මොනව කතා කලාද  කියල මට මතකයක් නැහැ. වෙන ලමෙක් මට තේ එකකුත් වීදුරුවකට ගෙනැත් දුන්න. මම භාගයක් බොනකොට එයා කිව්ව කෝ මට කියල. භයටයි  කුතුහලයයි නිසා  කවුරුත් කරන ඒ බොලඳ දෙය අමතක උනා. මම මහ ගොඩයෙක් කියල හිතුවද දන්නෙ නැහැ කියල මට ලැජ්ජාවකුත් ආව. ඒ හන්ද මම ඉතුරු තේ ටික ඒ ලමයට දුන්න. එයා උගුරක් බීල ආයෙත් මට දුන්න. මම ඉතුරු ටික බිවුව. 

එයා මගෙ උපන් දිනේට  ලස්සන ලේන්සු පෙට්ටියක් දුන්න. ආහ් මට අමතක උනා. එයා මට එයා පාවිච්චි කරපු ලේන්සුවක් දුන්න. මම හොස්ටල් එකේදි දහස් වාරයක් ඒ ලේන්සුව ඉඹින්න ඇති. මට ලැබුන ලේන්සු පෙට්ටිය ගෙදරට අහුවෙයි කියල හරිම බයෙන් තමයි ලඟ තියාගත්තෙ. ඉතින් මගෙ උපන් දිනේට මම එයාටත් මොනව හරි දෙන්න සැලසුම් කලා. මම ටවුන් එකේදි දැක්ක ලස්සන තුන් මුලස් චොකලට් පෙට්ටිය. නමුත් ඒක ගොඩක් ගනන්. කීයටවත් ඒක ගන්න සල්ලි මට නැහැ. මගෙ උපන් දිනේට කලින් මම ගමේ ගියා. මම අම්මට කිව්ව හොස්ටල් එකේ ලමයි එයාලගෙ උපන් දිනවලට එක එක දේවල් ගේනව. ඒ හන්ද මටත් එයාලට චොකලට් එකක් අරන් දෙන්න ඕනි කියල බොරුවක් ගහල අම්මගෙන් සල්ලි ඉල්ලගත්ත. 

අපි අවුරුද්දක්ම ආදරේ කලා. නමුත් කවදාවත් අතින්වත් අල්ලල නැහැ. ඔහොම කාලෙ ගෙවිල ගිහින් සාමාන්‍ය පෙල විභාගෙත් ලන්වුනා. ඉස්කෝලෙ නිවාඩු හන්ද මුළු ඉස්කෝලෙම පාලුයි.  විභාගෙ ලියන ලමයි හැර හොස්ටල් එකේ අනෙක් හැම කෙනෙක්ම ගම්වලට ගිහින්. දැන් මට අර ලමයව දැකගන්න නැතිව හරිම අප්සෙට්. ඒ ලමයගෙ අක්ක හිටියෙ අපේ අවුරුද්දෙම වානිජ පන්තියෙ. ඉතින් අක්කත් විභාගෙ ලියන හන්ද ඒ ලමය දවසක් අක්කට දවල්ට බත් අරන් එන විදිහට ගෙදරට බෝලයක් බස්සල විභාගෙ දවස් වල ඉස්කෝලෙට ආව. ඒ හන්ද මට ආයෙත් එයාව දැකගන්න පුලුවන් උනා. මට හරි සතුටුයි.එයා මගෙ ලඟට ඇවිත් විභාගෙට සුභ පතල විභාගෙ ඉවර වෙලා ගමේ ගියහම එයාගෙ මාමලගෙ ගෙදරට ලියුම් එවන්න කියල කියල ගිය.  ඉන්පස්සෙ නම් විභාගෙ ඉවර වෙන තුරුම ආයෙත් දැක්කෙ නැහැ. ඉන්පස්සෙ මම ගමේ ගියා.

විභාගෙ ප්‍රතිපල එනකම් ගෙදර ඉන්න කාලෙ මට නිතරම ඒ ලමයව මතක් උනා. මගේ පන්තියෙ සමහර ලමයිනම් දෙවෙනි වරට විභාගෙ ලියන්න බලාපොරොත්තුවෙන් නැවත පාසැල් ගියා. නමුත් හොස්ටල් හිටපු කවුරුවත් නැවත ගියෙ නැහැ. ඉතින් ඒ කාලෙදි මම ඒ ලමයට මාමලගෙ ගෙදරට මම ලියුමක් යැව්ව. මම ලියල යැව්ව අපේ ගෙදරට ලියුම් එවන්න හැබැයි මගෙ නම නැතිව බොරු නමක් ලියන්න කියල. මොකද තාත්තට අහුවුනොත් මම ඉවරයි. ඉතින් ඒ ලමය ලියුමක් එවල තිබුන. මම හිතුව වගේම නුපුරුදු නමක් නිසා තාත්ත ලියුම  කඩල. නමුත් හොන්ද වෙලාවට මගෙ නමවත් ඉස්කෝලෙ දේවලුත් ලියල තිබුනෙ නැහැ. ඒ උනත් මාව සැක කරයි කියල මට හෙනට බයයි. එහෙම උනොත් ඉස්කෝලෙ යෑමත් ඉවරයි. අන්තිමට මම කිව්ව අපේ ගෙවල් ලඟ තියෙන් ෆැක්ටරි එකේ ඔය නම  තියෙන කෙනෙක් ඉන්නව. වැරදිලා අපේ ගෙදරට ලියුම එන්න ඇති කියල. කොහොම උනත් ගෙදරින්ම අහිංසකය මම හන්ද කවුරුවත් මාව සැක කලේ නැහැ.  පස්සෙ මම ඒ විස්තරේ ලියල ඒ ලමයට ලියුමක් යැව්ව. කරුමෙ කියන්නෙ ඒ ලියුම ඒ ලමයගෙ මාම කඩල බලල. ඉන්පස්සෙ මාම මේ ලමයට ගහල ආපහු ඒ ලමයගෙ ගෙදරට එක්කරගෙන ගිහින් අම්මලටත් කියල  තිබුන. ඉන්පස්සෙ අපි ලියුම් ලිව්වෙ නැහැ. 

විභාගෙ ප්‍රතිපල ආවහම මම හොඳින් පාස් වෙලා. ඒ හන්ද උසස් පෙල කරන්න ආයෙත් ඉස්කෝලෙට ගියා. නමුත් හොස්ටල් එකේ ඉඩ නැහැ. ඒ හන්ද මට පිට ගෙදරක නතර වෙන්න උනා. මම නතර උනේ අපේ නෑදෑ   ගෙදරක. ඉස්කෝලෙට එන්න උනේ බස් එකක. ප්‍රතිපල එනකම් ගෙදර හිටපු කාලෙදි මට අර ලමය ගැන ටික ටික හිතෙන් අමතක වෙන්න ගත්ත. ඒ හන්ද මම ආයෙත් ආවට පස්සෙ ඒ ලමය ගැනැ උනදුවක් නතිව ගියා. මම දැන් උසස් පෙල කරන කෙනෙක් නිසා අහංකාර කමකුත් ඔලුවට ඇවිත් තිබුන. අනෙක මම ඉස්කෝලෙ නැති කාලෙ ඒ ලමය ඉස්කෝලෙ රසායන විද්‍යා සර් එක්ක යාලු උනාලු. ඒ සර් උපාධිය ඉවර කරපු ගමන් පලමු පත්වීම අරන් අපේ ඉස්කෝලෙට ආපු තරුන ගුරුවරයෙක්. හරි ලස්ස්නයි. ඉස්කෝලෙ ලමයිනම් කිව්වෙ ඒ සර් ලැබ් එක ඇතුලෙදි ඒ ලමයට අතවරයකුත් කලා කියල. කෙල්ල ලස්ස්න හන්ද එහෙම දෙයක් නොවුන වෙන්නත් බැහැ. ඉන්පස්සෙ ඒ ලමය කීප දෙනෙක් එක්කම යාලු උනා. අන්තිමට ටවුන් එකේ ටැක්සි ඩ්‍රයිවර් කෙනෙක් එක්ක පැනල ගියා. කෙල්ලෙක් සමග තිබුනු මගෙ පලමු සහ අවසන් ආදර සම්බන්ධය  ඒ විදිහට අවසන් උනා.