2.හොස්ටල් එකෙන් පිටදි
අපේ ගෙවල් ලඟ පොඩි කඩයක් තිබුන. කඩයක් කිව්වට පොඩි කාමරයක් වගෙ. වටේට ලෑලි ගහල තියෙන්නෙ. ඉස්සරහින් දොරක් නැහැ. පස්සෙන් පොඩි දොරක් තියෙනව. මුදලාලි බඩු දෙන්නෙ ජනේලෙන්. ඒ ජනේලෙ කාමරේ පලලටම තියෙනව. සොයිබ දෙකකින් උඩට උස්සන්න පුලුවන්. අපි ඒ වගේ කඩවලට කිව්වෙ බාර් කියල. ඒ කඩේ හිටියෙ වයසක මුදලාලි කෙනෙක්. අපි ඒ මුදලාලිට කිව්වෙ මුත්ත කියල. කඩේට කියන්නෙත් මුත්තගෙ බාර් එක කියල. ඉතින් දවසක් මම ගමේ ආපු දවසක මුත්තගෙ බාර් එකට ගියා. එවෙලෙ දවල් 11:30ට විතර ඇති. ඒ වෙලාවට ගොඩක් රස්නෙ නිසා කවුරුවත් වැඩිය කඩේට එන්නෙ නැහැ.
මම කඩේට යනකොට කඩේ කවුරුවත් හිටියෙ නැහැ. මුත්ත මට කිව්ව කඩේ පිටිපස්සට එන්න කියල. මම පිටිපස්සට ගියහම මුත්ත මට කෙසෙල් ගෙඩියක් කන්න දුන්න. මම කෙසෙල් ගෙඩිය කන අතරෙ මුත්ත මගෙන් අතින් අල්ලල කඩේ ඇතුලට ගත්ත. මට දැන් මේ වගේ සිද්දි හුරු නිසා වෙන්න යන්නෙ මොකක්ද කියල තේරුනා. ඒ උනත් මම සද්ද නැතිව හිටිය. නමුත් මගෙ කිසිම කැමත්තක් නම නැහ. හෙන නාකි කැත මිනිහෙක්. කලයක් වගේ බඩක් තියෙනව මදිවට උඩට ඇන්දල ඉන්නෙ අත් තියෙන මේස් බැනියමක්. ඒක සුදු පාට බැනියමක් උනාට අපිරිසිදු කම හන්ද දුඹුරු පාටයි. බුලත් විට කාල කට රතුම රතු පාටයි. ඒ මොනව උනත් මම ඕනි දෙයක් කරන්න ඇරල ඔහේ හිටිය. පස්සෙ මුත්ත මාව කඩේ ඇතුලට ඇරගෙන මුත්තගෙ සරම ඉන ලඟට උස්සල හිටගෙනම මට ගලක් කැපුව. මුත්තගෙ පයිය නම් ගොඩක් ලොකුයි. නමුත් ගල කපන්න හදන වෙලාවෙ වතුර පුරවපු බැලුන් බෝලයක් වගෙ එල්ලි එල්ලි තිබුන. මට ගල කපනකොටත් හරියකට නැගල තිබුනෙ නැහැ. හැබයි මිනිහට බඩුනම් ගියා. ඉන්පස්සෙත් කීප වතාවක්ම මුත්ත මේ වැඩේ මට කලා. ඒ හැම වෙලාවකම මට මොනව හරි කන්න දුන්න.
අපේ අම්මගෙ පවුලෙ සහෝදරයො සහෝදරියො කීප දෙනෙක්ම හිටියට අපේ ආච්චිගෙ ප්‍රියතම දරුව අපේ අම්ම. ඒ හන්ද ආච්චි අනෙක් මුනුපුරො ඔක්කොටම වඩා අපේ පවුලෙ අයට ආදරෙයි.ඒහන්ද මමත් ආච්චිගෙ ගෙදර යන්න හරි ආසයි. දවසක් නිවාඩුවකදි මම ආච්චිගෙ ගෙදර ගියා. අම්ම මාව එහේ නවත්වල ආපහු ගෙදර ගියා. මම එහෙ ඉන්න අතරෙ දවසක් රෑ ඒ ගමේ මිනිහෙක් කොහෙද ගිහින් ගෙදර යන්න රෑ වෙලා ආච්චිගෙ ගෙදර නවතින්න ආව. ඒ කාලෙ ගම්වල හැටි එහෙම තමයි. නෑදෑ කමක් නැතිවුනත් ගෙදරක නතර වෙනව කියන එක සාමාන්‍ය දෙයක්. ඒ මදිවට නවතින ගෙදරින් කන්න බොන්නත් ලැබෙනව. ගම්වල හැටි එහෙම තමයි. මමනම් ඒ මනුස්සය එක්ක කතා කලේවත් නැහ. හෙන කැත බුලත් කෙල පෙරාගෙන ඉන්න එකෙක්. රැඑ කාපු ගමන් මට ඉක්මනටම නින්ද ගියා. ඒ උනත් රැඑ කවුහරි මට තුරුලු වෙලා මගෙ ඇඟ බදාගත්ත. මට තේරුනා අර මිනිහ තමයි කියල. ඒත් ඉතින් කෑගහන්නත් මොකක්ද වගේ. ආච්චි ඇහරියොත් මම වරද කාරයෙක් නොවුනත් වෙච්ච දේ ගැන ලැජ්ජාවක් මටත් දැනෙනව. ඒ හන්ද සද්ද නැතිව හිටිය. අන්තිමට මිනිහ මගෙ කකුල් දෙක ලංකරල මට ගලක් කැපුව. එතකොට මට වයස 13ක් විතර වෙන්න ඇති. ඊට පස්සෙ කවදාවත් මම ඒ මිනිහව දැක්කෙ නැහැ.
අපේ ගෙවල් ලඟ මට වඩා අවුරුදු 16ක් විතර වැඩිමහල් අය්ය කෙනෙක් හිටිය. ඒ අය්ය තරමක හොඳ රස්සාවක් කරනව. ඒ හන්ද අපේ ගෙදරිනුත් එයාට තරමක සැලකීමක් තිබුන. නිතරම අපේ ගෙදර යනව එනව. දවසක් ඒ අය්ය මට කිව්ව ෆිල්ම් එකකට යමු කියල. අපේ ගෙදර කෙනෙක් වගේම ඉන්න නිසා තාත්තලත් විරුද්ධ උනේ නැහැ. ඒ හන්ද මම ෆිල්ම් එක බලන්න ගියා. ෆිල්ම් එක පටන් අරන් ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සෙ ඒ අය්ය මගෙ කකුල් අතගාන්න් ගත්ත. මමත් මේ වෙනකොට ඒවට පුරුදු නිසා සද්ද නැතිව හිටිය. ඒ වගෙම මටත් ආසාවට නැග්ග. අය්ය දන්නෙ නැහැ මම දන් මේව අත්විඳපු කෙනෙක් කියල. එයා හිතන්න ඇති මම තවම කන්‍යාවියක් කියල. ඒ හන්ඳ වෙන්න ඇති කකුල ටිකක් වෙලා අතගාවත් ඊට වැඩිය දෙයක් කලේ නැහ. මට වඩ පොඩ්ඩක් වැඩිමහල් අය්ය කෙනෙක් මට ඉන්නව. ඉතින් අර අය්ය ෆිල්ම් එක බලල එන අතරෙ මට කිව්ව ෆිල්ම් එක බලන්න එයත් එක්ක ගිය බවක් අපේ අය්යට කියන්න එපා කියල. මට තවමත් හිතේ සැකයක් තියෙනව මේ යකා අපේ අය්යටත් පොඩි කාලෙ මොනව හරි කරන්න ඇති කියල. මොකද පහු කාලෙක එ මිනිහ ගල් කාරයෙක් බව ගමම දැනගත්ත. ඒ කාලෙදිම ඉස්කෝලෙ යන කොල්ලෙක් ඉගෙන ගන්න උදවු කරනව කියාගෙන ගෙදර නවත්වගෙන හිටිය. යන එන තැන්වල ඒ කොල්ලව එක්කරගෙන ගියා. දන් අවුරුදු 67ක්(2014) විතර ඇති. තවමත් බැඳල නැහැ. 
No comments:
Post a Comment