24. ජාත්‍යන්තර වෛශ්‍යාවකගේ ගමනක ආරම්භය

ඉතින් එදා උදේ ජපන පාර්ක් එකට ආව.  ජපන ඇවිත් මගෙ කාර් එක ලඟම කාර් එක නතරකලා. මිනිහ මට සිග්නල් කලා උගෙ කාර් එකට එන්න කියල. මට පුදුම බයක් ආව. මොනව කරන්නද කියල හිතාගන්න බැරිඋනා. කවදාවත් මම පිටරට කෙනෙක් එක්ක මේ විදිහට ඉන්දල නැති හන්ද මට බය හිතුන. ඒ වුනත් මට ලොකු ආසවකුත් තිබුන ගිහින් සෙක්ස් කරන්න. ජපනෙකුගෙ එකක් කොයි වගේද කියල දැනගන්න ලොකු ආසාවක් තිබුන. ස්ට්‍රිප්ස් ෂෝ වලදි ජපනුන්ගෙ ඒව දැකල තිබුනත් ස්ටේජ්  එක ටිකක් දුර හන්ද හොඳටම පෙනිල නැහැ. අනෙක කවදාවත් ජපනෙකුගෙ එකක් අතගාලත් නැහැ. අදෙගාවගෙ එක යන්තම් ඇල්ලුවත් කලිසමට උඩින්. අදෙගාවගෙ එක දැකගන්න බැරි උනා.  මට කියන්න බැරි තරමෙ ආසාවක් තිබුන ජපනෙකුගෙ එකක් අත ගාද්දි  නගින හැටි විඳල බලන්න.  මම ටිකක් වෙලා එහෙම්මම කාර් එක ඇතුලෙම හිටිය. ටික ටික එලිය වැටීගෙනත් එනව. ව්‍යායාම  වලට එකා  දෙන්න උදෙන්ම ඇවිත් පාර්ක් එකේ ඇවිදිනව.. මට බයයි ඇවිදින එවුන් දකී කියල. අන්තිමට ඕන දෙයක් උනාවෙ කියල මම උගෙ කාර් එකට නැග්ග. විනාඩි 3ක් විතර අපි මොනවත් කතා කලේ නැහැ.. ටිකක් වෙලා ඉඳල ජපන මගෙ අතින් ඇල්ලුව. මම ආසාවටයි බයටයි හෙලවෙන්නෙවත් නැතිව හිටිය. ඉන්පස්සෙ ජපන මගෙ මූන උගෙ පැත්තට හරවල මට කිස් එකක් දුන්න. දැන් මට හොඳටම නැගල. අපිට වැඩි වෙලා ඉන්නත් බැහැ මොකද එලිය වැටීගෙන එන හන්ද. ටිකක් වෙලා එහෙමම ඉන්දල ජපන උගෙ කලිසම පාත් කරල පයිය එලියට ගත්ත. ජපන ඒ තරම්ම ලස්සන නැහැ. මම උදේ හවස දකින ලස්සන ජපන්නු ගැන හිතනකොට මට හිතුන මෙය මගෙ ටයිප් එක නෙවෙයි කියල. ඒ උනත් පලමු වතාවට ලැබුනු චාන්ස් එක හන්ද තෝර තෝර ඉන්න පුලුවන් කමක් නැහැ. ඉතින් ජපන මගෙ අත අල්ලල මගෙ අත උගෙ පයිය උඩින් තිබ්බ. මම හෙමිහිට ඒක අතගන්න ගත්ත. මගෙ ජීවිතෙ පලමු වතාවට තමයි විදේශීයෙකුගෙ පයියක් ඇල්ලුවෙ. කලුවර හන්ද පයිය පේන්නෙ නැහැ. ඒවුනත් හොඳ සයිස් එකේ එකක් කියල මගෙ අතට දැනෙනව. ඉන්පස්සෙ ජපන පයියට කොන්ඩම් එකක් දාල මගෙ ඔලුවෙන් අල්ලල උගෙ පයිය පැත්තට මගෙ ඔලුව පාත් කලා. මට තේරුනා මූට උවමනව තියෙන්න මගෙ කටට දෙන්න කියල. ඒ හන්ද මම ඔලුව පාත්කරල පයිය කටට අරන් උරන්න ගත්ත. අය්යගෙයි, ගුනේගෙයි පයිය උරනකොට මම කවදාවත් කොන්ඩම් දැම්මෙ නැහැ. ඒ නිසා කොන්ඩම් දාල උරනකොට නුහුරු ගතියක් ආව. ඒ උනත් මම දිගටම උරනකොට ජපනට කෙඳිරියකුත් එක්ක බඩු ගියා. ඉන්පස්සෙ මම කාර් එකෙන් බැහැල ගිහින් මගෙ කාර් එකට නැග්ග. ඌත් යන්න ගිය. එදා අපි කිසිම දෙයක් කතාකලේ නැහැ. ආපහු ගෙදර යන්න තියෙන හදිස්සියයි, කවුරුවත් දකී කියන බයයි, කාර් එකක් ඇතුලෙ කවදාවත් මෙහෙම දෙයක් කරල නැති හන්දයි එවෙලෙ මොනව කලාද උගෙ පයිය කොයි වගේද කියලවත් මගෙ මතකෙට එන්නෙ නැහැ. මට් ඒක නික හීනයක් වගේ. නමුත් පලමු වතාවට විදේසිකයෙකුගෙ එකක් අතගාන්න උරන්න ලැබුනු එක ගැන හිතේ පුදුමාකාර සතුටක් වගේම පොඩි ආඩම්බර ගතියකුත් දැනුන. නමුත් ඒ ජපන මගෙ හිතේ මැවිල තිබුන ජපනෙක් නෙවෙයි. 

මේ ජපන මුනගැහෙන්න කලින් මම මාස ගානක් තිස්සෙ ෆෝන් ක්ලබ්ස් වලට කතා කලා. නමුත් කිසිම ප්‍රතිපලයක් ලැබුනෙ නැහැ. සමහර අයනම් කරුනාවෙන් කිව්ව මේ තැන්වලට කතා කරල වැඩක් නැහැ. මෙතනට එන්නෙ ගැහැනුන්ට ආස අය විතරයි කියල. නමුත් සමහර අයනම් මට තර්ජනය කරල කිව්ව ආයෙත් කතා කරල තිබුනොත් මරනව කියල.  මම අර ජපන මුනගැහෙන්න ගිය වෙලෙත් එක පාරටම උගෙ ලඟට ගියෙ නැත්තෙ අන්න ඒ බය හිතේ තිබුන හන්ද. තව දවසක් මම කෝල් කලහම මිනිහෙක් කිව්ව එයගෙ යාලුවෙක් ඉන්නව එයනම් ටිකක් ඔය පැත්තට කැමැත්තකුත් තියෙනව. එයගෙ වයිෆ් ගමේ ගිහින් ඉන්නෙ කතා කරල බලන්න කියල මට අංකය දුන්න. ඉතින් මමත් මෝඩය වගෙ ඒ අංකෙට කතා කරල කිව්ව මම මෙහෙම කෙනෙක් මුනගැහෙන්න ආසයි කියල. නමුත් ඒ මිනිහ කිව්ව හිතේ අහලකවත් එහෙම දෙයක් නැහැ කාගෙ හරි උගුලකට අහුවෙලා කියල. තව දවසක් එකෙක් කිව්ව කැමතියි අහවල තැනට එන්න කියල. මමත් ඉතින් එතනට ගියා. නමුත් එහෙම කෙනෙක් ආවෙ නැහැ. මම ගොඩක් වෙල බලාගෙන ඉඳල යන්න ගියා. තවත් දවසක එකෙක් කිව්ව මගෙ කාර් එකේ අංකය මේකයි අහවල් තැනට එන්න කියල. ඇත්තටම ඒ කාර් එක එතනට ආව. නමුත් ඒ මිනිහ කාර් එක නැවැත්තුවෙවත් නැහැ. මගෙ දිහාව හොරෙන් බලාගෙන යන්න ගියා. මිනිහට උවමනාව තියෙන්න ඇත්තෙ මම කවුරු වගේ කෙනෙක්ද කියල බලාගන්න විතරක් වෙන්න ඇති. පිරිමි  ක්ලබ් එක ඇතුලට යන්නෙ ‍යෙන් 4000ක් ගෙවල. එහෙම යනව ඇත්තෙත් කොහොම හරි බඩුවක් ගහන්න ඕනි කියල මෝල් වෙලා ඉන්න වෙලාවට වෙන්න ඇතිනෙ. ඉතින් එහෙම එකෙක් නිකන් තමන්ගෙ කාලය වියදම් කරල තමන්ගෙ චාන්ස් නැති කරගන්න කැමති නැතිව ඇති. එලියට ගියොත් ආපහු සල්ලි දීල ඇතුලට යන්න වෙනව. අනෙක එලියට ගිය අතරෙ හොඳ බඩුවක් මිස් වෙන්නත් පුලුවන්. මේ කාලෙ මොබයිල් ෆෝන් තිබුනෙ නැති හන්ද මම කතා කලෙ ෆෝන් බූත් වලින්. 

ඒ කාලෙ ජපානෙ හැම මුල්ලකම ටෙලිෆෝන් බූත් තිබුන. කැම්පස් එක ඇතුලෙත් 40-50 තිබුන. ඉතින් මම වරින් වර ලැබ් එකෙන් එලියට ඇවිත් අර බූත් වලින් කල්බ් වලට කතා කරනව. අර මම කියපු අයව මුනගැහෙන්න යොදාගත්තෙත් කැම්පස් එක කිට්ටුවම තැන් තමයි.  තව දවසකත් ඒ වගේ දෙයක් උනා. මම ක්ලබ් එකට කතා කලහම ගත්ත ජපන කිව්ව අහවල් තැනට මුනගැහෙන්න එන්නම් කියල කාර් එකේ අංකයත් කිව්ව. මම එතනට වෙලා බලාගෙන ඉන්නකොට එ කියපු අංකය තියෙන කාර් එක ආව. නමුත් කාර් එක නොනවත්වාම ගිය. යන ගමන් මගෙ දිහාව හොරෙන් බලනවත් මම දැක්ක. මට උවමනා උනා මේ මිනිහව කොහොම හරි හොයාගන්න. ඒ හන්ද මම වාහන ලියාපදිංචි කරන ආයතනයට ලියුමක් යැව්ව. මම කියල යැව්ව මම විදේශීය ශිෂ්‍යයෙක්. මට මේ අංකය තියෙන කාර් එකෙන් ලිෆ්ට් එකක් ලැබුන. කාර් එකෙන් බහිනකොට මගෙ ලියකියවිලි වගයක් කාර් එකේ අමතක උනා. ඒ හන්ද ඔහුගෙ ලිපිනය හොයල දෙන්න කියල. මම මගෙ නියම ලිපිනයවත් නමවත් කිව්වෙ නැහැ. ඒ වෙනුවට විදේශීය ශිෂ්‍යයො සඳහා වෙන්කරල තියෙන කාමරේ ලිපිනය දුන්න. මගෙ නම හැටියට දුන්නෙ අගමුල මාරු කරල. ඒ කියන්නෙ 'මගෙ නම' කියල නැතිව "නගෙ මම" කියනව වගේ. ටික දවසකින් උත්තරයක් ආව. ඒකෙ තිබුන පුද්ගලික තොරතුරු දෙන්න විදිහක් නැහැ කියල. ඒ හන්ද මග උත්සාහය හරි ගියෙ නැහැ. කොහොම උනත් මට තේරුන කවදා හරි කෙනෙක් මට මුනගැහෙයි කියල. ඒ හන්ද දිගටම ඒ ක්ලබ් වලට කතා කලා. දවසක් එක ජපනෙක් මුනගැහෙන්න කැමති උනා. ඒ ජපන කිව්ව වයසක අම්මයි මමයි විතරයි ඉන්නෙ ඒ හන්ද ගෙදරට එන්න කියල. ගෙදරකට යන්න මට ටිකක් බය හිතුන. ඒ හන්ද මම කිව්ව කතා කරන කෙනා මාෆියා කෙනෙක් වෙන්නත් පුලුවන් හන්ද ගෙදරට එන්න බැහැ කියල. ඒ ජපනට කේන්ති ගියා. ඔය තරම්ම අවිස්වාසනම් කතාව මෙතනින්ම නතර කරමු කියල කෝල් එක කට් කලා. ඔය වගේ සිද්ධි ගොඩක් උනා. වයිෆ් ප්‍රෙග්නන්ට් උනාට පස්සෙ මට ලොකු සතුටක් දැනුන. කලලයට හානිවෙන හන්ද සෙක්ස් කරන්න හොඳ නැහැ කියල බොරු මවාපෑමක් කරල  මට දැන් කරදරයක් නැතිව ඉන්න පුලුවන්. ඒ වුනත් සමහර වෙලාවට වයිෆ් අතගාල නග්ගව ගන්නව. මම උනන්දුවක් නැති හන්ද එය මගෙ එක උරල විතරක් සතුටු වෙනව. මට උවමනාව තිබුනෙ හැම දෙයකින්ම ඈත් වෙලා ඉන්න. වයිෆ්ට වමනෙ යන්න පටන් ගත්තහම ලේ පවා යනව. මම ඒ දේවලුත් කියල කොහොම හරි ලිංගිකව එක්වෙන එකෙන් වැලකිල ඉන්න තමයි හැම්විටම උත්සාහ කලේ. 

මම ආපහු ගෙදරට යනකොට වයිෆ්ට ටිකක් අසනීපයි වගෙ දැනුන හන්ද මම එයාව රෝහලට අරන් ගියා. එයාගෙ රුධිර පීඩනය හෙම මැන්නට පස්සෙ දොස්තරය කිව්ව ඇඩ්මිට් කරන්න කියල. දොස්තර මට කිව්ව බබා හම්බවෙනකොට ලඟ ඉන්න පුලුවන් කියල. මම ඒකට ආසවක් තිබුනෙ නැහැ. මොකද මම ගැහැනියෙකුගෙ එකක් දකින්න කිසිම ආසාවක් නැහැ. බබා හම්බවෙනකොට අරක දැක්කොත් මට දවස් ගානක් යනකන් කන්නත් අප්පිරිය හිතෙයි. ඒ උනත් එන්න බැහැ කියන්නත් බැහැනෙ. ඒ හන්ද අකමැත්තෙන් උනත් ඇතුලට යන්න හිතාගත්ත. ඒ හන්ද මම එයාව ඇඩ්මිට් කරල ආපහු ගෙදර ආව. ඉන්පස්සෙ ආයෙත් හවස එකට විතර හොස්පිටල් එකට ගියා. 

ඒ ගියහම දොස්තරය කිව්ව ශිශේරියන් සැත්කමට තියටර් එකට ගන්නව කියල. මට මාර සතුටුයි. මොකද ශිශේරියන් කරන හන්ද මාව ඇතුලට ගන්නෙ නැහැ. නොර්මල් ඩෙලිවරි නම් තමයි ඇතුලට ගන්නෙ. මට නිවන් ගියා වගේ දැනුන. අපොයි අරක දකින්න නැති එක මාර සතුටුයි. ඒ උනත් දොස්තරත් ඉන්නෙ ඇඳුම් නැතිවනම් වැන්දල හරි කියනව මටත් ඇතුලට එන්න ඕනි කියල. ජපන් දොස්තරයත් හෙන හැන්ඩි පොරක්. ඉන්පස්සෙ හවස තුනට බබා ලැබුන. ඊට පස්සෙ දවස් හතරක් විතර වයිෆ්ට හොස්පිටල් එකේ ඉන්න උනා. ඒ දවස් ටිකේ මම උදේ ඉඳල හවස් වෙනතුරුම  ක්ලබ් වලට කතා කලා. මම බැලුවෙ වයිෆ් හොස්පිටල් ඉන්න දවස් ටිකේදි පුලුවන් තරම් ප්‍රයෝජන ගන්න. නමුත් ක්ලබ් වලට එන්නෙ බඩු ගහන එවුන් හන්ද කෙනෙක්ව නම්මගන්න එක ලෙහෙසි දෙයක් නෙවෙයි. 



වයිෆ්ට තවම ජපන් තේරෙන්නෙ නැති හන්ද මම එදා මුනගැහුන ජපනට නගෙ ගෙදර දුරකතන අංකය දුන්න. ඕනි වෙලාවක කතාකරන්න මම එන්නම් කියල කිව්ව. අංකය දුන්නහම වෙන අනතුරුදායක බව ගැන මම හිතුවෙ නැහැ. ජපනෙක අල්ලගන්න ලොකු උත්සාහයක් දරපු හන්ද අතට ආපු චාන්ස් එකෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගන්නයි මට උවමනා උනේ. බබා හම්බවෙලා දවස් තුනකට   පස්සෙ රෑ  අර ජපන මට කෝල් කලා. ජපන කිව්ව දැන් ඉන්නෙ ටෙලිෆෝන් ක්ලබ් එකක ඒ වුනත් කිසිම කෝල් එකක් සම්බන්ද කරගන්න බැරිවුන. ඒ හන්ද හරිම හෝනි කොහෙදි හරි මුනගැහෙන්න පුලුවන්ද කියල. සාමාන්‍යයෙන් ජපානෙ හැමතැනම ගෙවල් පිරිල. හැමතැනම ලයිට් දාල. ඒ හන්ද පාලු වගෙ තැනක් හොයාගන්න හරිම අමාරුයි. පස්සෙ මට මතක් උනා අපේ කැම්පස් එකේම ඉන්න වෙන සිංහල කෙනෙක්. එයාගෙ ගෙදරට අල්ලපු ඉඩම ප්‍රයිවට් කාර් පාර්ක් එකක්. ජපානෙ කාර් පාර්ක් කරන්න තැන් නැටි එක ලොකුම ප්‍රස්නයක්. ඒ හන්ද කාර් පාර්ක් කියන්නෙ ලොකු බිස්නස් එකක්. මිනිස්සු තමන්ගෙ පොඩි ඉඩං කෑලි වලට තාර දාල කාර් පාර්ක් හදල මිනිස්සුන්ට කුලියට දෙනව. මාසෙකට ලංකාවෙ මුදලින්  රුපියල්  8000-10000 ර්‍  අතර ගානක් කාර් එකකට අය කරනව. ඉතින් ඒ ලංකාවෙ එකාගෙ ගෙට අල්ලල තියෙන්නෙත් ඒ වගේ කාර් පාර්ක් එකක්. ඒ කාර් පාර්ක් වල සමහර ලොට්ස් රෙන්ට් කරපු අය කාර් නවත්වන්නෙ දවල් කාලෙට විතරයි. ඒ නිසා ඒ ලොට්ස් රෑට හිස්. ඉතින් මම ජපනට කිව්ව ඒ කාර් පාර්ක් එකට එන්න කියල.   ඉන්පස්සෙ අපි කාර් පාර්ක් එකේදි  මුනගැහුන. ඉතින් ජපන එදත් මට කියල උරවගත්ත. නමුත් මම යනකම් ඉරුවෙ නැහැ, මම කොන්ඩම් එක ගලවල උගෙ ඇඟ උඩට නැගල උගෙ පයිය මගෙ කකුල් දෙක අතර තියාගත්ත. ඉන්පස්සෙ ජපන මගෙ කකුල් දෙක අතර ගැහැව්ව. ඌට මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ ගියා. පලවෙනි වතාවට පිටරට කෙනෙක් මගෙ කකුල් දෙක අතර ගැහැව්ව. ඒවගෙම පිටරට එකෙකුගෙ බඩු මගෙ කකුල් දෙක අතරෙ පලවෙනි වතාවට බේරිලා ගියා. ඒක හරිම සුන්දර අත්දැකීමක්.  අද මට ටිකක් සතුටුයි. එදා තරම් බය උනෙත් නැහැ. අනික අපි පැය බාගයක් විතර කතා කර කර හිටිය නිසා මගෙ බය නැතිව ගියා. 

මට සතුට ලැබුනත් උඩ පැන පැන සතුටු වෙන්න තරම සතුටක් ලැබුනෙ නැහැ. පලවෙනි  හේතුව තමයි ඒ ජපන මම ආස කරන ටයිප් එකේ කෙනෙක් නොවන එක. ලස්සනනත් නැති කැතත් නැති එකෙක්. ඇඟපත උනත් මම ආස කරන විදිහ නෙවෙයි. ටිකක් කෙට්ටුයි. අනෙක ඇඟේ එකම මවිල් ගහක්වත් නැහැ. මට සතුට නොලැබුන ප්‍රධානම කාරනේ තමයි ජපනගෙ පයියෙ උඩ ඉඳල පහලට වෙනකම්ම ජිල් බෝල තරමෙ ගැට ගැට වගේ මොනවද තියෙනව. ඒ ගැට මුලු පයිය පුරාම තිබුන. මම උගෙන් ඇහැව්ව මෙ මොනවද කියල. ජපන කිව්ව ගැහැනු අය සතුටු කරන්න ඕනි හන්ද ඔපෙරේෂන් එකක් කරල ඇතුලට වීදුරු බෝල දැම්ම කියල. ඇත්තද බොරුද කියලනම් මම දන්නෙ නැහැ. නමුත් මටනම් හිතුනෙ ලොකු ඉන්නො ගොඩක් කියල. හැබැයි උගෙ ඇඟේනම් කොහේවත් එහෙම ගැට තිබුනෙ නැහැ. ඒ හන්ද ඇත්තටම සැත්කමක් කලාද දන්නෙ නැහැ. ජපන්නු ඔය වගේ දේවල් නම් කරන බව පස්සෙ කාලෙක මම ටීවී එකේ වැඩසටහන් වලදි දැකල තියෙනව.